Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2010
Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου
Γιὰ τὴν ψυχή, ὅταν πειράζεται ἀπό τὸν Ἐχθρό, πῶς πρέπει νὰ προσεύχεται στὸν Θεὸ μὲ δάκρυα (ε)
"Εἶναι σὲ ὅλους φανερὸ ὅτι ἡ ζωὴ αὐτὴ μοιάζει μὲ ἀγώνισμα, καὶ ὅτι ὁ ἰσχυρὸς Δράκοντας ἀγωνίζεται ἐνάντια σὲ ὅλους. Κάποιοι βέβαια τὸν νικοῦν καὶ τὸν ποδοπατοῦν, κάποιους ἄλλους ὅμως τοὺς νικᾶ καὶ τοὺς ποδοπατεῖ· κάποιοι τὸν ρίχνουν κάτω καὶ τὸν χλευάζουν, κάποιους ἄλλους ὅμως τοὺς ρίχνει κάτω αὐτὸς καὶ τοὺς χλευάζει• ἄλλοι μὲ τὴν πάλη του παίρνουν τὸ στεφάνι τῆς νίκης, καὶ ἄλλοι μὲ τὴν πάλη του νικῶνται• ἄλλοι μὲ τὴν πικρότητά του κερδίζουν τὴ γλυκύτητα τῆς αἰώνιας ζωῆς, καὶ ἄλλοι μὲ τὴ γλυκύτητα καὶ τὴ χαυνότητα ποὺ τοὺς προσφέρει συναντοῦν τὴν πικρότητά της αἰώνιας κόλασης· ἄλλοι μὲ τὴν τέλεια ἀκτημοσύνη τους εὔκολα τὸν νικοῦν, καὶ ἄλλους τοὺς νικᾶ αὐτὸς μὲ τὴν ἀπόκτηση τῶν γήινων πραγμάτων γι’ αὐτοὺς πάλι ποὺ ποθοῦν τὸν Θεὸ μὲ ὅλη τὴ δύναμη τῆς ψυχῆς τους, ὁ πόλεμός του δὲν ἔχει καμιὰ δύναμη• ἐνῶ γι’ αὐτοὺς ποὺ ποθοῦν τὸν κόσμο εἶναι ἥσυχος καὶ ἀβάσταχτος. Μακάριοι εἶναι αὐτοὶ ποὺ ἀγάπησαν τὸν Θεό, καὶ ποὺ καταφρόνησαν ὅλα διὰ μέσου τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ• μακάριοι αὐτοὶ ποὺ χύνουν δάκρυα μέρα καὶ νύχτα, γιὰ νὰ σωθοῦν ἀπό τὴ μέλλουσα ὀργή• μακάριοι αὐτοὶ ποὺ ταπείνωσαν τοὺς ἑαυτοὺς των ἑκούσια, διότι ἐκεῖ θὰ ὑψωθοῦν μακάριοι οἱ ἐγκρατεῖς, διότι τοὺς περιμένει ἡ ἀπόλαυση τοῦ παραδείσου· μακάριοι αὐτοὶ ποὺ καταπόνησαν τὰ σώματά τους μὲ ἀγρυπνίες καὶ ἄσκηση, διότι γι’ αὐτοὺς ἔχει ἑτοιμασθεῖ ἡ ἀγαλλίαση τοῦ παραδείσου· μακάριοι αὐτοὶ ποὺ ἔγιναν ἐκούσια ναὸς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, διότι αὐτοὶ θὰ σταθοῦν στὰ δεξιά· μακάριοι αὐτοὶ ποὺ ἀπέκτησαν τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ μέσα στὶς ψυχές τους, διότι αὐτοὶ θὰ ὀνομασθοῦν φίλοι του Χριστοῦ· μακάριοι αὐτοὶ ποὺ σταύρωσαν τὸν ἑαυτό τους, διότι ἡ φροντίδα καὶ τὸ μέλημά τους ἦταν διαρκῶς ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ• μακάριοι αὐτοὶ ποὺ ἔχουν ζώσει τὴ μέση τους μὲ τὴν ἀλήθεια, καὶ ἔχουν ἕτοιμες τὶς λαμπάδες, καὶ περιμένουν τὸν Νυμφίο τους, πότε θὰ ἐπιστρέψει ἀπό τους γάμους• μακάριος εἶναι αὐτὸς ποὺ ἀπέκτησε μὲ τὰ μάτια τοῦ νοῦ τὴ θέαση τῶν μελλόντων ἀγαθῶν καὶ τῆς αἰώνιας κόλασης, καὶ ποὺ μὲ μεγάλη προθυμία κοπίασε, γιὰ νὰ πετύχει τὰ αἰώνια ἀγαθά• μακάριος εἶναι αὐτὸς ποὺ ἔχει μπροστὰ στὰ μάτια του διαρκῶς ἐκείνη τὴ φρικτὴ ὥρα, καὶ ποὺ δείχνει μεγάλη προθυμία νὰ εὐαρεστήσει τὸν Θεό, ὡσότου ὑπάρχει καιρός• μακάριος εἶναι αὐτὸς ποὺ ἔγινε ἐπάνω στὴ γῆ ἀπαθὴς σὰν ἄγγελος, γιὰ νὰ χαρεῖ ἐκείνη τὴ μέρα μαζὶ μὲ τοὺς Ἀγγέλους". (Τά κείμενα πού δημοσιεύουμε εἶναι παρμένα ἀπό τό ἔργο: «Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου Ἔργα, τόμος 2ος τῶν ἐκδόσεων «Τό Περιβόλι τῆς Παναγίας, σελ. 59 κ.ἑ.)
