Τετάρτη 23 Μαρτἰου 2011
Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου
Συμβουλὴ γιὰ τὴν Πνευματικὴ ζωὴ (ε)
"Ἂν εἶσαι ἐγκρατής, μὴν ὑπερηφανεύεσαι γιὰ τὴν ἐγκράτειά σου, ἀλλά νὰ παρακαλεῖς τὸν Κύριο μὲ ταπεινοφροσύνη, νὰ εἶναι φρουρός σου ὡς τὸ τέλος• διότι πολλὲς φορές, κάποια ἐπιδρομὴ τῶν ἄγριων ζῴων, ποὺ ἔγινε ξαφνικὰ σὲ ἀμπελῶνα, κατέστρεψε στὴ στιγμὴ τὸν καρπό, ἀπὸ τὴν ἀμέλεια τοῦ φύλακα.
Ἂν ἔχεις πλοῦτο μὴ σκέφτεσαι ὑπερήφανα• διότι δὲν ἀπαλλάχτηκες ἀκόμη ἀπὸ τοὺς κινδύνους καὶ τὶς ἐπιβουλές. Γι’ αὐτὸ καὶ εἶναι ἀβέβαιη ἡ ἀπόλαυση ποὺ προέρχεται ἀπ’ αὐτόν, ἐξαιτίας τῆς πολὺ γρήγορης καὶ ἄγνωστης μεταβολῆς• ὅπως εἶναι γραμμένο• Εἶδα δούλους νὰ εἶναι ἐπάνω στὰ ἄλογα, καὶ ἄρχοντες νὰ βαδίζουν στὴ γῆ, ὡς δοῦλοι.
Ἂν εἶσαι ἀκμαῖος ὡς πρὸς τὰ μέλη τοῦ σώματός σου, μὴν ὑπερηφανεύεσαι γιὰ τὴ δύναμη τοῦ σώματος, ἀλλὰ ἀναλογίσου πόσο μεγάλους καὶ πόσο πολλοὺς κινδύνους ἀντιμετωπίζει τὸ σῶμα. Καὶ μάλιστα, ὅσους βλέπουμε νὰ ὑποφέρουν ἀπὸ ἀγιάτρευτες ἀρρώστιες, εἴτε νὰ ἔχουν ἀκρωτηριασμένα τὰ μέλη τοῦ σώματος, εἴτε νὰ ἐνοχλοῦνται ἀπὸ τὰ ἀκάθαρτα πνεύματα, αὐτοὶ δὲ γεννήθηκαν ἔτσι ἀπὸ τὴ μητέρα τους, ἀλλά οἱ περισσότεροι βρέθηκαν σ’ αὐτὴ τὴν κατάσταση ξαφνικὰ καὶ οἱ ἄνθρωποι ποὺ χθὲς ἦταν στὸ ἄνθος τῆς ἡλικίας τους, σήμερα βασανίζονται ἀπὸ δυσκολογιάτρευτες ἀρρώστιες καὶ ἔχουν μαραθεῖ. Πρόσεχε λοιπὸν τὸν ἑαυτό σου, μήπως βρεθεῖς μετὰ ἀπὸ λίγο σ’ αὐτὴ τὴν κατάσταση, διότι ἔχεις καὶ σὺ τὴν ἴδια ἀνθρώπινη φύση. Ὅταν λοιπὸν δοῦμε σὲ κάποιον ἄλλο κάτι ἂπ’ αὐτὰ τὰ δυσάρεστα, ἂς διακρίνουμε σ’ ἐκεῖνον, ὅπως σὲ καθρέφτη, τὸν ἑαυτό μας, ἐπειδὴ δὲν ξέρουμε τί θὰ φέρει ἡ αὐριανὴ μέρα. Διότι τὸ σῶμα μᾶς εἶναι γεμάτο μὲ πολλὴ λύπη καὶ πόνους. Γνωρίζοντας λοιπὸν τὴν ἀδυναμία τῆς φύσης μας, ἂς μὴν εἴμαστε ὑπερήφανοι καὶ ἄσπλαχνοι, ἀλλά διὰ μέσου της μεταξὺ μας εὐσπλαχνίας ἂς ἔχουμε εὐδιάλλακτο τὸν Δημιουργό μας, ὁ ὁποῖος ἔχει τὴ δύναμη νὰ προξενεῖ πόνο καὶ πάλι νὰ τὸν θεραπεύει, καὶ νὰ κατεβάζει στὸν ᾅδη καὶ πάλι νὰ ἀνεβάζει ἀπὸ αὐτόν. Καὶ ἄν, γιὰ λίγο καιρό, εἶναι δυνατὸ τὸ σῶμα μας, ὅμως δὲν ξέρουμε τί θὰ φέρει ἡ αὐριανὴ.
Μὴν ὑπερηφανεύεσαι εἰς βάρος αὐτοῦ ποὺ ἁμάρτησε, οὔτε νὰ παρακινεῖς νὰ ἁμαρτήσει αὐτὸν ποὺ δὲν ἁμάρτησε• διότι καὶ τὰ δύο αὐτὰ εἶναι βλαβερὰ καὶ ἐπικίνδυνα. Ἂν ὅμως θέλεις νὰ κάνεις τὸν ἑαυτό σου ὠφέλιμο, νὰ γίνεις καὶ γιὰ τοὺς δύο αὐτοὺς παράδειγμα καλῶν πράξεων, χύνοντας ἄφθονα δάκρυα ἐνώπιόν του Κυρίου, ὥστε ὁ Κύριος αὐτὸν ποὺ ἔπεσε νὰ τὸν ἀνασηκώσει, καὶ αὐτὸν ποὺ στέκεται ὄρθιος νὰ μὴν ἀφήσει νὰ κυριευθεῖ ἀπὸ τὴν ἁμαρτία. Ἄλλωστε ἕνας εἶναι ὁ Κριτής, αὐτὸς ποὺ ἔχει τὴ δύναμη νὰ σώσει καὶ νὰ καταδικάσει στὴν ἀπώλεια." (Τά κείμενα πού δημοσιεύουμε εἶναι παρμένα ἀπό τό ἔργο: «Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου Ἔργα, τόμος 2ος τῶν ἐκδόσεων «Τό Περιβόλι τῆς Παναγίας,)
