Τρίτη 8 Μαρτίου 2011
ΚΕΙΜΕΝΟ
"Τεκνία, ἔτι μικρὸν μεθ’ ὑμῶν εἰμι. Ζητήσετέ με, καί καθὼς εἶπον τοῖς Ἰουδαίοις ὅτι ὅπου ὑπάγω ἐγώ, ὑμεῖς οὐ δύνασθε ἐλθεῖν, καὶ ὑμῖν λέγω ἄρτι"
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
"Παιδάκια μου, ἀκόμη ὀλίγον χρόνον θὰ εἶμαι μαζί σας μὲ τὴν ὁρατήν σάρκα ὡς ἄνθρωπος ἐξ ὁλοκλήρου ὅμοιός σας. Καὶ ὅπως εἶπα εἰς τοὺς Ἰουδαίους, ὅτι ἐκεῖ ποὺ πηγαίνω ἐγώ, δηλαδὴ εἰς τοὺς οὐρανούς, σεῖς δὲν ἠμπορεῖτε νὰ ἔλθετε, τὸ ἴδιον λέγω τώρα καὶ εἰς σᾶς, οἱ ὁποῖοι δὲν ἐτελειώσατε ἀκόμη τὴν ἀποστολήν σας καὶ δὲν πρόκειται ἀμέσως τώρα νὰ ἀποθάνετε, ὥστε νὰ συναντηθῶμεν ἀμέσως τώρα εἰς τοὺς οὐρανούς.
ΣΧΟΛΙΟ (β)
"Μικρὸν μεθ’ ὑμῶν εἰμι". Ἀλλὰ δὲν εἶπε μετὰ τὴν Ἀνάστασίν Του εἰς τοὺς μαθητάς Του, ὅτι "Ἰδοὺ ἐγώ μὲθ ὑμῶν εἰμι πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντέλειας τοῦ αἰῶνος"; (Ματθ. κη΄ 20). Πῶς λοιπὸν τώρα τοὺς προλέγει, ὅτι ὀλίγον χρόνον θὰ εἶναι ἀκόμη μαζή τους; Ὤ! Ποτὲ δὲν εἶναι δυνατὸν διαφορετικὰ νὰ λέγη ὁ Κύριος τὴν μίαν φορὰν ἀπὸ τὴν ἄλλην. Ἀλλ’ ἐκεῖ μὲν βεβαιώνει τοὺς μαθητάς, ὅτι ποτὲ δὲν θὰ ἀπομακρυνθῆ ἀπ’ αὐτῶν ὡς Θεός, ἀλλά θὰ εἶναι πάντοτε μαζὴ των καὶ θὰ τοὺς προστατεύη. Τώρα ὅμως ὁμιλεῖ διὰ τὴν παρουσίαν τουῦ τὴν σωματικήν. Διά τὴν μετὰ σώματος ἀναστροφήν του, μὲ τὸ ὁποῖον καὶ τὸν ἐγνώρισαν καὶ τὸν ἔζησαν οἱ μαθηταί. Μὲ τὸ σῶμα Του, μὲ τὸ ὁποῖον συμπεριεπάτει μετ’ αὐτῶν καὶ ἐδίδασκε καὶ προσηύχετο. Αὐτὴ ἡ σωματική του παρουσία θὰ διεκόπτετο διὰ τοῦ θανάτου του. Δὲν θὰ τὸν ἔβλεπον πλέον μὲ τὰ σωματικὰ των μάτια. Βεβαίως θὰ εἶναι πάντοτε μαζὴ των, ἀλλά ὄχι σωματικῶς. Καὶ δι’ αὐτὸ καλοῦνται νὰ ἀνοίξουν τῆς πίστεως τὰ πτερὰ καὶ μὲ αὐτὴν νὰ τὸν αἰσθάνονται πλέον σύντροφόν των, βοηθὸν των καὶ ὑπερασπιστὴν των. Καὶ τοσούτω μᾶλλον ἐχρειάζετο περισσότερον νὰ ἑνωθοῦν μαζὴ του διὰ τῆς πίστεως, ὅσῳ εἶχον συνηθίσει νὰ τὸν βλέπουν ὡς ἄνθρωπον, καὶ νὰ τοῦ ὁμιλοῦν μὲ ὅλην των τὴν ἁπλότητα καὶ νὰ τὸν ἀπασχολοῦν μὲ τὰ ζητήματά των. Καὶ ὅταν θὰ ἔχαναν τὴν σωματικὴν παρουσίαν του, ἦτο δυνατὸν νὰ περιπέσουν εἰς μελαγχολίαν καὶ ταραχήν." (Ἀπό τό βιβλίο τοῦ Ἀρχιμ.Γεωργίου Δημοπούλου "Πρό τῆς Θυσίας", ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ").
