Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2010
ΚΕΙΜΕΝΟ
«Καί ὑμᾶς ὄντας νεκροὺς τοῖς παραπτώμασι καὶ ταῖς ἁμαρτίαις, ἐν αἷς ποτε περιεπατήσατε κατὰ τὸν αἰῶνα τοῦ κόσμου τούτου, κατὰ τὸν ἄρχοντα τῆς ἐξουσίας τοῦ ἀέρος, τοῦ πνεύματος τοῦ νῦν ἐνεργοῦντος ἐν τοῖς υἱοῖς τῆς ἀπειθείας»
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
« Καί ἔκαμε δι᾽ ἡμᾶς ὅ,τι ἔκαμε καί διά σᾶς. Σεῖς δηλαδή ἦσθε νεκροί πνευματικῶς, ἕνεκα τῶν παραβάσεων καί ἁμαρτιῶν, εἰς τάς ὁποίας ἄλλοτε ἐπεριπατήσατε, ὅταν ἐζούσατε τήν διεφθαρμένην ζωήν τοῦ κόσμου αὐτοῦ, σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ ἄρχοντος, πού ἀπό τάς ἐκτάσεις τοῦ ἀέρος ἐξουσιάζει τούς σαρκικούς ἀνθρώπους, τοῦ πονηροῦ δηλαδή πνεύματος, πού τώρα ἐνεργεῖ εἰς τούς ἀπειθεῖς» (Ἀπό τήν « ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ μετά συντόμου ἑρμηνείας» τοῦ Π.Ν.Τρεμπέλα, ἔκδοση « Ο ΣΩΤΗΡ».
ΣΧΟΛΙΟ (α)
Οἱ πιστοί τῆς Ἐφέσου πρίν γνωρίσουν τόν Χριστό ἦταν νεκροί πνευματικά. Αὐτή ἡ νέκρωση κυριαρχεῖ διά μέσου τῶν αἰώνων, καί σήμερα φυσικά, σέ ὅσους ἀνθρώπους ζοῦν μακριά ἀπό τόν Χριστό. Αὐτή ἡ κατάσταση βέβαια δέν ἀφορᾶ μόνο τούς ἔξω τῆς Ἐκκλησίας ἄθεους καί ἄπιστους, ἀφορᾶ καί αὐτούς πού εἶναι μέν βαπτισμένοι, λέγονται στά χαρτιά χριστιανοί, ἀλλά στήν πράξη δέν ἔχουν καμμία σχέση μέ τόν Χριστό. Εἶναι νεκροί πνευματικά. Οἱ ἄνθρωποι αὐτοί βλέπουν θαύματα καί ὅμως δέν συγκινοῦνται. Βλέπουν τήν Ἐκκλησία δίπλα τους καί δέν μπαίνουν στό ναό, νά ζητήσουν τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ.
Καί αὐτή ἡ νέκρωση εἶναι χειρότερη ἀπό ἀπό τήν βιολογική νέκρωση. Ὅμως δέν ἀπελπιζόμαστε. Ὑπάρχει ἀνάσταση. Πρίν ὅμως γίνει αὐτή ἡ ἀνάσταση τῶν νεκρῶν σωμάτων, θά γίνει ἡ πνευματική, ἡ ἠθική ἀνάσταση. Μπορεῖ καί εἴμαστε ἁμαρτωλοί. Ὅμως ἡ ἁμαρτωλότητά μας δέν εἶναι πιό πάνω ἀπό τήν φιλανθρωπία τοῦ Θεοῦ. Καί ἡ ἀγάπη καί ἡ φιλανθρωπία τοῦ Κυρίου μας θά κάμει τό θαῦμα της.
