Στό ρητό· πρόσεχε στόν ἑαυτό σου, Κεφάλαια δώδεκα

Σάββατο 5  Μαρτἰου 2011

Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου
Στό ρητό· πρόσεχε στόν ἑαυτό σου, Κεφάλαια δώδεκα

Κεφάλαιο ἑνδέκατο

       "Ἂς μὴν ἀδιαφοροῦμε, ἀδελφοί, νὰ ὑπηρετοῦμε γιὰ χάρη τοῦ Κυρίου ὁ ἕνας τὸν ἄλλο. Διότι πολλοί, ἐπειδὴ ἐρωτεύθηκαν μία νέα, προτίμησαν νὰ γίνουν δοῦλοι, γιὰ χάρη τῆς νέας ποὺ πόθησαν. Ἐμεῖς λοιπόν, τί σπουδαῖο κάνουμε, ἂν ὑπηρετοῦμε ὁ ἕνας τὸν ἄλλο, γιὰ χάρη τοῦ Κυρίου; Ἂς μὴν εἴμαστε ἀπρόσεκτοι, ἀγαπητοί, τὸν καιρὸ ποὺ καθόμαστε στὸ κελλί μας, φέρνοντας στὴ μνήμη μας ὅτι οἱ ἅγιοι Μάρτυρες ἦταν κλεισμένοι σὲ σιδερένια δεσμὰ καὶ ὑπέφεραν πολλὰ βάσανα. Λοιπόν, ἂς μὴν ἀποφύγουμε τὴ στενότητα τοῦ κελλιοῦ ἂς μὴν ἀποκάμνουμε, ὅταν ἐργαζόμαστε, φέρνοντας στὴ μνήμη μας ὅτι πολλοὶ ἀπὸ τοὺς Ἁγίους στέλνονταν σὲ καταναγκαστικὲς ἐργασίες γιὰ χάρη τοῦ Κυρίου. Ἄραγε, ἂν ἤμασταν ἐμεῖς στὰ χρόνια ἐκεῖνα, θὰ προδίναμε τὴ ζωή μας ἐξαιτίας τῶν βασανισμῶν; Ἄραγε θὰ ἀπαρνούμασταν τὴν πίστη μας ἐξαιτίας τῶν ἐξαναγκασμῶν; Ἂς φέρουμε στὴ μνήμη μας, ἀδελφοὶ ἀγαπημένοι ἀπὸ τὸν Κύριο, τὶς εὐεργεσίες τοῦ Κυρίου τοῦ Θεοῦ μας, ποὺ μᾶς ἔπλασε καὶ μᾶς μεγάλωσε, ποὺ μᾶς τρέφει καὶ μᾶς προστατεύει ἀπὸ ὅλα, ποὺ βγάζει τοὺς ἀνέμους ἀπὸ τὶς ἀποθῆκες του γιὰ νὰ μᾶς προσφέρουν τὶς ὑπηρεσίες τους, ποὺ ἀνυψώνει τὰ σύννεφα ἀπό τους μακρινοὺς ὁρίζοντες γιὰ νὰ μᾶς ὑπηρετήσουν, ποὺ πληθύνει τὰ πτηνά, τὰ ζῷα καὶ τὰ ὑδρόβια γιὰ νὰ ὑπηρετήσουν τὸ ἀνθρώπινο γένος, ποὺ δημιούργησε τὸν ἥλιο γιὰ νὰ φωτίζει τὴ μέρα, καὶ τὴ σελήνη καὶ τὰ ἄστρα γιὰ νὰ φωτίζουν τὴ νύχτα καὶ νὰ ὑπηρετοῦν τὸ γένος μας, καὶ ποὺ μᾶς ἔσωσε μὲ τὸ μυστήριο τοῦ τιμίου σταυροῦ του. Ἂς τὸν ὑπηρετήσουμε μὲ πολὺ φόβο καὶ τρόμο, καὶ μὲ καλὴ ἐλπίδα, διότι σ’ αὐτὴ τὴ ζωὴ εἴμαστε ξένοι καὶ περαστικοί, σύμφωνα μὲ τὸ λόγο τοῦ Ψαλμῳδοῦ• ξένος καὶ περαστικὸς εἶμαι στὴ γῆ, ὅπως ὅλοι οἱ πατέρες μου.
       Σᾶς παρακαλῶ ἐγὼ ὁ ἐλάχιστος, ὁ τιποτένιος, ὁ χρεώστης τῶν μυρίων ταλάντων, ὁ ἁμαρτωλότερος ἀπὸ κάθε ἁμαρτωλό, νὰ ἀνεχθεῖτε αὐτὴ τὴν καλὴ συμβουλή μου. Φυλάξτε τοὺς ἑαυτοὺς σας ἀκατηγόρητους σὲ κάθε τί, γιὰ νὰ μὴ δοκιμάσετε καμιὰ ντροπή. Ἂν ὅμως συμβεῖ νὰ βρεῖ κάποιος τὸν ἑαυτὸ τοῦ ἔνογο σὲ κάποιο ζήτημα, στὸ ἑξῆς ἂς φυλάξει τὸν ἑαυτὸ του ἀκατηγόρητο, γιὰ νὰ μὴν ἔχει νὰ πεῖ κάτι κακὸ γιὰ μᾶς ὁ ἀντίπαλός μας Διάβολος, ὁ μισάνθρωπος, ὁ πρόξενος τῆς καταστροφῆς, ὁ ἐχθρικός, ὁ ἐχθρός τῆς δικαιοσύνης, αὐτὸς ποὺ χαίρεται μὲ τὶς δυστυχίες μας, ποὺ εἶναι ἀδύνατος νὰ κάνει κακὸ σ’ αὐτοὺς ποὺ ὑπηρετοῦν τὸν Κύριο ἀληθινά, ποὺ ἐξευτελίζεται ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ ἀγαποῦν τὸν Κύριο ἀληθινά, ποὺ ποδοπατιέται περιφρονητικὰ ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ κάνουν τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου μὲ καθαρὴ καρδιά. Διότι στὸν Θεὸ μας ἀνήκει ἡ δόξα καὶ ἡ μεγαλοσύνη, σὲ ὅλους τους αἰῶνες. Ἀμήν. (Τά κείμενα πού δημοσιεύουμε εἶναι παρμένα ἀπό τό ἔργο: «Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου Ἔργα, τόμος 2ος τῶν ἐκδόσεων «Τό Περιβόλι τῆς Παναγίας, σελ. 79 κ.ἑ.)