Κυριακή 26 Δεκεμβρίου 2010
ΚΕΙΜΕΝΟ
«Ἀνέβη δὲ καὶ Ἰωσὴφ ἀπό τῆς Γαλιλαίας ἐκ πόλεως Ναζαρὲτ εἰς τὴν Ἰουδαίαν εἰς πόλιν Δαυίδ, ἥτις καλεῖται Βηθλεέμ, διὰ τὸ εἶναι αὐτὸν ἐξ οἴκου καὶ πατριᾶς Δαυίδ, ἀπογράψασθαι σὺν Μαριὰμ τὴ μεμνηστευμένη αὐτῷ γυναικί, οὔσῃ ἐγκύῳ»
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
«Ἀνέβη καὶ ὁ Ἰωσὴφ ἀπό τὴν Γαλιλαίαν ἐκ τῆς πόλεως Ναζαρέτ, ὅπου ἔμενεν, εἰς τὴν Ἰουδαίαν, εἰς τὴν πόλιν Δαβίδ, ἡ ὁποία κα¬λεῖται Βηθλεέμ, ἐπειδὴ κατήγετο ἀπό τὴν γενεὰν καὶ τὴν οἰκογένειαν τοῦ Δαβίδ. Καὶ ἐπῆγεν ἐκεῖ διὰ νὰ ἀπογραφῆ μαζὶ μὲ τὴν Μαριάμ, τὴν γυναῖκα ποὺ ἦτο μνηστευμένη μὲ αὐτόν, καὶ ἡ ὁποία ἦτο ἔγκυος.»
ΣΧΟΛΙΟ
Ἡ ἀπογραφὴ τοῦ Αὐγούστου Καίσαρος (δ)
«Ἀπόγονος κατ’ εὐθεῖαν τοῦ Δαβὶδ ὁ Ἰωσὴφ ἔρχεται τώρα εἰς τὴν Βηθλεέμ, διὰ νὰ ἀπογραφῆ. Καὶ πειθόμενος εἰς τὴν διαταγὴν πεζοπορεῖ ἡμέρας ἀρκετάς, διὰ νὰ καλύψη τὸ ἀπό Ναζαρὲτ ἕως Βηθλεὲμ διάστημα, προκειμένου νὰ ἐπιτελέση τὸ καθῆκον του ποὺ τοῦ ἐπέβαλλεν ὁ ἐκδοθείς νόμος, τὸ περίφημον δόγμα ἤ διάταγμα τοῦ Καίσαρος. Γνωρίζει τὸν πολύν τῆς ὁδοιπορίας κόπον, ἀφοῦ μάλιστα θὰ εἶχε μαζί του καὶ τὴν Παρθένον καὶ ὅμως προθύμως ἀναλαμβάνει τοὺς κόπους τοῦ ταξιδιοῦ, διὰ νὰ ἀποτελῆ πρότυπον ὑπακοῆς καὶ συμμορφώσεως εἰς τάς ἐντολάς τῆς πολιτείας. Καὶ ποῖος ἀπό ὅλους μας δὲν πρέπει νὰ ἔχη τὴν προθυμίαν αὐτήν;
«Ἀπογράψασθαι σὺν Μαριάμ… οὔσῃ ἐγκύῳ». Πόσον ἐνδιαφέρον τοῦ ἁγίου καὶ δικαίου Ἰωσὴφ πρὸς τὴν Παρθένον δεικνύει ὁ στίχος! Πῶς νὰ τὴν ἄφηνε μόνην εἰς τὴν μακρυνὴν Ναζαρέτ, ὅταν ἐκεῖνος θὰ ἀνεχώρει διὰ τὴν ἀπογραφήν; Τὴν παραλαμβάνει λοιπὸν μεθ’ ἑαυτοῦ, διότι ἡ παρουσία της εἰς τὴν ἀπογραφὴν ἦτο ἀπαραίτητος λόγῳ καὶ τῆς ἐγκυμοσύνης της. Ἀλλά καὶ τοῦτο νὰ προσθέσωμεν. Ὁ θεῖος Παῦλος σημειώνει εἰς τὴν πρὸς Γαλάτας ἐπιστολήν του περὶ τοῦ Κυρίου, ὅτι ἐγένετο «ὑπό νόμον» (δ’ 4). Δηλαδὴ ἐτέθη κάτω ἀπό τὸν Ρωμαϊκὸν νόμον. Καὶ σύμφωνα πρὸς γνώμην ἑρμηνευτῶν ὁ Ἰησοῦς κατὰ τὴν διάρκειαν τῆς ἀπογραφῆς γεννηθείς, κατεγράφη καὶ Ἐκεῖνος εἰς τούς Ρωμαϊκοὺς καταλόγους, γενόμενος φόρου ὑποτελὴς εἰς τούς Ρωμαίους καὶ πληρώνων, ὅπως καὶ ὁ Ἰωσὴφ καὶ ἡ μητέρα του «κῆνσον Καίσαρι». Καὶ ὅπως ἀρχαῖος ἑρμηνευτής σημειώνει· «Ἔδει ἀναγραφῆναι Χριστὸν Ἰησοῦν, ἵνα συναναγραφείς τοῖς ἐν τῇ οἰκουμένῃ ἁγιάσῃ τὴν οἰκουμένην καὶ μεταθῇ τὴν ἀπογραφὴν ταύτην εἰς βίβλον ζώντων». Καταγράφεται ὁ ἄχρονος εἰς τούς Ρωμαϊκοὺς καταλόγους καὶ γίνεται φόρου ὑποτελὴς ὁ Παντοδύναμος, διὰ νὰ καταγράψη ἡμᾶς τοὺς εἰς αὐτὸν πιστεύοντας εἰς τάς δέλτους τῆς οὐρανίου βασιλείας Του. Ὤ! Μέγεθος ἀγάπης καὶ βάθος ταπεινώσεως! Ἅγιον καὶ εὐλογημένον ἂς εἶναι τὸ ὄνομά Του εἰς τούς αἰῶνας.» (Ἀπό τό βιβλίο «Παιδίον ἐγεννήθη ἡμῖν» τοῦ ἀρχιμ. Γεωργίου Δημοπούλου, Ἐκδόσεις «Ο ΣΩΤΗΡ»)
