Δευτέρα 7 Μαρτίου 2011
ΚΕΙΜΕΝΟ
"Τεκνία, ἔτι μικρὸν μεθ’ ὑμῶν εἰμι. Ζητήσετέ με, καί καθὼς εἶπον τοῖς Ἰουδαίοις ὅτι ὅπου ὑπάγω ἐγώ, ὑμεῖς οὐ δύνασθε ἐλθεῖν, καὶ ὑμῖν λέγω ἄρτι"
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
"Παιδάκια μου, ἀκόμη ὀλίγον χρόνον θὰ εἶμαι μαζί σας μὲ τὴν ὁρατήν σάρκα ὡς ἄνθρωπος ἐξ ὁλοκλήρου ὅμοιός σας. Καὶ ὅπως εἶπα εἰς τοὺς Ἰουδαίους, ὅτι ἐκεῖ ποὺ πηγαίνω ἐγώ, δηλαδὴ εἰς τοὺς οὐρανούς, σεῖς δὲν ἠμπορεῖτε νὰ ἔλθετε, τὸ ἴδιον λέγω τώρα καὶ εἰς σᾶς, οἱ ὁποῖοι δὲν ἐτελειώσατε ἀκόμη τὴν ἀποστολήν σας καὶ δὲν πρόκειται ἀμέσως τώρα νὰ ἀποθάνετε, ὥστε νὰ συναντηθῶμεν ἀμέσως τώρα εἰς τοὺς οὐρανούς.
ΣΧΟΛΙΟ (α)
"Ἐὰν ὅμως διὰ τὸν Κύριον ἡ σταυρικὴ θυσία θὰ εἶναι δόξα, διὰ τοὺς μαθητάς θὰ εἶναι πόνος βαθὺς καὶ θλῖψις δυσπαραμύθητος. Εἰς πέλαγος ὀδύνης θὰ εὑρεθοῦν οἱ ἀγαπητοί, ὅταν θὰ ἴδουν τὸν λατρευτὸν Διδάσκαλόν των ἐπὶ τοῦ σταυροῦ πάσχοντα καὶ ὑποφέροντα τὰς ἀποδοκιμασίας ἀρχόντων καὶ λαοῦ. Πικρὸν ποτήριον θὰ εἶναι ὁ θάνατός του δι’ ἐκείνους ποὺ τόσον τὸν ἠγάπησαν καὶ ἔζησαν τρία ὁλόκληρα χρόνια μαζί του καὶ ἔλαβαν πεῖραν τῆς πατρικῆς του προστασίας.
Τὰ γνωρίζει ὅλα αὐτὰ ὁ Λυτρωτής. Ὅπως ἐπίσης γνωρίζει, ὅτι οἱ μαθηταὶ ἔχουν ἀνάγκην ἐνισχύσεως, ψυχικῆς προετοιμασίας, πατρικῆς συμπαραστάσεως. Δι’ αὐτὸ σπεύδει εὐθὺς ἀμέσως νὰ τοὺς τὸ εἰπῆ καθαρά, χωρὶς περιστροφάς, ὅτι ἡ ὥρα τοῦ χωρισμοῦ πλησιάζει. Ὅσον καὶ ἂν οἱ μαθηταὶ θὰ λυπηθοῦν, ὅμως πρέπει νὰ τὸ πάρουν ἀπόφασιν. Δὲν ἀποκρύπτει τὴν πραγματικότητα ὁ Λυτρωτής. Μία μία πέφτουν ἀπὸ τὸ πανάγιον στόμα του αἱ λέξεις, μὲ τὰς ὁποίας ἐκθέτει τὴν πραγματικότητα, ποὺ πρέπει καὶ ἔχουν συμφέρον οἱ μαθηταὶ νὰ τὴν ἀντιληφθοῦν.
"Τεκνία, ἔτι μικρὸν μεθ’ ὑμῶν εἰμι. Ζητήσετέ με, καί καθὼς εἶπον τοῖς Ἰουδαίοις ὅτι ὅπου ὑπάγω ἐγώ, ὑμεῖς οὐ δύνασθε ἐλθεῖν, καὶ ὑμῖν λέγω ἄρτι" (στίχ. 33).
Δηλαδή, παιδάκια μου, ἀκόμη ὀλίγον χρόνον θὰ εἶμαι μαζί σας μὲ τὴν ὁρατήν σάρκα ὡς ἄνθρωπος ἐξ ὁλοκλήρου ὅμοιός σας. Καὶ ὅπως εἶπα εἰς τοὺς Ἰουδαίους, ὅτι ἐκεῖ ποὺ πηγαίνω ἐγώ, δηλαδὴ εἰς τοὺς οὐρανούς, σεῖς δὲν ἠμπορεῖτε νὰ ἔλθετε, τὸ ἴδιον λέγω τώρα καὶ εἰς σᾶς, οἱ ὁποῖοι δὲν ἐτελειώσατε ἀκόμη τὴν ἀποστολήν σας καὶ δὲν πρόκειται ἀμέσως τώρα νὰ ἀποθάνετε, ὥστε νὰ συναντηθῶμεν ἀμέσως τώρα εἰς τοὺς οὐρανούς.
Πόσον βάθος πατρικῆς ἀγάπης καὶ τρυφερότητος κρύπτουν τὰ λόγια αὐτὰ τοῦ Κυρίου!
"Τεκνία". Ὄχι ἁπλῶς παιδιά, ἀλλά παιδάκια. Παιδάκια, πρὸς τὰ ὁποῖα μὲ συνδέει ἀγάπη ἀληθῶς πατρική. Μὲ ποίαν μεγαλυτέραν ἀγάπην θὰ ἠμποροῦσε νὰ ὁμιλήση ὁ στοργικώτερος πατέρας πρὸς τὰ παιδιά του, καὶ μάλιστα εἰς ὥραν, κατὰ τὴν ὁποίαν αἰσθάνεται, ὅτι πλησιάζει τὸ τέλος του; Ὤ! Ἐὰν ἠμπορούσαμεν νὰ ἀντιληφθῶμεν μὲ ποίαν θερμὴν ἀγάπην μᾶς περιβάλλει ὁ στοργικός μας πατέρας, ὁ Θεός! Τὸ σπουδαιότερον. Ἐὰν κατωρθώναμεν νὰ βγάλωμεν τὰς συνεπείας μίας τοιαύτης ἀγάπης, ποὺ δὲν διστάζει νὰ φθάση μέχρι θανάτου δι’ ἐκείνους ποὺ ἀγαπᾶ! Πόσον ἡ καρδία μας θὰ συνεκινεῖτο ἀπὸ τὴν ἐκδήλωσιν τῆς ἀγάπης του καὶ ἡ θέλησίς μας θὰ ἐκινεῖτο εἰς μίαν ζωὴν τελείας ἐμπιστοσύνης καὶ ἀφοσιώσεως εἰς Αὐτόν." (Ἀπό τό βιβλίο τοῦ Ἀρχιμ.Γεωργίου Δημοπούλου "Πρό τῆς Θυσίας", ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ").
