Τετάρτη 2 Μαρτίου 2011
ΚΕΙΜΕΝΟ
"Ὅτε οὖν ἐξῆλθε, λέγει ὁ Ἰησοῦς· νῦν ἐδοξάσθη ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου, καὶ ὁ Θεὸς ἐδοξάσθη ἐν αὐτῷ. εἰ ὁ Θεὸς ἐδοξάσθη ἐν αὐτῷ, καὶ ὁ Θεὸς δοξάσει αὐτὸν ἐν ἑαυτῷ, καὶ εὐθὺς δοξάσει αὐτόν."
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
"Ὅταν λοιπόν ἐξῆλθεν ἀπό τήν αἴθουσαν τοῦ δείπνου ὁ Ἰούδας, εἶπεν ὁ Ἰησοῦς· Τώρα ποιύ πηγαίνει ὁ Ἰούδας νά μέ παραδώσῃ καί πού ἀρχίζει τό πάθημά μου, ἐδοξάσθη ὀ υἱός τοῦ ἀνθρώπου διά τοῦ σαταυρικοῦ του θανάτου, ἀφοῦ δι’ αὐτοῦ καταργεῖ τήν ἀμαρτίαν καί τόν θάνατον. Καί ὁ Θεός ἐδοξάσθη μέ ὅλον ἐν γένει τόν βίον τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου, μάλιστα δέ μέ τήν μέχρι σταυρικοῦ θανάτου ὑπακοήν του. Ἐάν δέ ὁ Θεός ἐδοξάσθη διά τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου καί ὀ Θεός θά δοξάσῃ αὐτόν, οὐχί δι’ ἀγγέλου ἤ ἄλλης δυνάμεως, ἀλλά κατ’ εὐθεῖαν διά τοῦ ἑαυτοῦ του, διότι θά ἀναστήσῃ μέ τήν δύναμίν του τήν ἀνθρωπίνην φύσιν του καί θά ὑψώσῃ αὐτήν ἐνδόξως εἰς τόν οὐρανόν. Ἡ ἀνάστασις δέ καί ἠ ἔνδοξος ἀνάληψις, μέ τήν ὀποίαν θά δοξασθῇ ὁ υἱός τοῦ ἀνθρώπου, θά ἐπακολουθήσουν ἐντός ὀλίγου" ( Ἀπό τήν "ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ μετά συντόμου ἑρμηνείας" τοῦ Π.Ν.Τρεμπέλα, ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ")
ΣΧΟΛΙΟ (β)
"Ἔφθασεν ὅμως ὁ καιρὸς νὰ καταργηθῆ τὸ κράτος της. Ὄχι δι’ ἀνθρώπου, οὔτε δι’ ἀγγέλου. Ἀλλά διὰ τοῦ αἰωνίου Ἀρχιερέως Χριστοῦ, ὁ Ὁποῖος ἔρχεται νὰ παραδώση τὸν ἑαυτὸν του εἰς θάνατον, θὰ παλαίση πρὸς τὸν σατανᾶν καὶ διάβολον ποὺ παρέσυρε τὴν ἀνθρωπότητα εἰς τὴν καταστρεπτικὴν πορείαν της καὶ θὰ τὸν νικήση κατὰ κράτος. Καὶ θὰ καταργήση τὴν ἁμαρτίαν καὶ τὸν θάνατον, διὰ νὰ χαρίση εἰς τὴν ἀνθρωπότητα ζωὴν καὶ ἀφθαρσίαν. Πῶς λοιπὸν μίαν τοιαύτην νίκην νὰ μὴ τὴν βλέπη ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ ὡς δόξαν του;
Ὁ θεῖος ἀπόστολος Παῦλος εἰς τὴν πρὸς Κολασσαεῖς ἐπιστολήν του, ἀναφερόμενος εἰς τὴν μεγάλην αὐτὴν νίκην τοῦ Σταυροῦ, σημειώνει: "Ὁ Χριστὸς συνεζωοποίησεν ὑμᾶς σὺν αὐτῷ, χαρισάμενος ἡμῖν πάντα τὰ παραπτώματα, ἐξαλείψας τὸ κὰθ’ ἡμῶν χειρόγραφον τοῖς δόγμασιν ὁ ἦν ὑπεναντίον ἡμῖν, καὶ αὐτὸ ἦρεν ἐκ τοῦ μέσου προοηλώσας αὐτὸ τῷ σταυρῷ ἀπεκδυσάμενος τὰς ἀρχὰς καὶ τὰς ἐξουσίας, ἐδειγμάτισεν ἐν παρρησίᾳ, θριαμβεύσας αὐτοὺς ἐν αὐτῷ" (β΄ 13-15). Δηλαδή, ὁ Κύριος διὰ τοῦ σταυρικοῦ του θανάτου μᾶς ἐζωοποίησε, μᾶς ἔδωκε νέαν ζωήν, ζωὴν πνευματικήν. Καὶ μᾶς τὴν ἔδωκε τὴν ζωὴν αὐτήν, ἀφοῦ μᾶς ἐχάρισεν ὅλα τὰ παραπτώματα, μὲ τὰ ὁποῖα ἤμεθα βεβαρημένοι. Γραμμάτιον βαρύτατον εἶχον ὅλοι, ἀφοῦ ἡ τήρησις τοῦ Μωσαϊκοῦ νόμου ἦτο ἀδύνατος καὶ διαρκῶς νέαι χρεώσεις ἐγράφοντο ἐπάνω εἰς τὰς παλαιάς. Τὸ γραμμάτιον ὅμως αὐτὸ μὲ ὅλας τὰς εἰς αὐτὸ ὀφειλάς τὸ ἐσήκωσεν ὁ Κύριος ἀπό τὸ μέσον καὶ τὸ ἐκάρφωσεν εἰς τὸν σταυρόν, ὅπου μὲ τὸ Αἷμα του τὸ ἔσβησεν ἐντελῶς. Ἐκεῖ δέ, ἐπάνω εἰς τὸν σταυρόν, ἔγδυσε καὶ κατεντρόπιασε καὶ διεπόμπευσεν ἐμπρὸς εἰς ὅλον τὸν πνευματικὸν οὐράνιον κόσμον τὰς πονηράς ἀρχὰς καὶ ἐξουσίας, τὰ ἀκάθαρτα πνεύματα καὶ ἔσυρε τοὺς δαίμονας νικημένους ἐν θριαμβευτικῇ πομπῇ. Καὶ ἐπέτυχε τοῦτο διὰ τοῦ σταυροῦ, ὁ ὁποῖος ἔγινε διὰ τὸν Χριστὸν θριαμβευτικὸν ἅρμα νικητοῦ. Καὶ λοιπόν, δὲν εἶναι αὐτὴ ἡ νίκη θαυμαστὴ καὶ περίλαμπρος; Καὶ δὲν διακηρύσσεται εἰς τὰ πέρατα τῆς γῆς, ὅτι διὰ τοῦ Σταυροῦ ὁ Λυτρωτὴς ἐκέρδησε τὴν νίκην αὐτήν; Ὅσοι αἰῶνες καὶ ἂν περάσουν, καὶ ὁσονδήποτε καὶ ἂν ὁ κόσμος ἀπομακρυνθῆ χρονικῶς ἀπὸ τὴν ἡμέραν ποὺ ἐδόθη ἐπάνω εἰς τὸν σταυρὸν ἡ μάχη κατὰ τοῦ σατανᾶ καὶ τῆς ἁμαρτίας, αἱ γενεαί τῶν ἀνθρώπων θὰ ὑμνοῦν καὶ θὰ δοξάζουν τὸν πανάμωμον Υἱόν του Θεοῦ, ὁ ὁποῖος διὰ τοῦ θανάτου του μᾶς ὡδήγησεν εἰς τὴν πνευματικὴν ἐλευθερίαν." (Ἀπό τό βιβλίο τοῦ Ἀρχιμ.Γεωργίου Δημοπούλου "Πρό τῆς Θυσίας", ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ").
