Τετάρτη 2 Μαρτἰου 2011
Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου
Στό ρητό· πρόσεχε στόν ἑαυτό σου, Κεφάλαια δώδεκα
Κεφάλαιο δέκατο (β)
"Ἂν ἔχεις φιλία μὲ κάποιον ἀδελφὸ καὶ ἡ συνείδησή σου σὲ κατακρίνει ὅτι βλάπτεται ἡ ψυχή σου ἀπὸ τὴ συναναστροφή του, ἀπομακρύνσου ἀπ’ αὐτόν. Γιατί ἔχει πεῖ κάποιος ἀπό τους Ἁγίους• Μὲ ὅλους νὰ ἔχεις ἀγάπη, ἀλλά νὰ κρατᾶς τὸν ἑαυτό σου μακριὰ ἀπὸ ὅλους. Καὶ τὰ λέω αὐτά, ἀγαπητέ, ὄχι γιὰ νὰ μισήσεις τοὺς ἀνθρώπους, ἀλλά τὴν ἁμαρτία. Διότι εἶναι γραμμένο• Ἂν ἡ καρδιά μας δὲ μᾶς κατακρίνει, τότε ἔχουμε παρρησία νὰ πλησιάσουμε τὸν Θεό, ὥστε νὰ πάρουμε ἀπὸ αὐτὸν ὅ,τι ζητοῦμε, διότι τηροῦμε τὶς ἐντολές του καὶ κάνουμε ἐκεῖνα ποὺ τοῦ εἶναι ἀρεστά• ἂν λοιπὸν ἡ καρδιά μας μᾶς κατακρίνει, ὁ Θεὸς εἶναι ἀνώτερος ἀπὸ τὴν καρδιά μας, καὶ τὰ γνωρίζει ὅλα. Κάποιος ἀδελφὸς συμβούλευε ἕναν ἀδελφὸ στὴν κατὰ Θεὸν ζωή, καὶ καθὼς περνοῦσε ἄλλος ἀδελφός, εἶπε ἐκεῖνος ποὺ παρότρυνε αὐτὸν τὸν ἀδελφό• Παροτρύνω τὸν ἀδελφὸ καὶ δὲ θέλει νὰ μὲ ἀκούσει• καὶ αὐτὸς ἀποκρίθηκε• Πρέπει νὰ σὲ ἀκούσει• συγχώρησε• διότι καὶ τὸ νὰ ἀκούσει κανεὶς ἀπὸ σένα εἶναι καλὸ καὶ τὸ νὰ ἐκτελέσει εἶναι χαρά. Καὶ αὐτὸς εἶπε• Δὲν εἶναι ἔτσι• ἂν δοκιμάσει καὶ βρεῖ ὅτι τὰ λόγιά μου δὲν εἶναι σύμφωνα μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἂς μὴ μὲ ἀκούσει• καὶ ὄχι μόνο ἐμένα, ἀλλά οὔτε καὶ Προφήτη, ἂν συμβουλεύει παρὰ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ• διότι ὁ Ἀπόστολος λέει• Καὶ ἂν ἐμεῖς ἤ ἄγγελος ἀπὸ τὸν οὐρανὸ σᾶς κηρύξει διαφορετικὸ εὐαγγέλιο ἀπ’ αὐτὸ ποὺ σᾶς κηρύξαμε, νὰ εἶναι ἀφορισμένος. Διότι ποιοὶ ἦταν αὐτοὶ πού ξεσηκώθηκαν στὴ Βαβυλῶνα ἐναντίον τῆς Σωσάννας; Δὲν ἦταν πρεσβύτεροι; Καὶ ὄχι μόνο πρεσβύτεροι, ἀλλά κριτὲς καὶ ἄρχοντες τοῦ λαοῦ. Καὶ ἐπειδὴ δὲν πρόσεχαν τὸν ἑαυτό τους, σὲ τί κατάντημα ἔπεσαν; Καὶ τὸ ἀξίωμά τους δὲν τοὺς ὠφέλησε.
Ἂς ἐνδιαφερθοῦμε λοιπόν, ἀδελφοί, γιὰ τὴν ἀλήθεια, γιὰ νὰ μᾶς περιφρουρήσει ἡ ἀλήθεια. Διότι σ’ αὐτὴ τὴ ζωή, ἂν κάποιος κάνει κάτι κακὸ καὶ κατηγορηθεῖ στὸν ἄρχοντα, ἴσως μπορέσει νὰ σωθεῖ, φεύγοντας σὲ ἄλλους τόπους• ἀλλὰ ἀπὸ τὸ πρόσωπο τοῦ Θεοῦ ποῦ νὰ φύγουμε; Σύμφωνα μὲ τὸν Ψαλμῳδὸ ποὺ λέει• Ποὺ νὰ πορευθῶ μακριὰ ἀπὸ τὸ Πνεῦμα σου, καὶ ποῦ νὰ φύγω μακριὰ ἀπὸ τὸ πρόσωπό σου; Ἂν ἀνεβῶ στὸν οὐρανό, ἐσὺ εἶσαι ἐκεῖ ἂν κατεβῶ στὸν ᾅδη, εἶσαι παρών. Ἂν σὰν πουλὶ σηκώσω τὰ φτερά μου, καὶ τὰ χαράματα πετάξω καὶ κατασκηνώσω στὴν ἄκρη τῆς θάλασσας, καὶ κεῖ πραγματικὰ θὰ μὲ καθοδηγεῖ τὸ χέρι σου καὶ θὰ μὲ στηρίζει ἡ παντοδυναμία σου. Ἂς ἀγαπήσουμε τὴν ἡσυχία, γιὰ νὰ γλυτώσουμε ἀπό τους περισπασμούς. Ἂς ἀγαπήσουμε τὴν ἐγκράτεια μὲ ἀγάπη Θεοῦ. Ἂς ἀγαπήσουμε τὴν ἁγνότητα καὶ τὴν ταπεινοφροσύνη. Ἂς εἴμαστε ταπεινοί, ἂς εἴμαστε καταδεκτικοὶ καὶ στοὺς μικροὺς καὶ στοὺς μεγάλους, γιὰ νὰ ἀποφύγουμε τὴν κενοδοξία καὶ ὅλες τὶς παγίδες τοῦ Διαβόλου. Ἂς μισήσουμε τὴ μέθη καὶ τὰ γέλια καὶ τὰ ἀνώφελα λόγια τῶν ἀπερίσκεπτων ἀνθρώπων. Διότι ὅλα τὰ κάνουν, ὅλα τὰ ἐπινοοῦν, γιὰ νὰ μὴ χάσουν τὶς ἀπολαύσεις τους. Ἐσύ ὅμως, ἀγαπητέ, ἀπόφευγε αὐτά, ἐπειδὴ ὑποσχέθηκες νὰ ἀρέσεις στὸν Θεό• ὅλα νὰ τὰ κάνεις σύμφωνα μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. " (Τά κείμενα πού δημοσιεύουμε εἶναι παρμένα ἀπό τό ἔργο: «Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου Ἔργα, τόμος 2ος τῶν ἐκδόσεων «Τό Περιβόλι τῆς Παναγίας, σελ. 79 κ.ἑ.)
