Σάββατο 5 Μαρτίου 2011
ΚΕΙΜΕΝΟ
"Ὅτε οὖν ἐξῆλθε, λέγει ὁ Ἰησοῦς· νῦν ἐδοξάσθη ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου, καὶ ὁ Θεὸς ἐδοξάσθη ἐν αὐτῷ. εἰ ὁ Θεὸς ἐδοξάσθη ἐν αὐτῷ, καὶ ὁ Θεὸς δοξάσει αὐτὸν ἐν ἑαυτῷ, καὶ εὐθὺς δοξάσει αὐτόν."
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
"Ὅταν λοιπόν ἐξῆλθεν ἀπό τήν αἴθουσαν τοῦ δείπνου ὁ Ἰούδας, εἶπεν ὁ Ἰησοῦς· Τώρα ποιύ πηγαίνει ὁ Ἰούδας νά μέ παραδώσῃ καί πού ἀρχίζει τό πάθημά μου, ἐδοξάσθη ὀ υἱός τοῦ ἀνθρώπου διά τοῦ σαταυρικοῦ του θανάτου, ἀφοῦ δι’ αὐτοῦ καταργεῖ τήν ἀμαρτίαν καί τόν θάνατον. Καί ὁ Θεός ἐδοξάσθη μέ ὅλον ἐν γένει τόν βίον τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου, μάλιστα δέ μέ τήν μέχρι σταυρικοῦ θανάτου ὑπακοήν του. Ἐάν δέ ὁ Θεός ἐδοξάσθη διά τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου καί ὀ Θεός θά δοξάσῃ αὐτόν, οὐχί δι’ ἀγγέλου ἤ ἄλλης δυνάμεως, ἀλλά κατ’ εὐθεῖαν διά τοῦ ἑαυτοῦ του, διότι θά ἀναστήσῃ μέ τήν δύναμίν του τήν ἀνθρωπίνην φύσιν του καί θά ὑψώσῃ αὐτήν ἐνδόξως εἰς τόν οὐρανόν. Ἡ ἀνάστασις δέ καί ἠ ἔνδοξος ἀνάληψις, μέ τήν ὀποίαν θά δοξασθῇ ὁ υἱός τοῦ ἀνθρώπου, θά ἐπακολουθήσουν ἐντός ὀλίγου" ( Ἀπό τήν "ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ μετά συντόμου ἑρμηνείας" τοῦ Π.Ν.Τρεμπέλα, ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ")
ΣΧΟΛΙΟ (ε)
"Ἀλλ’ ὁ σταυρικός τοῦ Κυρίου θάνατος δὲν εἶναι μόνον ἰδική του δόξα. Εἶναι καὶ δόξα τοῦ Πατρός. Αὐτὸς ἐξ ἄκρας ἀγάπης δὲν ἔστειλε τὸν Υἱόν εἰς τὸν κόσμον; Καὶ δὲν εἶναι ἕνα ὁ Υἱός μὲ τὸν Πατέρα; Δι’ αὐτὸ καὶ προσθέτει εὐθὺς ὁ Κύριος.
"Καὶ ὁ Θεός ἐδοξάσθη ἐν αὐτῷ. Εἰ ὁ Θεός ἐδοξάσθη ἐν αὐτῷ, καὶ ὁ Θεός δοξάσει αὐτὸν ἐν ἑαυτῷ, καὶ εὐθὺς δοξάσει αὐτὸν" (στίχ. 31-32).
Δηλαδή. Καὶ ὁ Θεός ἐδοξάσθη μὲ ὅλον ἐν γένει τὸν βίον τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου, μάλιστα δὲ μὲ τὴν μέχρι σταυρικοῦ θανάτου ὑπακοήν του. Καὶ ἐὰν λοιπὸν ὁ Θεός ἐδοξάσθη διὰ τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου, καὶ ὁ Θεός θὰ τὸν δοξάση. Δὲν θὰ τὸν δοξάση δι’ ἀγγέλου τινὸς ἤ ἄλλης δυνάμεως, ἀλλά κατ’ εὐθεῖαν διὰ τοῦ ἑαυτοῦ του, διότι θὰ ἀναστήση μὲ τὴν δύναμίν του τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν του καὶ θὰ ὑψώση αὐτὸν ἐνδόξως εἰς τὸν οὐρανόν. Καὶ ὅλα αὐτὰ δὲν θὰ βραδύνουν νὰ πραγματοποιηθοῦν.
"Ὁ Θεός ἐδοξάσθη ἐν αὐτῷ". Πράγματι, ποία ἦτο ἡ ἐπὶ γῆς ζωὴ τοῦ Κυρίου; Ἦτο ζωὴ τελείας ἁγιότητος καὶ ἀναμαρτησίας. Κανεὶς δὲν κατώρθωσε νὰ εὕρη ἐπάνω του τὴν παραμικράν κηλῖδα. Φίλοι καὶ ἐχθροὶ βεβαιώνουν, ὅτι ἡ ζωὴ του ἀποτελεῖ φαινόμενον τελειότητος. Λάμπει καὶ φωτίζει καὶ καταυγάζει. Ἀπό τῆς φάτνης μέχρι τοῦ σταυροῦ ποτὲ κανεὶς δὲν εὑρέθη νὰ διαπιστώση τὴν παραμικράν ἔλλειψιν εἰς τὸν Πανάγιον Υἱόν τοῦ Θεοῦ. Ἐνσάρκωσις τῆς τελείας ἁγιότητος ἐκεῖνος, ἐργάζεται δι’ ὅλων του τῶν δυνάμεων διὰ νὰ δοξασθῆ ὁ Πατήρ. Ἐκείνου τὸ θέλημα παρουσίασεν εἰς τὸν κόσμον. Καὶ ὅλην του τὴν ζωὴν τὴν διέθεσεν εἰς τὸ νὰ φανῆ ἡ ἀγάπη τοῦ Οὐρανίου του Πατρός. Διαρκὲς μέλημα καὶ συνεχὴς φροντὶς του ἦτο ἡ πραγματοποίησις τοῦ λόγου, τὸν ὁποῖον εἶπεν εἰς τοὺς Ἰουδαίους: "Ὁ ἀφ’ ἑαυτοῦ λαλῶν τὴν δόξαν τὴν ἰδίαν ζητεῖ, ὁ δὲ ζητῶν τὴν δόξαν τοῦ πέμψαντος αὐτόν, οὗτος ἀληθής ἐστι" (Ἰωάν.. ζ 18). Ὅποιος διδάσκει ἀπὸ τὸν ἑαυτόν του, ἐπιδιώκει τὴν δόξαν τὴν ἰδικήν του, Ὅποιος ὅμως ζητεῖ τὴν δόξαν ἐκείνου ποὺ τὸν ἀπέστειλεν, αὐτὸς ὁμιλεῖ μὲ ἀνιδιοτελῆ ἐλατήρια τὴν ἀλήθειαν. Ποτὲ δὲν ἐζήτησεν ὁ Υἱὸς τὴν δόξαν τὴν ἰδικήν του. Ἔζη διὰ τὸν Πατέρα. Νὰ γνωρίση ὁ κόσμος τὴν ἀγάπην του, νὰ αἰσθανθῆ τὸν ὑπερβάλλοντα πλοῦτον τῆς στοργῆς του, ἕνεκα τῆς ὁποίας ἔστειλε τὸν Υἱόν Σωτῆρα καὶ Λυτρωτὴν τῶν ἀνθρώπων. Καὶ εὗρεν ἔτσι τελείαν ἐφαρμογὴν ὁ λόγος, τὸν ὁποῖον εἶπεν εἰς τὴν ἀρχιερατικήν του προσευχήν: "Ἐγὼ σε ἐδόξασα ἐπί της γῆς, τὸ ἔργον ἐτελείωσα ὅ δέδωκας μοὶ ἵνα ποιήσω" (Ἰωάν.. ιζ 4). Ἀκριβῶς ὅμως δι’ αὐτὸ καὶ ὁ Πατὴρ ἐδόξασε τὸν Υἱόν."
