Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2010
ΚΕΙΜΕΝΟ
«Ταῦτα δὲ αὐτοῦ ἐνθυμηθέντος, ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου κατ’ ὄναρ ἐφάνη αὐτῷ λέγων Ἰωσὴφ υἱὸς Δαυίδ, μὴ φοβηθῆς παραλαβεῖν Μαριὰμ τὴν γυναῖκα σου τὸ γὰρ ἐν αὐτῇ γεννηθὲν ἐκ Πνεύματος ἐστιν Ἁγίου τέξεται δὲ υἱόν καὶ καλέ¬σεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν αὐτὸς γὰρ σώσει τὸν λαὸν αὐτοῦ ἀπό τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν»
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
«Ὅταν αὐτὰ ἐσυλλογίσθη ὁ Ἰωσήφ, ἰδοὺ ἕνας ἄγγελος τοῦ Κυρίου τοῦ ἐφάνη εἰς τὸ ὄνειρόν του καὶ τοῦ εἶπεν· Ἰωσήφ, ἀπόγονέ τοῦ Δαβίδ, μὴ δοκιμάσης κανένα δισταγμὸν καὶ φόβον διὰ νὰ παραλάβης εἰς τὸν οἶ-κον σου τὴν Μαριὰμ τὴν μνηστήν σου διότι ἐκεῖνο ποὺ ἐγεννήθη μέσα της προέρχεται ἐκ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Θὰ γέννηση δὲ υἱόν καὶ σύ, ποὺ ἀπό τὸν νόμον τὸν Μωσαϊκὸν ἀναγνωρίζεσαι προστάτης καὶ πατέρας του, θὰ καλέσης τὸ ὄνομά του Ἰησοῦν, δηλαδὴ Σωτήρα. Καὶ θὰ τοῦ δώσης αὐτὸ τὸ ὄνομα, διότι αὐτὸς θὰ σώση ἀπό τάς ἁμαρτίας του τὸν νέον Ἰσραήλ, ποὺ θὰ τὸν πιστεύση ὡς Σωτήρα καὶ θὰ γίνη μὲ τὴν πίστιν αὐτὴν ὁ πραγματικὸς λαός του.»
ΣΧΟΛΙΟ
Ἡ ἐπέμβασίς του οὐρανοῦ (α)
«Ταῦτα δὲ αὐτοῦ ἐνθυμηθέντος, ἰδοὺ ἄγγελος…». Πολὺ ἀξιοπρόσεκτον τὸ «ἐνθυμηθέντος». Ἀφοῦ ἐσυλλογίσθη, σημαίνει. Τὸ ὁποῖον πάλιν μαρτυρεῖ, ὅτι ὁ δίκαιος δὲν ἐπέτρεψεν εἰς τὸν ἑαυτόν του νὰ ἀνακοινώση εἰς κανένα τὴν ἀνησυχίαν του καὶ τὴν ταλαιπωρίαν του. Τὸ μαρτύριον ποὺ ἐδοκίμασε τὸ ἐκράτησε σφικτὰ κλεισμένον εἰς τὸν ἑαυτόν του, χωρὶς νὰ τὸ εἴπη εἰς κανένα. Οὔτε εἰς αὐτὴν ἀκόμη τὴν Παρθένον, τὴν ὁποίαν ἀμέσως ἐνδιέφερε. Τὸ ἐσήκωσε μόνος του· τὸ ἀντιμετώπισε μὲ ἀνδρείαν καὶ ὑπομονὴν μόνος του. Ἡ ἐπιθυμία του νὰ μὴ λυπήση καθ’ οἱονδήποτε τρόπον τὴν Παρθένον, καίτοι τὸ γεγονὸς βαθύτατα τὸν συνετάραξεν, ἔγινεν ἀφορμή, ὥστε εἰς καμμίαν ἀνακοίνωσιν νὰ μὴ προβῆ. Νὰ εἴχαμεν τὴν ἐχεμύθειαν τοῦ Ἰωσήφ, πόσον θὰ ἐβοηθούμεθα, ὥστε νὰ μὴ εὑρισκώμεθα ἀργότερον εἰς τὴν δυσάρεστον θέσιν νὰ μετανοοῦμεν δι’ ὅσον ἐσπεύσαμεν νὰ κοινολογήσωμεν. Διότι ὅσον εὔκολον εἶναι νὰ μεταδίδη κανεὶς ἀσκέπτως κάτι ποὺ δὲν πρέπει νὰ μεταδώση, τόσον δύσκολον εἶναι νὰ ἀντιμετωπίση τάς συνεπείας μιᾶς τοιαύτης ἀπερισκέπτου ἐνεργείας. Ἄς μὴ σπεύδωμεν λοιπὸν νὰ ἀνακοινώνωμεν ζητήματα ποὺ ἀφοροῦν τοὺς περὶ ἡμᾶς, μάλιστα ὅταν δὲν εἴμεθα καλῶς πληροφορημένοι περὶ τῆς ἀληθείας των. Βεβαίως μὲ τὴν ἀνακοίνωσιν ξεκουράζεται κάπως ἡ ψυχή. Ὅμως νὰ ἔχωμεν βεβαιότητα, ὅτι, ἐφ’ ὅσον πρέπει νὰ τὰ κρατήσωμεν εἰς τὴν ψυχήν μας, θὰ ἐπέμβη δι’ ἄλλου τρόπου ὁ Θεὸς καὶ θὰ μᾶς εἰρηνεύση. Ὅπως ἔγινε καὶ εἰς τὸν Ἰωσήφ. Τί ἔγινε δηλαδή; Ἄγγελον ἐχρησιμοποίησε ὁ Θεός, διὰ νὰ τὸν διαφωτίση ἐπί τῆς ἀληθείας καὶ εἰρηνεύση τὴν καρδίαν του. Καὶ ὁ ἄγγελος καθ’ ὕπνους παρουσιάζεται εἰς τὸν δίκαιον καὶ τοῦ ὁμιλεῖ. Αὐτὸν τὸν τρόπον ἔκρινεν ὁ Θεὸς ὡς τὸν καταλληλότερον προκειμένου νὰ ἐνημερώση τὸν δοῦλον του. Ὄργανον δὲ τῆς βουλῆς του ὁ ἄγγελος.» (Ἀπό τό βιβλίο «Παιδίον ἐγεννήθη ἡμῖν» τοῦ ἀρχιμ. Γεωργίου Δημοπούλου, Ἐκδόσεις «Ο ΣΩΤΗΡ»)
