Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010
Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου
Αρχή της πρώτης παραινέσεως (γ)
«Γι’ αὐτὸ λοιπόν, ἂν μένεις σὲ κοινόβιο, νὰ ἀκολουθεῖς τὴν τάξη, μὲ κάθε εὐλάβεια καὶ φόβο Θεοῦ. Καὶ ἂν ἀκόμη εἶναι καθορισμένο νὰ τρῶς δυὸ φορὲς τὴν ἡμέρα, φάγε ἀπό τὶς τροφὲς εὐχαριστώντας τὸν Θεό. Καὶ ὅ,τι κάνουν οἱ πιὸ εὐλαβεῖς ἀπό τους ἀδελφούς, κάνε το καὶ σὺ μὲ καθαρὴ συνείδηση, καὶ θὰ προκόψεις πολὺ μὲ τὴ χάρη τοῦ Κυρίου. Ἂν ὅμως σὲ ἐνοχλήσει ὁ λογισμός σου, ὅτι εἶναι πολλὰ αὐτὰ ποὺ ἔχουν παρατεθεῖ στὴν τράπεζα, ἐμεῖς ἂς σκεφθοῦμε ὅτι ἡ προετοιμασία δὲν ἔγινε μὲ τὴ δική μας ἐντολή• ἂν πάλι εἶναι φτωχικὰ καὶ λιγοστὰ αὐτὰ ποὺ εὐκολύνεται νὰ παραθέσει τὸ κοινόβιο, καὶ ἀρχίσει νὰ δυσανασχετεῖ ὁ λογισμός μας μ’ αὐτό, σκέψου ὅτι ὁ Κύριος, ἀφοῦ κατέβηκε ἀπό τὴ δόξα του καὶ ἔγινε ἄνθρωπος, δὲ θεώρησε ἀνάξιο τὸ νὰ φάει κρίθινο ψωμί. Πρέπει λοιπὸν μὲ πνευματικὴ σύνεση νὰ ἀντιμετωπίζουμε τὸν Ἐχθρό, μὲ κάθε τρόπο, γιὰ νὰ ἀποκρούσουμε τὶς πανουργίες του μὲ τὴ δύναμη ποὺ προσφέρει ὁ σταυρός. Διότι τὸ νὰ ἐγκρατεύεται κανεὶς ὑπερβολικά, ὅπως νομίζω, δὲν εἶναι ἐπαινετὸ πράγμα• ὅμως καὶ νὰ καταφρονεῖ τὴν ἐγκράτεια ποὺ χρειάζεται, δὲν εἶναι ὠφέλιμο. Διότι, ὅπως τὸ νὰ ἀπέχει κανεὶς γιὰ πολὺ χρονικὸ διάστημα ἀπό τὶς καθορισμένες τροφὲς προκαλεῖ παράλυση καὶ ἀτονία γιὰ τὴ συμμετοχὴ στὶς ἀκολουθίες, ἔτσι καὶ τὸ νὰ ξεχειλίζει ὁ λαιμὸς ἀπό τὸ φαγητὸ εἶναι ἀξιοκατάκριτο. Διότι ὁ Κύριος λέει· ἀλίμονο σ’ ἐσᾶς ποὺ εἶστε χορτασμένοι τώρα, διότι θὰ πεινάσετε». (Τά κείμενα πού δημοσιεύουμε εἶναι παρμένα ἀπό τό ἔργο: «Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου Ἔργα, τόμος 2ος τῶν ἐκδόσεων «Τό Περιβόλι τῆς Παναγίας, σελ. 79 κ.ἑ.)
