Λουκᾶ β΄13-14

Παρασκευή 7 Ἰανουαρίου 2010

ΚΕΙΜΕΝΟ

«Καὶ ἐξαίφνης ἐγένετο σὺν τῷ ἀγγέλῳ πλῆθος στρατιᾶς οὐρανίου αἰνούντων τὸν Θεόν καί λεγόντων· δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία».

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

 «Ἔξαφνα συνενώθη μέ τόν ἄγγελον πλῆθος στρατοῦ ἀγγέλων ἐξ οὐρανοῦ, οἱ ὁποῖοι ἐδοξολόγουν τόν Θεόν καί ἔλεγον· Δόξα ἄς εἶναι εἰς τόν Θεόν  εἰς τά ὕψιστα μέρη τοῦ οὐρανοῦ ἀπό τούς ἐκεῖ κατοικοῦντας ἀγγέλους· καί εἰς τήν γῆν πού εἶναι ταραγμένη ἀπό τήν ἁμαρτίαν καί ἀπό τά βίαια πάθη της, ἄς βασιλεύσῃ ἡ θεία εἰρήνη· διότι ὁ Θεός ἐξεδήλωσε τώρα λαμπρῶς τήν εὔνοιαν καί εὐαρέσκειάν του εἰς τούς ἀνθρώπους διά τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Υἱοῦ του»

ΣΧΟΛΙΟ (ζ)

     «Θεὸς ἐν ἀνθρώποις. Ὁ Ἄναρχος ἄρχεται καὶ ὁ Λόγος σαρκοῦται. Ὁ προαιώνιος Λόγος τοῦ Θεοῦ νήπιον ἐν τὴ φάτνη, ἀγκαλοφορούμενον καὶ γαλακτοτροφούμενον. «Οὐ φέρει τὸ μυστήριον ἔρευναν». Δὲν ὑπάρχει ἄλλο παράλληλον γεγονὸς εἰς τὴν Ἱστορίαν. Ὁ Υἱός καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ γίνεται ἄνθρωπος καὶ γεννᾶται ὑπό τάς πλέον ταπεινωτικάς συνθήκας, «Ἵνα τοὺς ὑπό νόμον ἐξαγόραση, ἵνα τὴν υἱοθεσίαν ἀπολάβωμεν» (Γαλ. δ’ 5). «Χριστὸς γεννᾶται τὴν πρὶν πεσοῦσαν ἀναστήσων εἰκόνα» (ὑμνολογία). «Δεῦτε, λοιπόν, λαοί, ὑμνήσωμεν καὶ προσκυνήσωμεν Χριστόν, τὸ παρὸν μυστήριον ἐκδιηγούμενοι». Ὁ Χριστὸς μεθ’ ἡμῶν. «Παιδίον ἐγεννήθη ἡμῖν, Υἱός καὶ ἐδόθη ἡμῖν» (Ἡσαῒου θ’ 6). «Ὁ μεγάλης βουλῆς ἄγγελος» (αὐτόθι) εὑρίσκεται ἐν μέσῳ ἡμῶν. Νέα ἐποχὴ ἀνέτειλε. Νέα ἐποχὴ εἰς τάς σχέσεις τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸν ἄνθρωπον. Νέα ἐποχὴ εἰς τάς σχέσεις τῶν ἀνθρώπων μεταξὺ των. Τὸ μεσότοιχον ἔπειτα ἀπό ὀλίγον θὰ κρημνισθῆ. Καὶ ὁ ἄνθρωπος θὰ εὑρεθῆ καὶ πάλιν εἰς τάς ἀγκάλας τοῦ Θεοῦ. Θεόπνευστος, λοιπόν, ἦτο ὁ ὕμνος τῶν ἀγγέλων «δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπί γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκίᾳ». Καὶ ὅταν ἀκούωμεν τὸν ὑπέροχον ὕμνον, ποὺ ἐνεσωμάτωσεν ἡ Ἐκκλησία εἰς τὴν Δοξολογίαν, ἄς δοξάζωμεν μὲν τὸν Θεόν, διότι οὕτως οἰκονόμησε τὴν ἐκ τῆς δουλείας τῆς ἁμαρτίας λύτρωσίν μας• ἄς παρακαλῶμεν δὲ τὸν ὑπὲρ ἡμῶν σαρκωθέντα καὶ θυσιασθέντα Κύριον, ὅπως μᾶς χαρίζη τὴν ἰδικήν του εἰρήνην καὶ γίνεται καὶ δι’ ἡμᾶς εὐδοκία καὶ χάρις καὶ σπλαγχνικὴ συγχώρησις.»