Ἐφεσ. α´18

Κυριακή 21 Νοεμβρίου 2010

ΚΕΙΜΕΝΟ

«Ἵνα ὁ Θεὸς δῴη πεφωτισμένους τοὺς ὀφθαλμοὺς τῆς καρδίας ὑμῶν, εἰς τὸ εἰδέναι ὑμᾶς τίς ἐστιν ἡ ἐλπὶς τῆς κλήσεως αὐτοῦ, καὶ τίς ὁ πλοῦτος τῆς δόξης τῆς κληρονομίας αὐτοῦ ἐν τοῖς ἁγίοις»

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

«Ζητῶ νά σᾶς δώσει ὁ Θεός φωτισμένα τά μάτια τῆς ψυχῆς σας, διά νά γνωρίζετε πόσα καί ποῖα εἶναι τά ἐλπιζόμενα ἀγαθά, πού μᾶς ἐκάλεσεν ὁ Θεός νά ἀπολαύσωμεν καί ποῖον εἶναι τό πλούσιον μεγαλεῖον τῆς δόξης, πού ὁ Θεός ὥρισεν κληρονομίαν τῶν Χριστιανῶν» (Ἀπό τήν « ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ μετά συντόμου ἑρμηνείας» τοῦ Π.Ν.Τρεμπέλα, ἔκδοση  « Ο ΣΩΤΗΡ».

ΣΧΟΛΙΟ

     Καί στό στίχο αὐτό ὁ Ἀπόστολος Παῦλος συνεχίζει νά ζητᾶ ἀπό τόν Θεό ἀγαθά γιά τούς χριστιανούς τῆς Ἐφέσου καί ὅλους τούς χριστιανούς γενικά. Μόνο πού τά ἀγαθά αὐτά εἶναι πνευματικά. Καθώς σᾶς θυμᾶμαι στίς προσευχές μου, λέει ὁ Ἅγιος τοῦ Θεοῦ, δέν παύω νά παρακαλῶ τόν Θεό νά φωτίσει τά μάτια τῆς ψυχῆς σας, νά φωτίσει τόν νοῦ σας, νά γνωρίσετε ποιά εἶναι «ἡ ἐλπίς τῆς κλήσεως», στήν ὁποία ὁ Ἴδιος σᾶς καλεῖ. Ποιά μέ ἄλλες λέξεις εἶναι τά ἀγαθά πού ἐλπίζουμε νά ἀπολαύσουμε, χάριν τῶν ὁποίων ὁ Θεός μᾶς κάλεσε στό δρόμο τῆς πίστης. Νά γνωρίσετε ποιό ὕψος καί ποιά ἀξία ἔχουν τά ἀγαθά τά ὁποῖα μᾶς ὑπόσχεται ἡ χριστιανική πίστη.
 Θά μποροῦσαν καί τά σωματικά μάτια νά μᾶς ὁδηγήσουν σέ θαυμασμό τοῦ θείου μεγαλείου καί σέ πίστη τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ. Πολύ περισσότερο ὅμως ὁδηγούμαστε στήν πίστη καί τήν ἐπίγνωση τοῦ Θεοῦ, ὅταν εἶναι ἀνοικτά τά πνευματικά μάτια, τά μάτια τῆς ψυχῆς.Ὅταν εἴμαστε ἄνθρωποι φωτισμένοι ἐσωτερικά, ὅταν ἔχουμε τόν φωτισμό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Τότε θά βλέπουμε καί θά καταλαβαίνουμε τήν ἐλπίδα τῆς κλήσης μας. Ποῦ κληθήκαμε ἀπό τόν Θεό. Οἱ πιστοί εἴμαστε πλούσιοι, ἀδελφέ μου. Ἡ κληρονομιά μας εἶναι ἡ ἀτελείωτη οὐράνια δόξα. Αὐτή ὅμως ἡ δόξα ἀρχίζει ἀπό ἐδῶ καί ὁλοκληρώνεται στήν ἄλλη ζωή.
     Θά μπορέσουμε νά προοδεύσουμε στή γνώση αὐτῆς τῆς κληρονομιᾶς, πού μᾶς περιμένει, ἀξιοποιώντας τά μέσα τῆς Χάριτος, πού μᾶς προσφέρει ὁ Χριστός διά τῆς Ὀρθοδοξης Ἐκκλησίας του. Μέ τήν προσευχή, τή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς, μέ τήν καλλιέργεια ἐσωτερικῆς πνευματικῆς ζωῆς. Αὐτός ὁ πλοῦτος τῆς δόξας, ἄς μαγνητίζει τήν ψυχή μας. Κι ἄς ἀγωνιζόμαστε νά τόν κάνουμε περιουσία τῆς καρδιᾶς μας.