Τρίτη 1 Μαρτίου 2011
ΚΕΙΜΕΝΟ
"Ὅτε οὖν ἐξῆλθε, λέγει ὁ Ἰησοῦς· νῦν ἐδοξάσθη ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου, καὶ ὁ Θεὸς ἐδοξάσθη ἐν αὐτῷ. εἰ ὁ Θεὸς ἐδοξάσθη ἐν αὐτῷ, καὶ ὁ Θεὸς δοξάσει αὐτὸν ἐν ἑαυτῷ, καὶ εὐθὺς δοξάσει αὐτόν."
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
"Ὅταν λοιπόν ἐξῆλθεν ἀπό τήν αἴθουσαν τοῦ δείπνου ὁ Ἰούδας, εἶπεν ὁ Ἰησοῦς· Τώρα ποιύ πηγαίνει ὁ Ἰούδας νά μέ παραδώσῃ καί πού ἀρχίζει τό πάθημά μου, ἐδοξάσθη ὀ υἱός τοῦ ἀνθρώπου διά τοῦ σαταυρικοῦ του θανάτου, ἀφοῦ δι’ αὐτοῦ καταργεῖ τήν ἀμαρτίαν καί τόν θάνατον. Καί ὁ Θεός ἐδοξάσθη μέ ὅλον ἐν γένει τόν βίον τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου, μάλιστα δέ μέ τήν μέχρι σταυρικοῦ θανάτου ὑπακοήν του. Ἐάν δέ ὁ Θεός ἐδοξάσθη διά τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου καί ὀ Θεός θά δοξάσῃ αὐτόν, οὐχί δι’ ἀγγέλου ἤ ἄλλης δυνάμεως, ἀλλά κατ’ εὐθεῖαν διά τοῦ ἑαυτοῦ του, διότι θά ἀναστήσῃ μέ τήν δύναμίν του τήν ἀνθρωπίνην φύσιν του καί θά ὑψώσῃ αὐτήν ἐνδόξως εἰς τόν οὐρανόν. Ἡ ἀνάστασις δέ καί ἠ ἔνδοξος ἀνάληψις, μέ τήν ὀποίαν θά δοξασθῇ ὁ υἱός τοῦ ἀνθρώπου, θά ἐπακολουθήσουν ἐντός ὀλίγου" ( Ἀπό τήν "ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ μετά συντόμου ἑρμηνείας" τοῦ Π.Ν.Τρεμπέλα, ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ")
ΣΧΟΛΙΟ (α)
«Νῦν ἐδοξάσθη ὁ υἱὸς τὸν ἀνθρώπου» (Ἰωάν. ιγ’ 31). Ἀπὸ τὴν ὥραν αὐτὴν ἀρχίζει ἡ δόξα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου• ἔτσι ἀρχίζει ἡ ὁμιλία. Ποία ὅμως ἦτο ἡ ὥρα αὐτή; Ἦτο ἡ στιγμὴ κατὰ τὴν ὁποίαν ὁ προδότης ἐξῆλθε διὰ νὰ προχωρήση εἰς τὸ ἀπαίσιον ἔργον τῆς προδοσίας. Εἰς τὸ ἔργον, μὲ τὸ ὁποῖον θὰ ἐβοηθοῦσε τοὺς ἄρχοντας τοῦ Ἰσραὴλ νὰ πραγματοποιήσουν τὸ σχέδιόν των τὴν θανατικὴν καταδίκην τοῦ Ἀναμαρτήτου. Καὶ μολονότι ἡ σύλληψις τοῦ Ἀθῴου δὲν εἶχεν ἀκόμη γίνει καὶ ὁ σταυρὸς δὲν εἶχεν ἀκόμη στηθῆ, ἐν τούτοις ὁ Κύριος τὴν δόξαν ποὺ θὰ ἐξεπήγαζεν ἀπὸ τὴν θυσίαν του δὲν τὴν βλέπει ὡς κάτι τὸ μελλοντικόν, ἀλλά ὡς σημερινὴν πραγματικότητα. Δι’ αὐτὸ καὶ δὲν λέγει, ὅτι θὰ δοξασθῆ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου, ἂλλ ὅτι ἤδη ἐδοξάσθη. Ζῆ ἤδη μέσα εἰς τὴν ἀτμόσφαιραν τῆς δόξης.
Δόξαν, λοιπόν, βλέπει ὁ Κύριος τὸν σταυρὸν καὶ τὴν θυσίαν του. Παράδοξον ὅμως πρᾶγμα. Ἐκεῖ ἐπάνω εἰς τὸ ὕψος τοῦ σταυροῦ δὲν θὰ ἔχη εἶδος οὐδὲ κάλλος. Οἱ πάντες θὰ τὸν ἐγκαταλείψουν. Οἱ μαθηταί του θὰ τὸν ἀφήσουν μόνον. Καὶ οἱ ἐχθροί του θὰ φωνάζουν τὰ "οὐά". Πῶς λοιπὸν ὁ σταυρὸς θὰ εἶναι δόξα διὰ τὸν Λυτρωτήν; Καὶ πῶς βεβαιώνει ἐνώπιον τῶν μαθητῶν κατὰ τὴν μεγάλην αὐτὴν ὥραν, ὅτι "νῦν ἐδοξάσθη ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου"; Ὁ Κύριος δὲν βλέπει τὰ πράγματα, ὅπως τὰ βλέπομεν ἤμεις οἱ ἄνθρωποι. Τὰ βλέπει μὲ τὸ μάτι τῆς θεότητός του. Καὶ γνωρίζει ἄριστα, ὅτι πράγματι ὁ σταυρὸς θὰ εἶναι ἡ δόξα του.
Πῶς ὅμως θὰ γίνη αὐτό; Διότι διὰ τοῦ σταυρικοῦ του θανάτου θὰ καταργηθῆ τὸ κράτος τῆς ἁμαρτίας καὶ θὰ δωρηθῆ εἰς τὸ ἀνθρώπινον γένος ἡ ἐλευθερία. Πόσων δεινῶν ὑπῆρξεν, ἀλήθεια, πρόξενος ἡ ἁμαρτία διὰ τὸν ἄνθρωπον! Ἀπὸ τὴν ὥραν ποὺ διεπράχθη εἰς τὸν παράδεισον τῆς Ἐδέμ, πόσον δὲν ἐστοίχισεν εἰς τὴν ταλαίπωρον ἀνθρωπότητα! Ἔγινεν ὁ ἄνθρωπος ἐχθρός του Θεοῦ· ἐστερήθη τῶν δώρων τῆς ἀγάπης του· ἐγέμισεν ἡ ζωή του ἀπὸ πόνον καὶ στεναγμούς. Καὶ ὡς ἐπιστέγασμα ὅλων τῶν δεινῶν ἦλθεν ὁ θάνατος. Ὁ θάνατος ὁ ψυχικὸς πρῶτον, ὁ σωματικὸς δεύτερον. Μὲ τὸ φοβερόν της δηλητήριον διεπότισε τὰ πάντα. Εἰς πραγματικὴν κόλασιν μετεβλήθη ἡ ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου. Πόσα δὲν ἔκαμεν ὁ ἄνθρωπος διὰ νὰ λυτρωθῆ! Πόσας θυσίας δὲν προσέφερε! Πόσα θυσιαστήρια δὲν ἔκτισε! Τίποτε δὲν κατώρθωσε. Ἡ ἐξουσία τῆς ἁμαρτίας ἐξηκολούθει νὰ ὑπάρχη. Διότι "ἀδύνατον αἷμα ταύρων καὶ τράγων ἀφαιρεῖν ἁμαρτίας" (Ἑβρ. ι΄4)." (Ἀπό τό βιβλίο τοῦ Ἀρχιμ.Γεωργίου Δημοπούλου "Πρό τῆς Θυσίας", ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ").
