Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου 2011
ΚΕΙΜΕΝΟ
"Καὶ ἰδοὺ ἦν ἄνθρωπος ἐν Ἱεροσολύμοις ὧ ὄνομα Συμεών, καὶ ὁ ἄνθρωπος οὗτος δίκαιος καὶ εὐλαβής, προσδεχόμενος παράκλησιν τοῦ Ἰσραήλ, καὶ Πνεῦμα ἦν Ἅγιον ἐπ’ αὐτόν• καὶ ἦν αὐτῷ κεχρηματισμένον ὑπό τοῦ Πνεύματος τοῦ Ἁγίου μὴ ἰδεῖν θάνατον πρὶν ἤ ἴδῃ τὸν Χριστὸν Κυρίου"
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
"Ἦτο εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα ἕνας ἄνθρωπος, ποὺ ὠνομάζετο Συμεών. Καὶ ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς ἦτο δίκαιος, φυλάττων τάς ἐντολάς τοῦ Νόμου καὶ εὐλαβής, φοβούμενος τὸν Θεόν. Αὐτὸς εἶχε φωτισθῆ ἀπό τὴν ἀνάγνωσιν τῶν προφητικῶν βιβλίων καὶ μὲ πόθον ζωηρὸν ἐπερίμενε νὰ ἔλθη εἰς τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαὸν παρηγορὶα ἀπό τὰ κακὰ καὶ τάς θλίψεις, ποὺ ὑπέφεραν ἕνεκα τῆς ἁμαρτίας. Καὶ πνεῦμα προφητικὸν ἅγιον ἦτο ἐπάνω του. Καὶ εἶχεν ἀποκαλυφθῆ εἰς αὐτὸν ἀπό τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, ὅτι δὲν θὰ ἀπέθνησκε, προτοῦ νὰ ἴδη ἐκεῖνον, τὸν ὁποῖον ὁ Κύριος ἔχρισε βασιλέα καὶ Σωτῆρα τοῦ κόσμου."
ΣΧΟΛΙΟ (α)
"Ἦν ἄνθρωπος ἐν Ἱεροσολύμοις ὧ ὄνομα Συμεών". Δὲν ἦτο ἀπό τούς ἐπιφανεῖς ἀνθρώπους, τοὺς ἄρχοντας τοῦ λαοῦ, ἀπό ἐκείνους ποὺ διεδραμάτιζαν ρόλον εἰς τὴν Ἱστορίαν τοῦ Ἰσραήλ. Οὔτε φαίνεται νὰ κατεῖχεν ἱερατικὸν ἤ ἄλλο ἀξίωμα. Ἦτο ἕνας ἁπλοῦς πιστὸς Ἰσραηλίτης, ἄγνωστος εἰς τοὺς πολλούς. Ἂν ὅμως ἦτο ἀφανὴς καὶ ἄγνωστος εἰς τοὺς πολλούς, ἦτο ὅμως γνωστὸς εἰς τὸν Θεόν. Διότι ἐνώπιον τοῦ Κυρίου δὲν ἔχουν σημασίαν τὰ ἀξιώματα καὶ αἱ θέσεις, οὔτε ἡ ἐπιρροὴ τῶν ἰσχυρῶν. Διά τὸν Κύριον σημασίαν ἔχει ἡ ἀρετὴ καὶ ἡ ἁγιότης, τὴν ὁποίαν ζητεῖ ἀπό ὅλους. Ὅταν αὐτὴ ὑπάρχη, ἄς εἶναι ὁ ἄνθρωπος τελευταῖος μεταξὺ ὅλων. Ἀπέναντι τοῦ Θεοῦ ἔχει ἀξίαν, ἡ ὁποία καὶ ἂν εἰς τὴν παροῦσαν ζωὴν δὲν γίνη γνωστή, ἀσφαλῶς ὅμως θὰ ἀμειφθῆ εἰς τὴν πέραν τοῦ τάφου τοιαύτην, διότι σαφὴς εἶναι τοῦ Πνεύματος ἡ μαρτυρία, ὅτι οἱ δίκαιοι ἐκλάμψουσιν ὡς ὁ ἥλιος ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ πατρὸς αὐτῶν (Ματθ. ιγ’ 43)." (Ἀπό τό βιβλίο «Παιδίον ἐγεννήθη ἡμῖν» τοῦ ἀρχιμ. Γεωργίου Δημοπούλου, Ἐκδόσεις «Ο ΣΩΤΗΡ»)
