Λουκᾶ β΄22-24

Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου 2011

ΚΕΙΜΕΝΟ

"Καὶ ὅτε ἐπλήσθησαν αἱ ἡμέραι τοῦ καθαρισμοῦ αὐτῶν κατὰ τὸν νόμον Μωϋσέως, ἀνήγαγον αὐτὸν εἰς Ἱεροσόλυμα παραστῆσαι τῷ Κυρίῳ, καθὼς γέγραπται ἐν νόμῳ Κυρίου ὅτι πᾶν ἄρσεν διανοῖγον μήτραν ἅγιον τῷ Κυρίῳ κληθήσεται, καὶ τοῦ δοῦναι θυσίαν κατὰ τὸ εἰρημένον ἐν νόμῳ Κυρίου, ζεῦγος τρυγόνων ἤ δυὸ νεοσσοὺς περιστερῶν"

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

"Ὅταν, σύμφωνα μὲ τὸν νόμον τοῦ Μωϋσέως συνεπληρώθησαν αἱ ἡμέραι διὰ τὸν καθαρισμὸν των, ἀνέβασαν αὐτὸν εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα, διά νὰ τὸν παρουσιάσουν καὶ τὸν ἀφιερώσουν εἰς τὸν Κύριον. Ἡ παρουσίασις δὲ καὶ ἀφιέρωσις αὐτὴ ἐγίνετο σύμφωνα μὲ ἐκεῖνο ποὺ ἔχει γραφῆ εἰς τὸν νόμον τοῦ Κυρίου, ὅτι κάθε ἀρσενικὸν ποὺ διά πρώτην φοράν ἀνοίγει τὴν μήτραν τῆς μητέρας του καὶ γεννᾶται, δηλαδὴ κάθε πρωτότοκον καὶ πρωτογενὲς θὰ κληθῆ καὶ θὰ θεωρηθῆ ὡς ἀφιερωμένον εἰς τὸν Κύριον. Ἀνέβησαν ἀκόμη εἰς τὸν Ναὸν καὶ διά νὰ προσφέρουν θυσίαν διὰ τὸν καθαρισμὸν των ἕνα ζεῦγος τρυγόνια ἤ δυὸ μικρὰ περιστέρια, σύμφωνα μὲ ἐκεῖνο ποὺ ἔχει ὁρισθῆ εἰς τὸν νόμον τοῦ Κυρίου διὰ τοὺς πτωχούς, οἱ ὁποῖοι δὲν εἶχαν τὰ μέσα νὰ προσφέρουν θυσίαν ὁλόκληρον ἀρνίον."

ΣΧΟΛΙΟ (δ)

     "Δεύτερον· Ὁ Κύριος εἶναι ὁ κατὰ φύσιν υἱός τοῦ Θεοῦ. Εἶναι ὁ μόνος Ἅγιος καὶ ἐν ἁγίοις ἀναπαυόμενος. Εἶναι ὁ ἅγιος μὲ τὴν ἀπόλυτον τῆς λέξεως σημασίαν, ἀφοῦ δὲν ἔχει ἀπολύτως καμμίαν σχέσιν μὲ τὴν ἁμαρτίαν. Καὶ ἐκλήθη ἅγιος τῷ Κυρίῳ ὅσον οὐδεὶς οὐδέποτε ἄλλος. Καὶ δὲν εἶχε καμμίαν σχέσιν μὲ τὰ πρωτότοκα τῶν ἁμαρτωλῶν ἀνθρώπων, ποὺ τὰ ἐνεφάνιζαν οἱ γονεῖς των εἰς τὸν Ναόν, διὰ νὰ λεχθῆ περὶ αὐτῶν, ὅτι ἅγιον Κυρίῳ κληθήσεται. Καὶ ὅμως ἐδέχθη νὰ παρουσιασθῆ εἰς τὸν Ναόν, ὅπως καὶ τὰ ἄλλα πρωτότοκα τῶν ἀνθρώπων, ὡσὰν νὰ ἦτο ξένος πρὸς τὸν Κύριον καὶ νὰ εἶχεν ἀνάγκην κάποιος νὰ τὸν παρουσίαση καὶ τρόπον τινὰ νὰ τὸν συστήση εἰς τὸν Θεόν. Ὤ! Πόσον μεγάλη εἶναι ἡ συγκατάβασις τοῦ Κυρίου! Ὅλας τάς βαθμίδας τῆς κλίμακος τῆς ταπεινώσεως τάς κατέρχεται, καὶ προσφέρεται τεσσαρακονθήμερος εἰς τὸν Ναὸν καὶ ἐξαγοράζεται, ὅπως κάθε πρωτότοκον ἐκ τῶν Ἰσραηλιτῶν. Καί ὅλα αὐτὰ δι’ ὑμᾶς. Ὅλα αὐτὰ διὰ νὰ ἐξαγόραση ὑμᾶς ἐκ τῆς κατάρας τοῦ Νόμου, ἐκ τῆς δουλείας τῆς ἁμαρτίας καὶ νὰ μᾶς παραστήση τῷ Θεῷ καθαροὺς καὶ ἀπηλλαγμένους τοῦ στίγματος τῆς ἁμαρτίας, εὐτυχεῖς καὶ μακαρίους, τέκνα τοῦ Θεοῦ ἀγαπητά." (Ἀπό τό βιβλίο «Παιδίον ἐγεννήθη ἡμῖν» τοῦ ἀρχιμ. Γεωργίου Δημοπούλου, Ἐκδόσεις «Ο ΣΩΤΗΡ»)