Λουκᾶ β΄34-35

Δευτέρα  28  Φεβρουαρίου 2011

ΚΕΙΜΕΝΟ

"Καὶ εὔλογησεν αὐτοὺς Συμεὼν, καὶ εἶπε πρὸς Μαριὰμ τὴν μητέρα αὐτοῦ• ἰδοὺ οὗτος κεῖται εἰς πτῶσιν καὶ ἀνάστασιν πολλῶν ἐν τῷ Ἰσραὴλ καί εἰς σημεῖον ἀντιλεγόμενον. καὶ σοῦ δὲ αὐτῆς τὴν ψυχὴν διελεύσεται ρομφαία, ὅπως ἂν ἀποκαλυφθῶσιν ἐκ πολλῶν καρδιῶν διαλογισμοί"

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

"Εὐλόγησεν αὐτοὺς ὁ Συμεὼν καὶ εἶπεν εἰς τὴν Μαρίαν, τὴν μητέρα του• Ἰδού, αὐτὸς εἶναι προωρισμένος διὰ νὰ γίνη αἰτία πτώσεως καί ἀναστάσεως πολλῶν ἐν τῷ Ἰσραήλ. Θὰ εἶναι δὲ καὶ θαῦμα, μὲ τὸ ὁποῖον ὁ Θεὸς θὰ δεικνύη εἰς τοὺς ἀνθρώπους τὸ σωτήριον θέλημά του, ἀλλά τὸ ὁποῖον θὰ ἀντιλέγεται ἀπό τούς ἀπιστοῦντας καί ἐνῶ οἱ καλοπροαίρετοι θὰ πιστεύουν καί θὰ σώζωνται, οἱ ἀνειλικρινεῖς καὶ ἐγωϊσταί θὰ ἀπιστοῦν καὶ θὰ κατακρί-νωνται. Λόγω δὲ τῆς ἀντιλογίας αὐτῆς καὶ σοῦ, τῆς μητρὸς αὐτοῦ, τὴν καρδίαν θὰ διαπεράση μεγάλη καὶ ὀδυνηρὰ μάχαιρα θλίψεως καὶ ὀδύνης, ὅταν θὰ τὸν ἴδης νὰ σταυρώνεται. Καὶ ἔτσι ἡ πτῶσις καί ἡ ἀνάστασις πολλῶν, καθὼς καὶ ἡ ἀντιλογία γύρω ἀπό τὸ θαῦμα αὐτό, θὰ γίνωνται, διὰ νὰ ξεσκεπασθοῦν πολλῶν καρδιῶν οἱ διαλογισμοὶ καὶ αἱ διαθέσεις, ποὺ ἔμεναν ἕως τώρα ἀπόκρυφοι, μὲ τὴν ἀπόρριψιν ἤ ἀποδοχὴν τοῦ Μεσσίου θὰ φανερωθοῦν."

ΣΧΟΛΙΟ

      "Καὶ σοῦ δὲ αὐτῆς τὴν ψυχὴν διελεύσεται ρομφαία". Τὴν μητρικὴν σου καρδίαν θὰ   τὴν διαπεράση ρομφαία. Θὰ λυπηθῆς πολύ. Θὰ λυπηθῆς τόσον, ὡσὰν τὴν καρδίαν σου νὰ τὴν τρυπήση καί νὰ τὴν διαπεράση ὀξεῖα καί κοπτερὴ μάχαιρα. Τί σημαίνει τοῦτο; Τί ἄλλο, παρὰ τὴν πραγματικότητα τῆς σταυρώσεως τοῦ Μονογενοῦς, τὴν ὁποίαν μὲ τόσον πόνον καὶ τόσην ὀδύνην ψυχῆς παρηκολούθησεν ἡ Παρθένος; Καὶ ἦτο δυνατὸν νὰ μὴ δοκιμάση τοιοῦτον πόνον ἡ Παρθένος, βλέπουσα τὸν Υἱόν της νὰ πάσχη τόσον καὶ νὰ ὑποφέρη ἐπί τοῦ Σταυροῦ, ἐμπαιζόμενος, περιπαιζόμενος, ὑβριζόμενος καί βλασφημούμενος ἐκ μέρους ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι τόσας εὐεργεσίας ἀπήλαυσαν παρ’ αὐτοῦ; Ἀλλ’ ὁ πόνος αὐτὸς τῆς Παρθένου, τὸν ὁποῖον προεῖπεν ὁ Συμεών, ἄς εἶναι πάντοτε πρὸ ὀφθαλμῶν ὅλων μας, ὥστε νὰ εἴμεθα ἕτοιμοι νὰ ἀντιμετωπίζωμεν πᾶν ὅ,τι ὁ ἀγαθὸς Θεὸς θὰ ἐπιτρέψη νὰ μᾶς συμβῆ. Νὰ ἀντιμετωπίζωμεν πᾶσαν θλῖψιν καὶ πᾶσαν δοκιμασίαν μὲ τὴν πεποίθησιν, ὅτι ὅλα εἶναι γνωστὰ εἰς τὸν Θεὸν καὶ ὅλα τὰ ἐπιτρέπει πρὸς τὸ συμφέρον μας, διὰ νὰ μᾶς κάμη αἰωνίως εὐτυχεῖς. Διότι ἀποτελεῖ σταθερόν τῆς Ἁγίας Γραφῆς δίδαγμα, ὅτι ἡ ὑπομονὴ εἰς τὸν πόνον θὰ ἔχη μεγάλας ἀμοιβάς εἰς τὴν ἔνδοξον τοῦ Χριστοῦ βασιλείαν. Μακάριοι καὶ πανευτυχεῖς ὅσοι μὲ πίστιν εἰς τὸν Θεὸν ἀντιμετωπίζουν τὸν πόνον. Δι’ αὐτούς εἶναι βέβαιον, ὅτι θὰ ἰσχύση τοῦ Χριστοῦ ὁ αἰώνιος λόγος ὅτι "αὐτοὶ παρακληθήσονται" (Ματθ. ε’ 4).
      Ἄς προσθέσωμεν τώρα ὀλίγας λέξεις διὰ τὴν φράσιν, ὅπως ἂν ἀποκαλυφθῶσιν ἐκ πολλῶν καρδιῶν διαλογισμοί. Ὅπως ὀρθῶς ἐσημειώθη, ἡ φράσις δὲν ἔχει ἐξάρτησιν ἀπό τὴν ἀφορῶσαν τὴν Παρθένον πρόρρησιν, ἀλλά ἐξαρτᾶται ἀπό τὸ "κεῖται εἰς πτῶσιν καὶ ἀνάστασιν πολλῶν". Τὸ νόημα εἶναι: Ὁ Ἰησοῦς θὰ ἀποτελέση τὸ ἀντιλεγόμενον σημεῖον θὰ γίνη αἰτία τῆς πτώσεως καὶ τῆς ἀναστάσεως πολλῶν. Τοῦτο δὲ πάλιν θὰ ἔχη ὡς συνέπειαν τὸ ὅτι θὰ ἀποκαλυφθοῦν ἐν αὐτῷ διαλογισμοὶ ἐκ πολλῶν καρδιῶν. Δηλαδή, αἱ μυστικαί ἀγαθαί διαθέσεις καὶ κλίσεις τῶν διανοιῶν καὶ καρδιῶν μερικῶν θὰ φανερωθοῦν διὰ τῆς ἐγκολπώσεως τοῦ Χριστοῦ ὑπό τούτων καὶ τοῦ στενοῦ συνδέσμου των πρὸς αὐτόν. Ἡ ἀπόκρυφος διαφθορὰ καὶ αἱ πονηραὶ διαθέσεις ἄλλων, αἱ ὁποῖαι, ἐάν δὲν ἐνεφανίζετο εἰς αὐτοὺς ὁ Χριστός, θὰ παρέμενον κεκαλυμμένοι καὶ ἄγνωστοι εἰς τοὺς πολλούς, θὰ γίνουν κατάδηλοι διὰ τῆς ἐχθρότητός των κατὰ τοῦ Ἰησοῦ καὶ τῆς ἀσυγκράτητου μανίας των κατ’ αὐτοῦ.
      Ἰδοὺ πόσον ἀξιοπρόσεκτα εἶναι τὰ διδάγματα ἀπό τὴν ἐμπνευσμένην καὶ φωτισμένην ἀπό τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον πρόρρησιν τοῦ Συμεών. Ἐχομεν τὴν εὐλογίαν παρὰ τοῦ Κυρίου νὰ εἴμεθα ὀπαδοὶ καὶ λάτρεις του. Νὰ γνωρίσωμεν τὸν Ἰησοῦν καὶ νὰ γίνη ἡ ἐμ-φάνισις καὶ σάρκωσις του ἀφορμὴ ἀναστάσεώς μας. Νὰ μένωμεν διὰ παντὸς ἡνωμένοι μαζί του, ἵνα καὶ συνδιαιωνίζωμεν μετ’ Αὐτοῦ ἐν τῇ ἐπουρανίῳ του Βασιλείᾳ." (Ἀπό τό βιβλίο «Παιδίον ἐγεννήθη ἡμῖν» τοῦ ἀρχιμ. Γεωργίου Δημοπούλου, Ἐκδόσεις «Ο ΣΩΤΗΡ»)