Ματθ. β΄4

Παρασκευή 21  Ἰανουαρίου 2010

ΚΕΙΜΕΝΟ

«Καί συναγαγών πάντας τους ἀρχιερεῖς καί γραμματεῖς τοῦ λαοῦ ἐπυνθάνετο παρ’ αὐτῶν ποῦ ὁ Χριστός γεννᾶται»

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

 «Ἀφοῦ ἐμάζευσεν ὁ Ἡρῴδης ὅλους τούς ἀρχιερεῖς καί τούς γραμματεῖς τοῦ λαοῦ, πού ἐθεωροῦντο γνῶσται καί διδάσκαλοι τοῦ νόμου, ἐζήτει νά μάθη ἀπό αὐτούς, εἰς ποῖον μέρος, σύμφωνα μέ τάς προφητείας, ἐπρόκειτο νά γεννηθῆ ὁ Χριστός.»

ΣΧΟΛΙΟ

     «Τό ἐπεῖγον τοῦ θέματος δέν ἐπιτρέπει εἰς τόν τρομοκρατημένον ἄρχοντα ἀναβολήν, οὔτε τρόπον ἐνεργείας χαλαρόν. Ἀμέσως συγκαλεῖ ὅλους ὅσοι εὑρίσκοντο εἰς τά Ἱεροσόλυμα τότε ἀρχιερεῖς καί νομοδιδασκάλους, εἰς τούς ὁποίους ἐπίβάλλει νά ἐρευνήσουν τᾶς προφητείας καί νά τοῦ εἴπουν ποῦ, συμφώνως πρός αὔτας, πρόκειται νά γεννηθῆ ὁ Χριστός. Διακρίνεις ὅμως ἐδῶ, ἀναγνωστά μου, μίαν ἀλήθειαν, τόσον θλιβεράν διό τούς θρησκευτικούς ἄρχοντας τοῦ Ἰσραήλ; Εἰς τά χέρια τούς κρατοῦν τόν Νόμον καί τούς Προφήτας. Τόν μελετοῦν, τόν ἐξηγοῦν, τόν διδάσκουν εἰς τόν λαόν. Καί δέν εἶναι καθόλου ὀλίγοι. Εἶναι πολλοί. Εἶναι πλῆθος. Καί ὅμως εἰς κανένα δέν ἀποκαλύπτεται τό μυστήριον. Κανείς δέν ἔχει ἰδέαν, ὅτι ἔρχεται ὁ βασιλεύς, ὁ Ἐλευθερωτής. Ἀποκαλύπτεται ὅμως εἰς τούς εἰδωλολάτρας, εἰς τούς μάγους, εἰς τούς ἀνθρώπους, τῶν ὁποίων ἡ σοφία καί ἡ μόρφωσις εἶναι τόσον πολύ ἀνακατευμενη μέ τήν ἡμιμάθειαν καί τήν δεισιδαιμονίαν, τῶν ὁποίων ὅμως αἱ ψυχαί ἦσαν τόσον ἐπιδεκτικαί διά μίαν τοιαύτην ἀποκάλυψιν. Ἄς μή μᾶς ἀφήση τό πρᾶγμα ἀδιάφορους. Μελετῶμεν καί ἡμεῖς τόν Νόμον τοῦ Θεοῦ. Καί ἔχομεν τήν ἐξαιρετικήν εὐτυχίαν νά γνωρίζωμεν, ὅτι «οὐκ ἔστιν ἐν ἄλλῳ οὐδενί ἡ σωτηρία» ἔξω ἀπό τόν Ἰησοῦν. Ὅμως, ἐάν δέν βαδίζωμεν κατά τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί δέν προσπαθῶμεν νά κάμνωμεν κτῆμα μας τήν σωτηρίαν, τήν ὁποίαν μᾶς ἐχάρισε, εἶναι κίνδυνος νά ἐκπέσωμεν τῆς σωτηρίας καί νά ἐπιτύχουν αὐτήν ἄνθρωποι, πού ἴσως ἀκόμη εὑρίσκονται εἰς τήν ἄγνοιαν καί δέν τούς ἐφώτισε τό ἀπαστράπτον φῶς τῆς θείας ἀποκαλύψεως. Ἡμεῖς ἐγνωρίσαμεν ὄχι μόνον ποῦ ἐγεννήθη ὁ Χριστός, ἀλλά καί τό ἀκόμη σπουδαιότερον, ὅτι «ἐγενήθη ἀπό Θεοῦ δικαιοσύνη καί ἁγιασμός καί ἀπολύτρωσις» καί διά τοῦ αἵματός του ἐλυτρώθημεν «ἐκ τῆς ματαίας ἡμῶν  ἀναστροφῆς πατροπαράδοτου» (Α’ Κορ. α’ 30, Α’ Πέτρ. α’ 18). Μή λοιπόν ἀμελήσωμεν τῆς σωτηρίας μας.