Κυριακή 6 Μαρτίου 2011 Ἰωάν. ιγ΄31-32

Κυριακή 6 Μαρτίου 2011

ΚΕΙΜΕΝΟ

"Ὅτε οὖν ἐξῆλθε, λέγει ὁ  Ἰησοῦς· νῦν ἐδοξάσθη ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου, καὶ ὁ Θεὸς ἐδοξάσθη ἐν αὐτῷ. εἰ ὁ Θεὸς ἐδοξάσθη ἐν αὐτῷ, καὶ ὁ Θεὸς δοξάσει αὐτὸν ἐν ἑαυτῷ, καὶ εὐθὺς δοξάσει αὐτόν."

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

 "Ὅταν λοιπόν ἐξῆλθεν ἀπό τήν αἴθουσαν τοῦ δείπνου ὁ Ἰούδας, εἶπεν ὁ Ἰησοῦς· Τώρα ποιύ πηγαίνει ὁ Ἰούδας νά μέ παραδώσῃ καί πού ἀρχίζει τό πάθημά μου, ἐδοξάσθη ὀ υἱός τοῦ ἀνθρώπου διά τοῦ σαταυρικοῦ του θανάτου, ἀφοῦ δι’ αὐτοῦ καταργεῖ τήν ἀμαρτίαν καί τόν θάνατον. Καί ὁ Θεός ἐδοξάσθη μέ  ὅλον ἐν γένει τόν βίον τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου, μάλιστα δέ μέ τήν μέχρι σταυρικοῦ  θανάτου ὑπακοήν του. Ἐάν δέ ὁ Θεός ἐδοξάσθη διά τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου καί ὀ Θεός θά δοξάσῃ αὐτόν, οὐχί δι’ ἀγγέλου ἤ ἄλλης δυνάμεως, ἀλλά κατ’ εὐθεῖαν διά τοῦ ἑαυτοῦ του, διότι θά ἀναστήσῃ μέ τήν δύναμίν του τήν ἀνθρωπίνην φύσιν του καί θά ὑψώσῃ αὐτήν ἐνδόξως εἰς τόν οὐρανόν. Ἡ ἀνάστασις δέ καί ἠ ἔνδοξος ἀνάληψις, μέ τήν ὀποίαν θά δοξασθῇ ὁ υἱός τοῦ ἀνθρώπου, θά ἐπακολουθήσουν ἐντός ὀλίγου" ( Ἀπό τήν "ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ μετά συντόμου ἑρμηνείας" τοῦ Π.Ν.Τρεμπέλα, ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ")
 
ΣΧΟΛΙΟ (στ)

     "Καὶ ὁ Θεός δοξάσει αὐτὸν ἐν ἑαυτῷ". Ἰδοὺ καὶ νέα διαβεβαίωσις τοῦ Κυρίου, θὰ μὲ δοξάση ὁ Πατήρ, θὰ μὲ περιβάλη μὲ δόξαν πολλήν. Μήπως δὲν ἐδόξασεν ὁ Θεός Πατὴρ τὸν Υἱόν Του; Δὲν ἐβεβαίιωσεν Ἐκεῖνος ὅταν ἐβαπτίζετο ὁ Μονογενής Του "οὗτὸς ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ὧ εὐδόκησα"; (Ματθ. γ 17, Μάρκ. α΄ 11). Ἐπάνω εἰς τὸν Υἱόν μου εἶναι συγκεντρωμένη ὅλη ἡ ἀγάπη μου, ὁλόκληρος ἡ εὐαρέσκειά μου. Διότι εἶναι ὁ Υἱός μου ποὺ εἰς ὅλα εὐηρέστησεν ἐνώπιόν μου καὶ μὲ ἱκανοποίησε πλήρως εἰς ὅλα. Τὸν ἔδοξασε καὶ εἰς τὸ ὄρος τῆς Μεταμορφώσεως, ὅταν ἐπανέλαβε τὴν περὶ αὐτοῦ μαρτυρίαν καὶ συνέστησε νὰ τὸν ὑπακούωμεν οἱ ἄνθρωποι εἰς ὅλα ὅσα διδάσκει (Ματθ. ιζ 5).
      Θὰ τὸν δοξάση ὅμως ἰδιαιτέρως κατὰ τὸ πάθος καὶ τὴν σταυρικήν του θυσίαν. Θὰ τὸν δοξάση κατὰ τὴν ἔνδοξον ἐκ νεκρῶν ἀνάστασίν του καὶ τὴν εἰς οὐρανοὺς λαμπράν τοῦ ἀνάληψιν. Καὶ τὸν ἐδόξασε, λοιπόν, ὁ Πατὴρ τὸν Υἱόν, ἀφοῦ ἀνεστήθη ἡ θανατωθεῖσα ἐπί τοῦ σταυροῦ ἀνθρωπινὴ φύσις Του καὶ ἀναστηθεῖσα ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης Του. Τὸν ἐδόξασεν, ἀφοῦ "ἐχαρίσατο αὐτῷ ὄνομα τὸ ὑπὲρ πᾶν ὄνομα, ἵνα ἐν τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ πᾶν γόνυ κάμψῃ ἐπουρανίων καὶ ἐπιγείων καὶ καταχθόνιων, καὶ πᾶσα γλῶσσα ἐξομολογήσηται, ὅτι Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς εἰς δόξαν Θεοῦ πατρὸς" (Φιλιπ. β 9-11). Τὸν ἐδόξασεν, ἀφοῦ αὐτὸν ὥρισεν ἵνα κρίνῃ τὴν οἰκουμένην πᾶσαν, "ἀναστήσας αὐτὸν ἐκ νεκρῶν" (Πράξ. ιζ 31). Τὸν ἐδόξασε, διότι εἰς τὰ πέρατα τῆς οἰκουμένης εἶναι ἔνδοξα καὶ θαυμαστὰ τὰ ἔργα του καὶ διὰ τῆς Ἐκκλησίας ἐγνώρισεν ὁ κόσμος τὴν ἀγάπην Του καὶ τὴν μέχρι θυσίας αὐταπάρνησίν Του.
     Δὲν εἶναι ἄσχετον καὶ μὲ ἡμᾶς αὐτό. Ἀρκεῖ ὁ καθένας μας νὰ ἀφιερώση τάς δυνάμεις του διὰ νὰ δοξάση τὸν Θεόν, καὶ ὁ Θεός τότε τοῦ ἐπιφυλάσσει δόξαν μεγάλην καὶ οὐράνιαν. Διά τοὺς ἰδικούς Του, τοὺς ἀνθρώπους τῆς ἀρετῆς καὶ τῆς ἀφοσιώσεως εἰς αὐτόν, δὲν εἶπεν ὁ Ἀπόστολος τὰ αἰώνια αὐτὰ λόγια: "Δόξα καὶ τιμὴ καὶ εἰρήνη παντί τῷ ἐργαζομένῳ τὸ ἀγαθόν"; (Ρωμ. β’ 10). Καὶ εἰς τοὺς Ψαλμοὺς πάλιν δὲν εἶναι γραμμένον, ὅτι "ὑψώσει κέρας λαοῦ αὐτοῦ" καὶ "καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ"; (ρμη΄ 14, ρμθ΄ 5). Μὲ ποίαν δόξαν δὲν ἐδόξασε τούς Ἀποστόλους καὶ τοὺς Μάρτυρας καὶ τοὺς ὁμολογητάς καὶ τοὺς ὁσίους καὶ τοὺς δικαίους; Ἔλαμψαν καὶ ἐδοξάσθησαν καὶ ἐδῶ εἰς τὴν γῆν. Θὰ λάμψουν ἀκόμη περισσότερον εἰς τὸν οὐρανόν. "Ὅταν ὁ Χριστὸς φανερωθῇ, ἡ ζωὴ ἡμῶν, τότε καὶ ὕμεις σὺν αὐτῷ φανερωθήσεσθε ἐν δόξῃ", σημειώνει ὁ θεῖος ἀπόστολος Παῦλος. Καὶ οἱ "δίκαιοι ἐκλάμψουσιν ὡς ὁ ἥλιος ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ πατρὸς αὐτῶν", ἐβεβαίωσεν ὁ ἴδιος ὁ Κύριος (Κολασ. γ 4, Ματθ. ιγ 43). Εἰς τὴν πόλιν τὴν "καταβαίνουσαν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἀπό τοῦ Θεοῦ", εἰς "τὴν πανήγυριν τῶν πρωτοτόκων τῶν ἐν οὐρανοῖς ἀπογεγραμμένων" (Ἀποκ. κὰ 2, Ἑβρ. ιβ΄23), εἰς τὴν ἐπουράνιον τοῦ Θεοῦ βασιλείαν δόξα ἄφθαρτος καὶ ἀπερίγραπτος περιμένει τοὺς δικαίους.
      Σκεπτόμεθα ἆραγε τὴν ἔνδοξον αὐτὴν ἀποκατάστασίν μας; Καὶ ἀγωνιζόμεθα νὰ τὴν ἐπιτύχωμεν; Ἀποδεικνυόμεθα τότε ἄνθρωποι σοφοὶ καὶ συνετοί. Τὸ παράδειγμα τοῦ Κυρίου ἂς μᾶς ἐμπνέη πάντοτε εἰς τὴν τόσον συμφέρουσαν αὐτὴν προσπάθειαν." (Ἀπό τό βιβλίο τοῦ Ἀρχιμ.Γεωργίου Δημοπούλου "Πρό τῆς Θυσίας", ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ").