Δευτέρα 21 Μαρτίου 2011
ΚΕΙΜΕΝΟ
"Ἐν τῇ οἰκίᾳ τὸν πατρός μου μοναὶ πολλαὶ εἰσιν εἰ δὲ μὴ εἶπον ἂν ὑμῖν. πορεύομαι ἑτοιμᾶσαι τόπον ὑμῖν καὶ ἐὰν πορευθῶ χαὶ ἑτοιμάσω ὑμῖν τόπον, πάλιν ἔρχομαι καὶ παραλήψομαι ὑμᾶς πρὸς ἐμαυτόν, ἵνα ὅπου εἰμὶ ἐγώ, καὶ ὑμεῖς ἦτε. Καὶ ὅπου ἐγὼ ὑπάγω οἴδατε, καὶ τὴν ὁδὸν οἴδατε"
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
"Εἰς τὴν εἰς οὐρανοὺς οἰκίαν τοῦ Πατρός μου ὑπάρχουν πολλοὶ τόποι διαμονῆς, ἀρκετοὶ διὰ νὰ δεχθοῦν καί σᾶς καὶ ὅλους τούς πιστούς. Δι’ αὐτὸ λοιπὸν ἔχετε πίστιν καὶ ἐμπιστοσύνην εἰς τὸν Θεόν. Ἐὰν δὲν ὑπῆρχον πολλοὶ τόποι διαμονῆς εἰς τὸν οὐρανόν, θὰ σᾶς τὸ ἔλεγα. Ἀλλ’ ὑπάρχουν. Καὶ ἐγώ πηγαίνω τώρα νὰ σᾶς ἑτοιμάσω τόπον, διότι διὰ νὰ ἀνοιχθῆ ἡ εἴσοδος τοῦ οὐρανοῦ εἰς τοὺς ἀνθρώπους, εἶναι ἀπαραίτητος ἡ μεσιτεία μου. Δι’ αὐτὸ δὲ πρέπει νὰ πιστεύετε εἰς ἐμέ. Καὶ ἐὰν ὑπάγω καὶ σᾶς ἑτοιμάσω εἰς τοὺς οὐρανοὺς τόπον, πάλιν θὰ ἔλθω πλησίον σας κατὰ τὴν ὥραν τοῦ θανάτου Δι’ ἕνα ἕκαστον ἀπό σᾶς, καὶ κατὰ τὴν δευτέραν παρουσίαν μου δι’ ὅλους σας καὶ θὰ σᾶς παραλάβω πλησίον μου, διὰ νὰ εἶσθε καὶ σεῖς ἐκεῖ ὅπου εἶμαι ἐγώ. Καὶ τὸ μέρος, εἰς τὸ ὁποῖον πηγαίνω ἐγώ τώρα, τὸ ξεύρετε, καθὼς ξεύρετε καὶ τὸν δρόμον, ὁ ὁποῖος ὁδηγεῖ ἐκεῖ."
ΣΧΟΛΙΟ (γ)
"Ἵνα ὅπου εἰμι ἐγώ, καὶ ὑμεῖς ἦτε". Ὤ! ἀγάπη θαυμαστὴ τοῦ Κυρίου! Θέλει νὰ εἶναι διὰ παντὸς ἡνωμένος μὲ τοὺς ἰδικούς του. Θέλει νὰ ἔχη διαρκῶς κοντὰ του τοὺς ἀγαπητούς του. Ἐθαύμασαν βέβαια οἱ τρεῖς Ἀπόστολοι τὴν ἁγίαν τοῦ Κυρίου μορφήν, ὅταν αὐτὴ κατελάμφθη ἀπὸ τὸ φῶς τῆς θεότητος κατὰ τὴν ὥραν τῆς Μεταμορφώσεως. Καὶ ἔκθαμβος καὶ ἔκπληκτος ὁ Πέτρος ἀπὸ τὸ θαυμάσιον θέαμα ἔκαμε πρότασιν εἰς τὸν Κύριον νὰ κάμουν τρεῖς σκηνάς καὶ νὰ παρατηροῦν τὴν θείαν του μορφήν. Καὶ ὅμως τὴν ὥραν ἐκείνην οἱ μαθηταί δὲν ἦσαν παρὰ ἁπλοὶ θεαταὶ τῆς θείας Μεγαλειότητος. Ἀλλ’ εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ δὲν θὰ εἶναι οἱ πιστοὶ ἁπλοῖ θεαταί τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ τῆς λαμπρᾶς, ἀλλά θὰ μετέχουν καὶ οἱ ἴδιοι τῆς θείας δόξης καὶ μακαριότητος. Θὰ εἶναι καὶ ἐκεῖνοι δοξασμένοι καὶ λάμποντες. Δὲν τὸ εἶπεν ὁ Κύριος; "Οἱ δίκαιοι ἔκλαμψουσιν ὡς ὁ ἥλιος ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ πατρὸς αὐτῶν" (Ματθ. ιγ΄ 43). Καὶ ὁ θεῖος Παῦλος "ὅταν ὁ Χριστὸς φανερωθῆ, ἡ ζωὴ ἡμῶν, τότε καὶ ὑμεῖς σὺν αὐτῷ φανερωθήσεσθε ἐν δόξῃ" (Κολασ. γ 4). Ἀλήθεια! Τὶ εἶναι ὁ Χριστός; Εἶναι ἡ κεφαλή μας. Ἡ δοξασμένη κεφαλὴ τοῦ σώματος τῆς Ἐκκλησίας. Ἀλλ’ ἀφοῦ ἡ κεφαλὴ εἶναι δοξασμένη, εἶναι δυνατὸν νὰ μὴ εἶναι δοξασμένον καὶ τὸ σῶμα; Ἀφοῦ Αὐτὸς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ Πατρὸς καὶ ὕψωσεν ἐκεῖ τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν, τὴν ὁποίαν προσέλαβε καὶ ἐθέωσεν, εἶναι ποτὲ δυνατὸν νὰ νοήσωμεν τὸν ἑαυτὸν μας χωριστὰ ἀπὸ τὸν Κύριόν μας;
Ὤ Κύριε, ἔκπληξις μᾶς καταλαμβάνει, ὅταν μελετῶμεν, ὅτι θὰ εἴμεθα πάντοτε μαζή σου καὶ ἀκούωμεν τὴν θείαν σου διαβεβαίωσιν "ὅπου εἰμι ἐγώ, καὶ ὑμεῖς ἦτε". Ἀξίωσέ μας νὰ ἐκτιμήσωμεν ὅσον πρέπει τὴν ἀγάπην Σου αὐτήν. Νὰ σὲ ἀκολουθήσωμεν πιστῶς κατὰ τὴν ἐπίγειον πορείαν μας. Νὰ ἁγιαζώμεθα συνεχῶς διὰ τῶν μυστηρίων Σου. Νὰ ἀποθάνωμεν ἐν μετανοίᾳ: Καὶ ἐξομολογήσει. Καὶ νὰ εὑρεθῶμεν μίαν ἡμέραν εἰς τὰς μονὰς τοῦ Πατρὸς διὰ νὰ συμβασιλεύωμεν αἰωνίως μὲ Σὲ τὸν Ἀρχιερέα καὶ Σωτῆρα μας. Ἀμήν." (Ἀπό τό βιβλίο τοῦ Ἀρχιμ.Γεωργίου Δημοπούλου "Πρό τῆς Θυσίας", ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ").
