Λουκᾶ β΄22-24

Κυριακή 6 Φεβρουαρίου 2011

ΚΕΙΜΕΝΟ

"Καὶ ὅτε ἐπλήσθησαν αἱ ἡμέραι τοῦ καθαρισμοῦ αὐτῶν κατὰ τὸν νόμον Μωϋσέως, ἀνήγαγον αὐτὸν εἰς Ἱεροσόλυμα παραστῆσαι τῷ Κυρίῳ, καθὼς γέγραπται ἐν νόμῳ Κυρίου ὅτι πᾶν ἄρσεν διανοῖγον μήτραν ἅγιον τῷ Κυρίῳ κληθήσεται, καὶ τοῦ δοῦναι θυσίαν κατὰ τὸ εἰρημένον ἐν νόμῳ Κυρίου, ζεῦγος τρυγόνων ἤ δυὸ νεοσσοὺς περιστερῶν"

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

"Ὅταν, σύμφωνα μὲ τὸν νόμον τοῦ Μωϋσέως συνεπληρώθησαν αἱ ἡμέραι διὰ τὸν καθαρισμὸν των, ἀνέβασαν αὐτὸν εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα, διά νὰ τὸν παρουσιάσουν καὶ τὸν ἀφιερώσουν εἰς τὸν Κύριον. Ἡ παρουσίασις δὲ καὶ ἀφιέρωσις αὐτὴ ἐγίνετο σύμφωνα μὲ ἐκεῖνο ποὺ ἔχει γραφῆ εἰς τὸν νόμον τοῦ Κυρίου, ὅτι κάθε ἀρσενικὸν ποὺ διά πρώτην φοράν ἀνοίγει τὴν μήτραν τῆς μητέρας του καὶ γεννᾶται, δηλαδὴ κάθε πρωτότοκον καὶ πρωτογενὲς θὰ κληθῆ καὶ θὰ θεωρηθῆ ὡς ἀφιερωμένον εἰς τὸν Κύριον. Ἀνέβησαν ἀκόμη εἰς τὸν Ναὸν καὶ διά νὰ προσφέρουν θυσίαν διὰ τὸν καθαρισμὸν των ἕνα ζεῦγος τρυγόνια ἤ δυὸ μικρὰ περιστέρια, σύμφωνα μὲ ἐκεῖνο ποὺ ἔχει ὁρισθῆ εἰς τὸν νόμον τοῦ Κυρίου διὰ τοὺς πτωχούς, οἱ ὁποῖοι δὲν εἶχαν τὰ μέσα νὰ προσφέρουν θυσίαν ὁλόκληρον ἀρνίον."

ΣΧΟΛΙΟ (στ)

     "Καὶ τοῦ δοῦναι θυσίαν κατὰ τὸ εἴρημενον ἐν νὸμῳ Κυρίου, ζεῦγος τρυγόνων ἤ δυὸ νεοσσοὺς περιστερῶν". Ἰδοὺ καὶ ὁ τρίτος σκοπός. Ἡ προσφορὰ τῆς καθωρισμένης θυσίας. Διά ποῖον ὅμως προσεφέρετο; Ὄχι βεβαίως διὰ τὸ παιδίον. Ἀλλὰ διὰ τὴν μητέρα του. Καὶ ἐδίδετο ὡς προσφορὰ συνήθως ἕνας ἀμνός. Αὐτὸ ἦταν τὸ σύνηθες. Ὅταν ὅμως οἱ προσερχόμενοι ἦσαν πτωχοί, τότε δὲν προσεφέρετο ἀμνός, τὸν ὁποῖον δὲν ἦτο εὔκολον νὰ προμηθευθοῦν. ἀλλά μικροτέρας ἀξίας τοιαύτη, ἡ ὁποία συνίστατο εἰς ἕνα ζευγάρι τρυγόνια ἤ δύο νεαρά, μικρὰ περιστέρια. Αὐτὴν τὴν θυσίαν δίδουν οἱ πτωχοὶ ἄνθρωποι, ὁ Ἰωσὴφ καὶ ἡ Παρθένος.Τέτοια ἁγιό-τῆς, τέτοια ἀρετή, τέτοια ὑψηλὴ κλῆσις συνδυασμένη μὲ τόσην πτωχείαν. Ὄχι βεβαίως, ὅτι ἡ πτωχεία εἶναι πάντοτε δεῖγμα ἁγιότητος καὶ ἀρετῆς, ἀλλά εἶναι ὡς ἐπί τὸ πλεῖστον τὸ κλῖμα, εἰς τὸ ὁποῖον καλλιεργεῖται ἡ ἀρετὴ καὶ ἡ ἁγιότης. Ἄς εἴμεθα κοσμημένοι μὲ αὐτήν, καὶ ἂς εἴμεθα πτωχοὶ καὶ στερούμενοι. Εἴμεθα τότε ἀληθῶς εὐτυχεῖς καὶ μακάριοι." (Ἀπό τό βιβλίο «Παιδίον ἐγεννήθη ἡμῖν» τοῦ ἀρχιμ. Γεωργίου Δημοπούλου, Ἐκδόσεις «Ο ΣΩΤΗΡ»)