Τρίτη 15 Μαρτίου 2011
ΚΕΙΜΕΝΟ
"Λέγει αὐτῷ Σίμων Πέτρος• Κύριε, ποῦ ὑπάγεις; Ἀπεκρίθη αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς• ὅπου ἐγὼ ὑπάγω, οὐ δύνασαι μοιὶ νῦν ἀκολουθῆσαι, ὕστερον δὲ ἀκολουθήσεις μοι. Λέγει αὐτῷ ὁ Πέτρος• Κύριε, διατὶ οὐ δύναμαί σοι ἀκολουθῆσαι ἄρτι; Τὴν ψυχήν μου ὑπέρ σοῦ θήσω. Ἀπεκρίθη αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς• τὴν ψυχὴν σὸν ὑπὲρ ἐμοῦ θήσεις! ἀμὴν ἀμὴν λέγω σοι, οὐ μὴ ἀλέκτωρ φωνήσει ἕως οὐ ἀπαρνήσει με τρὶς"
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
Λέγει εἰς αὐτὸν ὁ Σίμων Πέτρος Κύριε, ποῦ πηγαίνεις; Ἀπεκρίθη εἰς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς. Ὅπου πηγαίνω ἐγώ, δὲν δύνασαι τώρα νὰ μὲ ἀκολουθήσης, ὕστερον ὅμως, ἀφοῦ πληρώσης τὴν ἐπὶ γῆς ἀποστολήν σου, θὰ μὲ ἀκολουθήσης. Λέγει εἰς αὐτὸν ὁ Πέτρος Κύριε, διατὶ δὲν ἠμπορῶ νὰ σὲ ἀκολουθήσω τώρα; Ὁ,τιδήποτε καὶ ἂν χρειασθῆ νὰ ὑποστῶ, θὰ σὲ ἀκολουθήσω. Καὶ αὐτὴν τὴν ζωήν μου ἀκόμη θὰ διαθέσω πρὸς χάριν σου. Ἀπεκρίθη εἰς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς τὴν ζωήν σου θὰ δώσης δι’ ἐμέ; Σὲ διαβεβαιῶ, ὅτι προτοῦ λαλήση ἀπόψε ὁ πετεινός, θὰ μὲ ἀρνηθῆς τρεῖς φοράς.
ΣΧΟΛΙΟ (β)
"Ὁπού ἐγώ ὑπάγω, οὐ δύνασαί μοι νῦν ἀκολουθῆσαι, ὕστερον δὲ ἀκολουθήσεις μοί", Διατί δὲν ἠμποροῦσε τώρα νὰ τὸν ἀκολουθήση ὁ Πέτρος τὸν Διδάσκαλον; Διότι ὁ μὲν καιρὸς τοῦ Διδασκάλου ἔφθασεν. Ὁ καιρὸς ὅμως τοῦ μαθητοῦ δὲν ἔφθασεν ἀκόμη. Τὸ ἔργον τοῦ Κυρίου ἐτελείωσε. Τὸ ἔργον ὅμως τοῦ μαθητοῦ τώρα ἀρχίζει. Ἡ ἀποστολὴ τοῦ Διδασκάλου ἔφθασεν εἰς πέρας. Τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς ἐφανερώθη εἰς τοὺς ἀνθρώπους· τὸ θεῖον θέλημα του τὸ ἐγνωστοποίησε. Τίποτε ἀνεκτέλεστον δὲν ἔμεινεν. Ἀπὸ τὸ ὕψος τοῦ σταυροῦ θὰ φωνάξη ἐντὸς ὀλίγου τὸ "τετέλεσται". Τοῦ μαθητοῦ ὅμως τὸ ἔργον δὲν ἐτελείωσε. Πρέπει νὰ ἐργασθῆ καὶ διὰ τὸν ἰδικόν του καταρτισμόν, καὶ διὰ τὴν διάδοσιν τῆς θείας τοῦ Κυρίου διδασκαλίας. Ἡ ἀποστολὴ του ἀκόμη εἶναι ἀνεκτέλεστος, θὰ κηρύξη τὸν νόμον τοῦ Κυρίου, θὰ καλέση εἰς μετάνοιαν τοὺς ἀνθρώπους, θὰ κάμη περιοδείας, θὰ γράψη ἐπιστολάς, θὰ οἰκοδομήση τὴν Ἐκκλησίαν καὶ ἔπειτα θὰ τὸν καλέση κοντά του. Ἠμπόρεσεν ἆραγε ὁ Πέτρος νὰ ἀντιληφθῆ τὴν ἔννοιαν τῶν λόγων αὐτῶν τοῦ Διδασκάλου; Δὲν γνωρίζομεν. Εἶναι ὅμως τοῦτο γνωστὸν ὅτι δηλαδὴ πολλοὶ Χριστιανοὶ ἔχουν πόθον βαθὺν νὰ τελειώση συντόμως ἡ ἐπί τῆς γῆς πορεία των καὶ νὰ ἀσφαλισθοῦν εἰς τὸν οὐρανόν. Ἆραγε ὅμως ἔχουν συναίσθησιν, ὅτι ἔχουν μεγάλο ἔργον νὰ ἐπιτελέσουν εἰς τὴν γῆν; Εἶναι τὸ ἔργον τοῦ καταρτισμοῦ, τῆς μορφώσεως ἐν ἡμῖν τοῦ Χριστοῦ, ποὺ θὰ μᾶς ἐξασφαλίση αἰωνίαν σωτηρίαν. Καὶ τὸ ἔργον αὐτὸ δὲν εἶναι εὔκολον. Θέλει κόπους καὶ ἀγῶνας καὶ προσπάθειαν συνεχῆ καὶ ἀδιάκοπον. Πρέπει ὅμως ὁπωσδήποτε νὰ τελειώση. Καὶ αὐτὴ πρέπει νὰ εἶναι ἡ καθημερινή μας φροντίς. Κάθε ἡμέραν τὸ ἔργον νὰ προχωρῆ. Ἡ πνευματικὴ οἰκοδομὴ νὰ συνεχίζεται, θὰ ἔλθη ὁ καιρὸς καὶ τῆς ἀναπαύσεως. Διά τὸν ἕνα ἐνωρίτερον, διὰ τὸν ἄλλον ἀργότερον. Τί θαυμάσιος ἦτο ὁ ἀπολογισμὸς τοῦ ἔργου τοῦ θείου Παύλου! "Τὸν ἀγῶνα τὸν καλὸν ἠγώνισμαι, τὸν δρόμον τετέλεκα, τὴν πίστιν τετήρηκα· λοιπὸν ἀπόκειταί μοι ὁ τῆς δικαιοσύνης στέφανος, ὅν ἀποδώσει μοι ὁ Κύριος ἐν ἐκείνῃ τὴ ἡμέρᾳ, ὁ δίΚαιος κριτὴς" (Β Τιμόθ. δ 78). Τί θὰ ἔλεγε κανεὶς ἐὰν ἔκαμνεν ἔρευναν εἰς τὸν ἑαυτόν του; Θὰ τὸν ἐπληροφόρει ἡ συνείδησις, ὅτι εἶναι ἕτοιμος νὰ ἀκολουθήση τὸν Ἰησοῦν εἰς τὸν οὐρανόν; Ἤ θὰ διεπίστωνεν, ὅτι εἶναι βραδυπορῶν εἰς τὴν πνευματικὴν ζωήν;" (Ἀπό τό βιβλίο τοῦ Ἀρχιμ.Γεωργίου Δημοπούλου "Πρό τῆς Θυσίας", ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ").
