Ματθ. β΄3

Πέμπτη 20  Ἰανουαρίου 2010

ΚΕΙΜΕΝΟ

«Ἀκούσας δέ Ἡρῴδης ὁ βασιλεύς ἐταράχθη καί  πᾶσα  Ἱεροσόλυμα μετ’ αὐτοῦ»

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

 «Ὅταν δηλαδή ὁ βασιλεύς Ἡρῴδης ἤκουσε τόν λόγον αὐτόν πού εἶπαν οἱ μάγοι, ἐταράχθη. Συγχρόνως ὁμως ἐταράχθησαν μαζί μέ αὐτόν καί οἱ κάτοικοι ὅλης τῆς πόλεως τῶν Ἱεροσολύμων»

ΣΧΟΛΙΟ (β)

      «Ἀλλ’ ἐάν ἡ ταραχή τοῦ Ἡρώδου φαίνεται δικαιολογημένη, ἡ ταραχή ὅμως τοῦ λαοῦ τῶν Ἱεροσολύμων ποῦ ὀφείλεται; Πῶς ἐξηγεῖται; Δέν εἶναι δύσκολον νά τό ἐννοήσωμεν. Εἶναι γνωστόν, ἐλέχθη δέ καί ἀνωτέρω, ὅτι ἡ βασιλεία τοῦ Ἡρώδου ἦτο βασιλεία συνυφασμένη μέ τό αἷμα τῶν ὑπηκόων του. Δέν ἐδίσταζεν ὁ Ἰδουμαῖος — καί δι’ αὐτό μισητός — μονάρχης νά καταστέλλη τάς ἐπαναστάσεις εἰς τό αἷμα μέ τήν ἰσχυράν στρατιωτικήν δύναμιν, πού εἶχεν εἰς τήν διάθεσίν του. Φαντάζεται λοιπόν κανείς ποῖα σκληρά μέτρα ἐπρόκειτο νά λάβη καί πόσον αἷμα ἐπρόκειτο νά χυθῆ ἀπό τόν ἀδίστακτον αὐτόν βασιλέα, ἐάν ὑπετίθετο, ὅτι διεπίστωνεν, ὅτι ὁ θρόνος του εὑρίσκετο ἐν κινδύνῳ. Καί ὅμως ὁ λαός αὐτός, ὁ ὁποῖος τόσα εἶχεν ὑποστῆ ἀπό τόν σκληρόν αὐτόν τύραννον, ὅταν τοῦ ἦλθεν ἡ ἀπό τόν Θεόν σταλεῖσα εὐκαιρία νά ταχθῆ ὑπό τήν σημαίαν τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ καί νά ἀπολαύση τήν ἀληθινήν, τήν πνευματικήν ἐλευθερίαν, ἐδείχθη τόσον ἀπρόθυμος, τόσον δυσπειθής, τόσον σκληρός ἀπέναντι τοῦ Εὐεργέτου του. Δέν ἦτο λοιπόν ἄξιος ἀπό τοιοῦτον σκληρόν καί ἀδυσώπητον μονάρχην νά διοικῆται καί νά ταλαιπωρῆται συνεχῶς; Ἔτσι δυστυχῶς εἶναι. Οἱ ἄρχοντες εἶναι κατά γενικόν κανόνα ἀντάξιοι τῶν ἀρχομένων. Καί ἐφ’ ὁσον οἱ ἀρχόμενοι δέν ἀποφασίζουν νά κυβερνηθοῦν ἀπό τόν ἅγιον νόμον τοῦ Θεοῦ, τόν νόμον τῆς πραγματικῆς ἐλευθερίας, ἔτσι θά τυραννοῦνται, θά βασανίζωνται, θά ἐξολοθρεύωνται εἰς πολέμους πολυαιμάκτους, ἕως ὅτου εὐδοκήση ὁ Κύριος νά ἐπεκταθῆ ἡ βασιλεία του καί νά ἀντικατασταθοῦν κατά τήν προφητικήν πρόρρησιν τά ὅπλα τοῦ πολέμου μέ εἰρηνικά ἐργαλεῖα καλλιεργείας τῆς γῆς καί δημιουργίας εὐτυχίας.
     Ὅμως ὁ Ἡρῴδης μαζί μέ τήν ταραχήν πού δοκιμάζει, ἀποφασίζει νά προβῆ καί εἰς ἐνεργείας πρός διαπίστωσιν τῆς ἀληθείας τῶν λόγων τῶν μάγων καί ἐξακρίβωσιν τοῦ τόπου, εἰς τόν ὁποῖον γεννᾶται ὁ νέος βασιλεύς.»