Κυριακή 30 Ἰανουαρίου 2010
ΚΕΙΜΕΝΟ
«Καί ἐλθόντες εἰς τήν οἰκίαν εἶδον τό παιδίον μετά Μαρίας τῆς μητρός αὐτοῦ, καί πεσόντες προσεκύνησαν αὐτῷ, καί ἀνοίξαντες τούς θησαυρούς αὐτῶν προσήνεγκαν αὐτῷ δῶρα, χρυσόν καί λίβανον καί σμύρναν»
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
«Ἀφοῦ δηλαδή ἦλθαν εἰς τό σπίτι, εἶδαν τό παιδίον μέ τήν μητέρα του Μαρίαν, καί ἀφοῦ ἔπεσαν κατά γῆς τό προσεκύνησαν καί ἀνοίξαντες τά θησαυροφυλάκιά τους τοῦ προσέφεραν δῶρα, χρυσόν καί λίβανον καί σμύρναν.»
ΣΧΟΛΙΟ (δ)
«Ἀλλ’ οἱ μάγοι προσφέρουν εἰς τόν Χριστόν καί δῶρα. Συμφώνως πρός τήν κρατοῦσαν συνήθειαν εἰς τους ἀνατολικούς λαούς δέν ἦλθαν μέ ἀδειανά τά χέρια νά προσκυνήσουν τόν γεννηθέντα βασιλέα. Ἀλλά «ἀνοίξαντες τούς θησαυρούς αὐτῶν», ἀφοῦ ἄνοιξαν τά θησαυροφυλάκια τους, εἰς τά ὁποῖα ἐφύλασσον τούς πολύτιμους θησαυρούς των, τοῦ προσέφεραν τά πλούσια δῶρα των. Ποῖα δέ ἦσαν αὐτά; Ἦτο χρυσός, λίβανος καί σμύρνα. Διάφοροι ἑρμηνεῖαι ἐδόθησαν εἰς τά εἴδη αὐτά τῶν δώρων. Ἡ σύμφωνος πρός τήν Ἐκκλησιαστικήν παράδοσιν εἶναι ὅτι ὁ μέν χρυσός προσεφέρθη εἰς τόν Χριστόν ὡς βασιλέα• ὁ λίβανος ὡς εἰς Θεόν, ἐφ’ ὅσον εἰς τόν Θεόν προσφέρεται ὁ λιβανωτός• ἡ σμύρνα δέ ὡς σύμβολον τοῦ θανάτου, ἀφοῦ αὐτή ἐχρησιμοποιεῖτο διά νά ἀλείφουν τούς νεκρούς πρός ταφήν. Ἔτσι καί τό γνωστόν τροπάριον τοῦ Ἑσπερινοῦ τῶν Χριστουγέννων ἀλληγορεῖ τά δῶρα• «…Μάγοι προσεκύνησαν Θεόν ἐνανθρωπήσαντα• καί τούς θησαυρούς αὐτῶν προθύμως ἀνοίξαντες δῶρα τίμια προσέφερον, δόκιμον χρυσόν ὡς βασιλεῶ τῶν αἰώνων, καί λίβανον ὡς Θεῷ τῶν ὅλων, ὡς τριημέρῳ δέ νεκρῷ σμύρναν τῷ ἀθανάτῳ». Καί ὁ μέν χρυσός εἶναι τό γνωστότατον πολύτιμον μέταλλον, τό ἀπό τά σπλάγχνα τῆς γῆς ἤ τάς κοίτας τῶν ποταμῶν ἐξαγόμενον, ἀπό τό ὁποῖον κατασκευάζονται κοσμήματα καί εἴδη ἐπίσημα καί πολυτελῆ. Ὁ δέ λίβανος παράγεται ἀπό τό ὁμώνυμον δένδρον, καί δή ἀπό τόν κορμόν αὐτοῦ, ἀφοῦ χαραχθῆ καταλλήλως, καί ρέει ἐξ αὐτοῦ συλλεγόμενος ὑπό τῶν καλλιεργητῶν. Τέλος ἡ σμύρνα εἶναι καί αὐτή ἄρωμα φυτικόν, πού εἴτε φυσικῶς εἴτε δι’ ἐγκοπῆς ἀπορρέει ἀπό τό δένδρον πού ὀνομάζεται Βαλσαμόδενδρον.»
