Σάββατο 12 Φεβρουαρίου 2011
ΚΕΙΜΕΝΟ
"Καὶ ἦλθεν ἐν τῷ Πνεύματι εἰς τὸ ἱερόν• καὶ ἐν τῷ εἰσαγαγεῖν τούς γονεῖς τὸ παιδίον Ἰησοῦν τοῦ ποιῆσαι αὐτοὺς κατὰ τὸ εἰθισμένον τοῦ νόμου περὶ αὐτοῦ, καί αὐτὸς ἐδέξατο αὐτὸν εἰς τάς ἀγκάλας αὐτοῦ καὶ εὐλόγησε τὸν Θεὸν καὶ εἶπε"
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
"Κατὰ παρακίνησιν καί ἔμπνευσιν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἦλθεν ὁ Συμεὼν εἰς τὸ Ἱερόν. Καί ὅταν οἱ γονεῖς εἰσήγαγον εἰς τὸ Ἱερὸν τὸ παιδίον, διὰ νὰ κάμουν δι’ αὐτὸ ἐκεῖνο ποὺ σύμφωνα μὲ τάς διατάξεις τοῦ νόμου ἦτο συνηθισμένον νὰ γίνεται εἰς τὰ πρωτότοκα, τότε καί αὐτός, ὁ Συμεών, ἐδέχθη τὸ παιδίον εἰς τάς ἀγκαλάς του καὶ ἐδόξασε τὸν Θεὸν καὶ εἶπε."
ΣΧΟΛΙΟ (β)
"Καὶ ἐν τῷ εἰσαγαγεῖν τούς γονεῖς τὸ παιδίον Ἰησοῦν… ἐδέξατο αὐτὸν εἰς τάς ἀγκάλας αὐτοῦ". Τὸ Πνεῦμα δὲν τὸν παρώθησεν ἁπλῶς νὰ μεταβῆ ἐκείνην τὴν ὥραν εἰς τὸ Ἱερὸν — εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Σολομῶντος — , ἀλλά καὶ τοῦ μετέδωκεν ἐσωτερικὸν φωτι-σμὸν καὶ τὸν ἔβεβαιωσεν, ὅτι τὸ ὤρισμενον παιδίον ποὺ προσάγεται εἶναι ὁ ἐπηγγελμένος Μεσσίας, ὁ Χριστός. Δὲν ἀποκλείεται τὴν ἰδὶαν ὥραν καὶ ἀλλά παιδὶα νὰ προσήγοντο εἰς τὸ Ἱερόν. Εἰς ἕνα ὅμως ἐστάθη τὸ μάτι τοῦ πρεσβύτου. Καὶ εἰς αὐτὸ συνεκεντρώθη ἡ προσοχή του. Τί ὅμως ἐξωτερικὰ χαρακτηριστικὰ παρουσίαζε τὸ παιδίον, ὥστε ἐκεῖ νὰ σταθῆ καί νὰ στραφῆ ἡ προσοχὴ τοῦ πρεσβύτου; Τίποτε τὸ διακριτικὸν ἐξωτερικὸν σημεῖον δὲν παρουσίαζε τὸ παιδίον. Ἕνα πτωχὸν βρέφος ἦτο, ὅπως καὶ ὅλα τὰ ἄλλα βρέφη. Τὰ σπάργανά του πτωχὰ καί ἐκεῖνα. Πτωχὴ ἡ μητέρα του. Πτωχὸς καὶ ὁ πρεσβύτης προστάτης της. Πτωχὰ καί τὰ δῶρα ποὺ κατὰ τὸν νόμον πρέπει νὰ προσφέρουν. Ὅλα πτωχά. Καὶ ὅμως ὁ Συμεὼν δὲν στέκει εἰς τὴν ἐξωτερικὴν πτωχείαν. Τὸ Πνεῦμα τὸν πληροφορεῖ, ὅτι κάτω ἀπό τὴν πτωχικήν ἐκείνην ἐμφάνισιν κρύπτεται ὁ ἐνανθρωπήσας Θεός. Ὅποιος θέλει νὰ συναντήση τὸν Ἰησοῦν, ἄς μὴ περιμένη νὰ ἴδη ἐξωτερικὴν λαμπρότητα καὶ πλοῦτον. Θὰ τὸν συναντήση εἰς τὸ πρόσωπον τοῦ πτωχοῦ, ποὺ ὠνόμασε ἀδελφόν του• εἰς τὸ πρόσωπον τοῦ ἀσθενοῦς• εἰς τὸ πρόσωπον τοῦ ὀρφανοῦ. Πόσες φορὲς κάτω ἀπό τέτοιους πτωχοὺς ἀνθρώπους δὲν κρύπτονται διαμάντια πίστεως, ὑπομονῆς, καρτερίας, ἁγιότητος! Δὲν σκανδαλίζεται ὁ εὐλογημένος πρεσβύτης ἀπό τὴν τόσον ταπεινὴν ἐμφάνισιν τοῦ ἐπηγγελμένου Μεσσίου, ὅπως δὲν σκανδαλίζεται καὶ ὁ Ἰωσὴφ ἀπό τὴν τόσον ταπεινήν του Γέννησιν, ἀπό τὴν γεμάτην ταλαιπωρίας φυγὴν εἰς τὴν Αἴγυπτον, ποὺ κατὰ διαταγὴν τοῦ Θεοῦ ἐπραγματοποίησεν. Διότι, αὐτὸ εἶναι τὸ γνώρισμα τῶν ἀληθινὰ μεγάλων νὰ μὴ σκανδαλίζωνται ἀπό τὸν τρόπον, μὲ τὸν ὁποῖον ἡ Θεία Πρόνοια οἰκονομεῖ ἑκάστοτε τὰ πράγματα. Ὑποτάσσονται πάντοτε χωρὶς καμμίαν δυσκολίαν καὶ δὲν προβαίνουν εἰς ἐρεύνας, ποὺ εἶναι ἔξω ἀπό τάς δυνάμεις των. Ὅταν βλέπετε ἄνθρωπον ποὺ εὔκολα σκανδαλίζεται ἀπό διαφόρους ἀφορμάς, νὰ προσέχετε νὰ μὴ τὸν ἀντιγράψετε." (Ἀπό τό βιβλίο «Παιδίον ἐγεννήθη ἡμῖν» τοῦ ἀρχιμ. Γεωργίου Δημοπούλου, Ἐκδόσεις «Ο ΣΩΤΗΡ»)
