Σάββατο 1 Ἰανουαρίου 2010
ΚΕΙΜΕΝΟ
«Καὶ ἐξαίφνης ἐγένετο σὺν τῷ ἀγγέλῳ πλῆθος στρατιᾶς οὐρανίου αἰνούντων τὸν Θεόν καί λεγόντων· δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία».
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
«Ἔξαφνα συνενώθη μέ τόν ἄγγελον πλῆθος στρατοῦ ἀγγέλων ἐξ οὐρανοῦ, οἱ ὁποῖοι ἐδοξολόγουν τόν Θεόν καί ἔλεγον· Δόξα ἄς εἶναι εἰς τόν Θεόν εἰς τά ὕψιστα μέρη τοῦ οὐρανοῦ ἀπό τούς ἐκεῖ κατοικοῦντας ἀγγέλους· καί εἰς τήν γῆν πού εἶναι ταραγμένη ἀπό τήν ἁμαρτίαν καί ἀπό τά βίαια πάθη της, ἄς βασιλεύσῃ ἡ θεία εἰρήνη· διότι ὁ Θεός ἐξεδήλωσε τώρα λαμπρῶς τήν εὔνοιαν καί εὐαρέσκειάν του εἰς τούς ἀνθρώπους διά τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Υἱοῦ του»
ΣΧΟΛΙΟ (α)
«Ἀμέτρητοι εἶναι οἱ ἄγγελοι. Πλῆθος πολύ. Δυσεξαρίθμητον. Εἶδεν ἄλλοτε ὁ Προφήτης τὸν Θεόν, περιστοιχούμενον ἀπό τὰ ἀγγελικὰ τάγματα «χίλιαι χιλιάδες ἐλειτούργουν αὐτῷ, καί μύριαι μυριάδες παρειστήκεισαν αὐτῷ» (Δανιὴλ ζ’ 10). Ὅταν θὰ ἀπαλλαγῶμεν ἀπό τὸ ὑλικόν περίβλημα, τὸ σῶμα, θὰ μείνωμεν ἔκπληκτοι ἐμπρὸς εἰς τοῦ πνευματικοῦ, τοῦ ἀγγελικοῦ κόσμου τὸ πλῆθος. Πέριξ τοῦ θρόνου τοῦ Θεοῦ ἱστάμενοι καὶ καθορῶντες καὶ ἀπολαμβάνοντες τὴν ἄρρητον τοῦ Παντοκράτορσς Θεοῦ δόξαν καὶ μακαριότητα, αἰνοῦν καὶ δοξολογοῦν ἀσιγήτως τὸ Πανάγιόν του Ὄνομα, δοκιμάζοντες ἀπό τὴν ἐκτέλεσιν τοῦ ἔργου των αὐτοῦ ἀνέκφραστον εὐφροσύνην καὶ πνευματικὴν τέρψιν. Καὶ τώρα ποὺ ὁ Κύριος καὶ Θεὸς των, ὁ ἐνανθρωπήσας Υἱός καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ, σαρκοῦται, οἱ ἄγγελοι ἐμφανίζονται εἰς τὴν γῆν, γεμίζουν τὴν περίχωρον τῆς Βηθλεὲμ μὲ τὴν παρουσίαν των καὶ ξεσποῦν ἐν χορῷ εἰς μίαν ἔξοχον καὶ μελωδικὴν δοξολογίαν πρὸς τὸν Θεόν. Ὤ Τί καθαρά, τί ἀνώτερα, τί ἅγια πνεύματα εἶναι οἱ ἄγγελοι! Ἀλλά καὶ μὲ ποὶαν προθυμίαν ἐκτελοῦν τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ! Ἄς εἶναι πάντοτε πλησίον μας, ὁδηγοί μας καὶ ἐμπνευσταί μας, φύλακες καὶ προστᾶται μας. Καὶ ἄς μᾶς βοηθοῦν νὰ περιφρονοῡμεν καὶ ἡμεῖς τὰ μάταια καὶ φθαρτὰ τοῦ κόσμου τούτου πράγματα καὶ νὰ καταντήσωμεν μίαν ἡμέραν νὰ γίνωμεν «ὡς ἄγγελοι Θεοῦ», διὰ νὰ ἀπολαμβάνωμεν τὴν ἔκτακτον ἱκανοποίησιν καὶ χαράν, καθορῶντες τὸ κάλλος τὸ ἄρρητον τοῦ προσώπου τοῦ Κυρίου.
Ἀναντιρρήτως μικρὸς μόνον ἀριθμὸς ἀγγέλων ἐν σχέσει μὲ τὸ πλῆθος των ἔγιναν θεατοὶ ἐκ μέρους τῶν ποιμένων. Ἀλλὰ καὶ αἱ λοιπαί οὐράνιαι δυνάμεις ἀοράτως συνήνωσαν τὴν φωνὴν των, ὥστε ἀπό πλῆθος ἀμέτρητον ὁρατῶν καὶ ἀοράτων ἀγγέλων νὰ ἀποτελεσθῆ ἡ ὑπέροχος ἁρμονία τοῦ ὕμνου ποὺ ἔψαλλον. Ἀλλὰ ποῖον εἶναι τὸ νόημα τοῦ ὕμνου; Βραχύτατος, ἀλλά τόσον περιεκτικὸς εἶναι ὁ ὕμνος. «Δόξα ἐν ὕψιστοις Θεῷ καὶ ἐπί γῆς εἰρήνη, ἐν ἄνθρωποις εὐδοκία». Ἄς ἴδωμεν ὅμως μερικὰ ἀπό τὰ πλούσια νοήματά του.»
