Ματθ. α’ 1-17

Τετάρτη 1 Δεκεμβρίου 2010

ΚΕΙΜΕΝΟ
«Βίβλος γενέσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ, υἱοῦ Δαυίδ, υἱοῦ Ἀβραάμ»

ΕΡΜΗΝΕΙΑ
«Κατάλογος γενεαλογικός, εἰς τὸν ὁποῖον καταφαίνεται, ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς εἶναι ἀπόγονος τοῦ Δαβίδ, ὁ ὁποῖος πάλιν ἦτο ἀπόγονος τοῦ Ἀβραάμ»

ΣΧΟΛΙΟ
Ἡ γενεαλογία τοῦ  Ἰησοῦ (α)

    Σκοπός, διὰ τὸν ὁποῖον ὁ Ἱερὸς Εὐαγγελιστὴς παραθέτει τὸν γενεαλογικὸν κατάλογον τῶν προγόνων τοῦ Ἰησοῦ κατὰ τὸ ἀνθρώπινον, εἶναι νὰ καταδείξη, ὅτι ὁ ἐκ τῆς Παρθένου ἐρχόμενος νὰ γεννηθῆ Κύριος εἶναι κατ’ εὐθεῖαν ἀπόγονος τοῦ προφήτου καὶ βασιλέως Δαβὶδ καὶ τοῦ μεγάλου Πατριάρχου Ἀβραάμ. Αὐτὸ φανερώνει ὁ πρῶτος στίχος, μὲ τὸν ὁποῖον εἰσάγεται ἡ γενεαλογία· «Βίβλος γενέσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ, υἱοῦ Δαυίδ, υἱοῦ Ἀβραάμ».
    Εἰς τί ὅμως ὠφελεῖ ἡ γνῶσις καὶ πραγματικότης, ὅτι ὁ Ἰησοῦς εἶναι ἀπόγονος τοῦ Δαβὶδ καὶ τοῦ Ἀβραάμ; Διότι ὁ Θεὸς εἰς τάς δυὸ αὐτάς μεγάλας προσωπικότητας τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, εἰς τάς ὁποίας οἱ Ἑβραῖοι ἔχουν μεγίστην ὑπόληψιν, εἶχε σαφῶς καὶ ἐπανειλημμένως ὑποσχεθῆ ὅτι ἀπό τους ἀπογόνους τους θὰ γεννηθῆ ἄρχων καὶ βασιλεὺς αἰώνιος, τοῦ ὁποίου τὸ κράτος θὰ εἶναι θαυμαστὸν καὶ ἡ βασιλεία ἀκατάλυτος, καὶ θὰ βασιλεύη εἷς τους αἰώνας. Ἑπομένως ὁ Χριστός, τοῦ ὁποίου τὴν γέννησιν θὰ περιγραφῆ ὁ Εὐαγγελιστὴς εἶναι ὁ Μεσσίας, τὸν ὁποῖον ὁ Θεὸς ὑπεσέθη εἰς τούς ἐκλεκτοὺς ἄνδρας τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης καὶ τὴν ὑπόσχεσιν αὐτὴν ἐκπληρώνει τώρα μὲ τὴν γέννησίν του» (Ἀπό τό βιβλίο «Παιδίον ἐγεννήθη ἡμῖν» τοῦ ἀρχιμ. Γεωργίου Δημοπούλου, Ἐκδόσεις «Ο ΣΩΤΗΡ», σελ. 64 κ.ε.)