Ματθ. β΄9-10

Πέμπτη 27  Ἰανουαρίου 2010

ΚΕΙΜΕΝΟ

«Καί ἰδού ὁ ἀστήρ ὅν εἶδον ἐν τῇ ἀνατολῇ προῆγεν αὐτούς, ἕως ἐλθών ἔστη ἐπάνω οὗ ἦν τό παιδίον• ἰδόντες δέ τόν ἀστέρα ἐχάρησαν χαράν μεγάλην σφόδρα»

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

«Ἰδού τό ἄστρον, πού εἶδαν ἀπ’ ἀρχῆς τῆς ἀνατολῆς του, ἐπήγαινεν ἐμπρός ἀπό αὐτούς, ἕως ὅτου ἦλθε καί ἐστάθη ἐπάνω ἀπό τό σπίτι πού ἦτο τό παιδίον. Ὅταν δέ εἶδαν τόν ἀστέρα οἱ μάγοι, ἐχάρησαν πολύ μεγάλην χαράν.»
ΣΧΟΛΙΟ (α)

     «Θαυμαστά ὁμολογουμένως πράγματα συμβαίνουν μέ τούς μάγους. Ἡ ἀνατολή τοῦ ἀσυνήθους ἀστέρος τούς πείθει, ὅτι κάτι τό ἔκτακτον συνέβη. Ἀναλαμβάνουν πορείαν μακράν, προκειμένου νά διακριβώσουν τό γεγονός, τό ὁποῖον ἐνετόπισαν εἰς τήν γέννησιν βασιλέως. Πληροφοροῦνται εἰς τά Ἱεροσόλυμα, ὅτι εἰς τήν Βηθλεέμ γεννᾶται ὁ Χριστός. Ξεκινοῦν δι’ ἐκεῖ, καί ἰδού ὁ θαυμαστός πάλιν ἀστήρ παρουσιάζεται διά νά τούς ὁδηγήση. Προπορεύεται ὁ ἀστήρ καί ἀκολουθοῦν ἐκεῖνοι. Ἀσφαλέστατος ὁδηγός, τρόπον τινά τούς χειραγωγεῖ καί τούς κατευθύνει, ὥστε ὄχι μόνον εἰς τήν Βηθλεέμ νά φθάσουν ἀσφαλῶς, ἀλλά καί νά εὕρουν τήν οἰκίαν, εἰς τήν ὁποίαν εὑρίσκετο ὁ Ἰησοῦς μέ τήν μητέρα του. Καί ἦταν ἀνάγκη νά γίνη τοῦτο. Διότι τί θά ἐζητοῦσαν ἐκεῖ εἰς τήν Βηθλεέμ; Καί πῶς θά εὕρισκαν τόν ποθητόν τους, πού ἦτο τόσον ἄγνωστος ἐκεῖ εἰς τήν Βηθλεέμ, ἐάν δέν ἔδειχνε τό θαυμαστόν ἄστρον καί τό σπίτι, μέσα εἰς τό ὁποῖον ζῆ τό νεογέννητον παιδίον; Μήπως ἦτο ἄλλως τε κάποια κατοικία ἐξαιρετικῶς μεγάλη καί ὡραία αὐτή, εἰς τήν ὁποίαν εὑρίσκεται ὁ κλίνας οὐρανούς καί καταβάς; Μικρόν καί πτωχόν θά ἦτο ἀσφαλῶς καί αὐτό, εἰς τό ὁποῖον θά ἐφιλοξενήθη ἡ ἁγία οἰκογένεια. Ἔπρεπε ὅμως οἱ μάγοι νά τό εὕρουν. Καί ὁ Θεός τούς καθοδηγεῖ τόσον ἀσφαλῶς μέ τόν θαυμαστόν ἀστέρα. Μέγα πνευματικόν δίδαγμα κρύπτεται εἰς τόν στίχον αὐτόν. Διά νά εὕρης καί νά ἀνακαλύψης τόν Χριστόν θά σέ βοηθήση ὁ οὐρανός. Θά σοῦ δώση ὁ Θεός φωτισμόν. Θά σέ καθοδηγήση μέ τρόπους πού πηγάζουν ἀπό τήν σοφίαν του καί τήν ἀγάπην του. Ὅμως τόν Χριστόν μή τόν ζητήσης εἰς τά πλούτη, εἰς τήν χλιδήν, εἰς τάς γεμάτας φαντασίαν καί ἐπίδειξιν ἀνθρωπίνας ἐκδηλώσεις. Ὁ Χριστός εἶναι ὁ ταπεινός. Ἀνακαλύπτεται ἀπό τους ταπεινούς. Ἀποκαλύπτεται εἰς ὅσους ἔχουν διάθεσιν νά ἀφανίζουν τόν ἑαυτόν τους, καί νά ζοῦν μόνον διά τόν Χριστόν.»