Πέμπτη 17 Μαρτίου 2011
ΚΕΙΜΕΝΟ
"Μὴ ταρασσέσθω ὑμῶν ἡ καρδία· πιστεύετε εἰς τὸν Θεόν, καὶ εἰς ἐμὲ πιστεύετε"
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
"Ἂς μὴ ταράττεται ἡ καρδία σας, ἐπειδὴ ἠκούσατε, ὅτι πρόκειται νὰ μὲ ἀρνηθῆ ὁ Πέτρος. Πιστεύετε εἰς τὸν Θεόν, ὁ ὁποῖος προνοεῖ περὶ τοῦ ἔργου μου καὶ ὁ ὁποῖος θὰ προνοήση καὶ διὰ σᾶς, οἱ ὁποῖοι ἐτάχθητε εἰς τὸ ἔργον αὐτό. Πιστεύετε ἀκόμη καὶ εἰς ἐμέ, ὁ ὁποῖος ὡς Μεσσίας καὶ ἀπεσταλμένος τοῦ Θεοῦ θὰ ἐξακολουθῶ καὶ μετὰ τὸν θάνατόν μου εἰς τοὺς οὐρανοὺς νὰ συμπληρώνω τὸ ἔργόν μου."
ΣΧΟΛΙΟ (α)
"Ἡ προειδοποίησις τὴν ὁποίαν ἔκαμεν ὁ Κύριος εἰς τὸν Πέτρον, ὅτι θὰ τὸν ἀρνηθῆ, ἦτο ἑπόμενον νὰ δημιουργήση ἀνησυχίαν μεγάλην, ἀληθινὸν σάλον εἰς τὰς ψυχάς τῶν μαθητῶν. Ἐὰν ὁ Πέτρος, ποὺ ἦτο γνωστὸς εἰς ὅλους τούς μαθητάς διὰ τὴν θερμὴν πρὸς τὸν Διδάσκαλον ἀγάπην του καὶ διὰ τὸ ριψοκίνδυνόν του χαρακτῆρος του, ἐπρόκειτο νὰ ὑποστῆ τόσον μεγάλην πτῶσιν, νὰ ἀρνηθῆ τὸν λατρευτόν του Διδάσκαλον, ἆραγε ἡμεῖς οἱ ἄλλοι, διαλογίζονται, τί πρόκειται νὰ πάθωμεν; Θὰ μείνωμεν σταθεροὶ καὶ πιστοὶ καὶ ἀφοσιωμένοι ἤ θὰ λυγίσωμεν καὶ θὰ πέσωμεν; Θὰ ἀνθέξωμεν εἰς τὴν σφοδρότητα τῶν πειρασμῶν ἤ θὰ ὑποχωρήσωμεν; Αὐτὰ σκέπτονται, αὐτὰ διαλογίζονται οἱ μαθηταί. Καὶ αἱ σκέψεις αὐταί τοὺς ἀνησυχοῦν, τοὺς ταλαιπωροῦν πολύ.
Καὶ ὁ Διδάσκαλος; Μένει ἆραγε ἐκεῖνος ἀπαθὴς εἰς τὰς ἀνησυχίας τῶν μαθητῶν; Κάθε ἄλλο. Ἡ γεμάτη ἀπὸ ἀγάπην καρδία του συμμετέχει εἰς τὴν θλῖψιν τῶν μαθητῶν. Καὶ σπεύδει νὰ τοὺς ἐνισχύση ὁ στοργικὸς ραββί. Νὰ τοὺς καθησυχάση. Νὰ τοὺς βεβαιώση, ὅτι ἔχουν εἰς τὴν διάθεσίν των μέσον πανίσχυρον, μὲ τὴν δύναμιν τοῦ ὁποίου θὰ ξεπεράσουν τὰς δυσκολίας καὶ θὰ μείνουν μέχρι τέλους ἀφοσιωμένοι εἰς τὸν Σωτῆρα. Καὶ εἶναι τὰ λόγια του θερμά, δυνατά, φωτεινά. Καὶ δημιουργοῦν εἰς τὰς καρδίας τῶν μαθητῶν ἐλπίδα καὶ πεποίθησιν πολλήν. Τί τοὺς λέγει;
"Μὴ ταρασσέσθω ὑμῶν ἡ καρδία· πιστεύετε εἰς τὸν Θεόν, καὶ εἰς ἐμὲ πιστεύετε" (στίχ. 1).
Ἂς μὴ ταράττεται ἡ καρδία σας, ἐπειδὴ ἠκούσατε, ὅτι πρόκειται νὰ μὲ ἀρνηθῆ ὁ Πέτρος. Πιστεύετε εἰς τὸν Θεόν, ὁ ὁποῖος προνοεῖ περὶ τοῦ ἔργου μου καὶ ὁ ὁποῖος θὰ προνοήση καὶ διὰ σᾶς, οἱ ὁποῖοι ἐτάχθητε εἰς τὸ ἔργον αὐτό. Πιστεύετε ἀκόμη καὶ εἰς ἐμέ, ὁ ὁποῖος ὡς Μεσσίας καὶ ἀπεσταλμένος τοῦ Θεοῦ θὰ ἐξακολουθῶ καὶ μετὰ τὸν θάνατόν μου εἰς τοὺς οὐρανοὺς νὰ συμπληρώνω τὸ ἔργον μου.
"Μὴ ταρασσέσθω ὑμῶν ἡ καρδία". Πόσαι θλίψεις, πόσαι δοκιμασίαι εὑρῆκαν τούς μαθητάς! Ὀλίγη ὥρα ἐπέρασεν ἀπὸ τότε ποὺ τοὺς προειδοποίησεν, ὅτι θλίψεις τοὺς περιμένουν καὶ τὸ κῦμα των ἐξέσπασε μὲ μανίαν ἐπάνω των. Καὶ εἰς τὸ ξέσπασμά των ἡ καρδία των μετεβλήθη εἰς πολυτάραχον ὠκεανόν. Ἀλλὰ καὶ ἀργότερον ἡ ἀποστολικὴ των ζωὴ ποῖος δὲν γνωρίζει, ὅτι ἦτο γεμάτη ἀπὸ δοκιμασίας καὶ θλίψεις καὶ κατατρεγμοὺς καὶ διωγμοὺς καὶ κινδύνους; Καὶ ὄχι μόνον τῶν τότε μαθητῶν ἡ ζωὴ ἦτο τοιαύτη, ἀλλά καὶ τῶν πάσης ἐποχῆς πιστῶν, θλίψεις σωματικαί, ἀσθένειαι βασανιστικαὶ καὶ πολυχρόνιοι, πόνοι παντὸς εἴδους. Θλίψεις συναισθηματικαί, ἀποτυχίαι εἰς τὰς προσπάθειας ποὺ ἀποβλέπουν εἰς τὴν καλὴν ὀργάνωσιν τῆς ζωῆς, βάσανα οἰκογενειακά, θάνατοι ποὺ βυθίζουν εἰς μελαγχολίαν καὶ πένθος πολλούς, διαβολαὶ καὶ συκοφαντίαι, ποὺ δημιουργοῦν ἀφόρητον ψυχικὴν ὀδύνην, θλίψεις ἠθικαί, ποὺ ἔχουν ὡς ἀφορμήν πειρασμούς, ποὺ μὲ σφοδρότητα ἐπέρχονται ἐναντίον των καὶ ἀγῶνα ἔντονον κατὰ παθῶν βασανιστικῶν καὶ ἐλαττωμάτων, ποὺ δυσκόλως πολεμοῦνται, ἰδοὺ ἕνας πρόχειρος κατάλογος θλίψεων, ποὺ ἀντιμετωπίζουν καθημερινῶς οἱ ἄνθρωποι. Δὲν εἶναι ὑπερβολή, ἂν εἰπῆ κανείς, ὅτι δὲν περνᾶ ἡμέρα, κατὰ τὴν ὁποίαν νὰ μὴ εὑρεθῶμεν ἐνώπιον μιᾶς ἤ περισσοτέρων δοκιμασιῶν καὶ θλίψεων." (Ἀπό τό βιβλίο τοῦ Ἀρχιμ.Γεωργίου Δημοπούλου "Πρό τῆς Θυσίας", ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ").
