Παρασκευή 25 Μαρτίου 2011 Ἰωάν. ιδ΄5-7

Παρασκευή  25  Μαρτίου 2011

ΚΕΙΜΕΝΟ

"Λέγει αὐτῷ Θωμᾶς• Κύριε, οὐκ οἴδαμεν ποῦ ὑπάγεις• Καὶ πῶς δυνάμεθα τὴν ὁδόν εἰδέναι; Λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς Ἐγώ εἰμι ἡ ὁδός καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωή• οὐδεὶς ἔρχεται πρὸς τὸν πατέρα εἰ μὴ δι’ ἐμοῦ. Εἰ ἐγνώκειτέ με, καὶ τὸν πατέρα μου ἐγνώκειτε ἄν· καὶ ἀπ’ ἄρτι   γινώσκετε   αὐτὸν   καὶ   ἑωράκατε   αὐτὸν"

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

"Λέγει εἰς αὐτὸν ὁ Θωμᾶς Κύριε, δὲν εἰξεύρομεν ποὺ πηγαίνεις τώρα καὶ πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ γνωρίσωμεν τὸν δρόμον; Λέγει εἰς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς. Ἐγώ εἶμαι ὁ μοναδικὸς δρόμος, διὰ τοῦ ὁποίου ἠμπορεῖ κανείς νὰ φθάση εἰς τὸν οὐρανόν. Διότι συγχρόνως ἐγώ εἶμαι καὶ ἡ ἀπόλυτος ἀλήθεια καὶ ἡ πραγματικὴ καὶ πηγαία ζωή. Κανεὶς δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ἔλθη πρὸς τὸν Πατέρα καὶ νὰ μετάσχη τῆς μακαρίας του ζωῆς, παρὰ μόνον δι’ ἐμοῦ, ὁ ὁποῖος διὰ τῆς διδασκαλίας μου σᾶς γνωρίζω τὸν Πατέρα μου καὶ τὴν ἀλήθειαν αὐτοῦ καὶ διὰ τῆς θυσίας μου ὡς αἰώνιος Ἀρχιερεὺς σᾶς συμφιλιώνω μὲ αὐτόν. Ἐὰν μὲ εἴχατε γνωρίσει καλά, θὰ ἐγνωρίζατε καὶ τὸν Πατέρα μου. Καὶ ἀπὸ τώρα ὁπότε θὰ δοξασθῶ καὶ θὰ σᾶς στείλω τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, αὐτὸ θὰ σᾶς φωτίση καὶ θὰ τὸν γνωρίσετε… Ἐπειδὴ δὲ αὐτὸ θὰ γίνη ἀσφαλῶς εὐθὺς μετὰ τὸ πάθημά μου καὶ τὴν ἐπί τοῦ σταυροῦ θυσίαν μου, δι’ αὐτὸ ἠμπορῶ ἀπὸ τώρα νὰ εἰπῶ, ὅτι ἐγνωρίσατε καὶ ἔχετε ἴδει τὸν Πατέρα.¨

ΣΧΟΛΙΟ (γ)

     "Ἀλλὰ εἶναι ἀκόμη πολὺ περισσότερον "ἡ ζωὴ" ὁ Κύριος, διότι μᾶς παρέχει αὐτὸ τὸ ζωοπάροχον Σῶμα του καὶ τὸ τίμιον Αἷμα του,  μὲ τὸ  ὁποῖον ζωογονούμεθα πνευματικῶς καὶ ἔχομεν Αὐτὸν τὸν Ζωοδότην Χριστὸν κατοικοῦντα ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν. Ἂς κάμη τὸν κόπον ὁ ἀναγνώστης νὰ μελετήση ἀπὸ τὸ ἴδιον κεφάλαιον τοῦ κατὰ Ἰωάννην ἁγίου εὐαγγελίου (τὸ 6ον) ἰδιαιτέρως τοὺς στίχους 52-59, διὰ νὰ ἴδη σπουδαιοτάτας ἐπαγγελίας καὶ διαβεβαιώσεις τοῦ Κυρίου, ὅσον ἀφορᾶ τὰ ἀποτελέσματα τῆς Θείας Κοινωνίας. Κυρίως ὅμως ἂς μετέχη τοῦ παναγίου Σώματος καὶ Αἵματος διὰ τῆς Θείας Κοινωνίας καὶ θὰ ἀποκτήση πεῖραν πνευματικήν, ὅτι μόνον ὁ Κύριος παρέχει εἰς τοὺς πιστοὺς τὴν ζωήν. Ἐκεῖνος ποὺ εἶπεν εἰς τοὺς μαθητάς του "Ἔγω εἰμι ἡ ζωὴ" καὶ "οὐδεὶς ἔρχεται πρὸς τὸν Πατέρα, εἰ μὴ δι’ ἐμοῦ". Καὶ πῶς ὄχι; Αὐτὸς δὲν εἶναι πού διὰ τοῦ σταυρικοῦ του θανάτου μᾶς προσήγαγε πρὸς τὸν Πατέρα; Αὐτὸς δὲν κατέβαλε τὰ ἀτίμητα λύτρα τοῦ παναγίου του Αἵματος διὰ νὰ μᾶς ἐξαγοράση ἀπὸ τὴν ἁμαρτίαν καὶ νὰ μᾶς χαρίση τὸ μέγα χάρισμα τῆς υἱοθεσίας; "Τῷ μώλωπι αὐτοῦ ἰάθητε" (Α΄ Πέτρ. β΄ 24), σημειώνει ὁ θεῖος Πέτρος. Καὶ ἔπειτα Ἐκεῖνος δὲν μᾶς ἔστειλε τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, διὰ νὰ μᾶς φωτίζη καὶ νὰ μᾶς ὁδηγῆ εἰς τὴν πνευματικὴν ζωήν; Ἡ χάρις του δὲν συγκινεῖ τὰς καρδίας μας καὶ δὲν τὰς κάμνει νὰ ἀνανεώνουν τὰς ἀποφάσεις των διὰ μίαν τελειοτέραν καὶ ἁγιωτέραν ζωήν; Ἐκεῖνος εἶναι ὁ αἰώνιος ἡμῶν Ἀρχιερεὺς καὶ Παράκλητος καὶ Μεσίτης. Καὶ διὰ τῆς μετ’ Αὐτοῦ ἑνώσεως ὁδηγούμεθα πρὸς τὸν Πατέρα καὶ γινόμεθα μέτοχοι ζωῆς αἰωνίου. Ἂς ἔχη λοιπὸν δόξαν ὁ Κύριος, διότι κατὰ τὴν ἐπίσημον ἐκείνην καὶ τελευταίαν πρὸς τοὺς μαθητάς ὁμιλίαν του μᾶς ἀπεκάλυψε μὲ μίαν φράσιν τόσον μεγάλας ἀληθείας, ὅτι Αὐτὸς εἶναι ἡ μοναδικὴ ὁδὸς πρὸς τὴν αἰωνιότητα, ἡ μοναδικὴ ἀλήθεια, ἀλλά καὶ ἡ πηγὴ τῆς πραγματικῆς ζωῆς.
     "Εἰ ἐγνώκειτέ με, καὶ τὸν πατέρα μου ἐγνώκειτε ἄν. Καὶ ἀπ’ ἄρτι γινώσκετε αὐτὸν καὶ ἑωράκατε αὐτόν". Καὶ ἄλλοτε διεκήρυξεν ὁ Κύριος, ὅτι Ἔγω ἐν τῷ πατρὶ καὶ ὁ πατὴρ ἐν ἐμοί" (στίχ. 10). Καὶ ὀλίγον παρακάτω θὰ ἐξηγήση ὁ ἴδιος. "ὁ ἑωρακώς ἐμέ ἔωρακε τὸν πατέρα" (στίχ. 9). Καὶ "Ἔγω καὶ ὁ πατὴρ ἕν ἐσμεν" (Ἰωάν.. ι΄ 30). Ὄχι μόνον τῆς αὐτῆς οὐσίας καὶ φύσεως εἶναι ὁ Πατὴρ καὶ ὁ Υἱός, ἀλλά καὶ τὴν αὐτὴν ἀγάπην ἔχουν, καὶ τὸν αὐτὸν πόθον διὰ τὴν σωτηρίαν τῶν ἀνθρώπων. Παντοδύναμος ἐξ ἄλλου εἶναι ὁ Πατήρ, παντοδύναμος καὶ ὁ Υἱός. Πάνσοφος καὶ Πανάγαθος καὶ Πανάγιος ὁ Πατήρ. Τὰ αὐτὰ γνωρίσματα ἔχει καὶ ὁ Υἱός, καθὼς καὶ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον. Ὅποιος γνωρίζει λοιπὸν τὸν Υἱόν, ἐκεῖνος κατὰ φυσικὸν λόγον γνωρίζει καὶ τὸν Πατέρα. Διότι ὁ Πατὴρ ἐν τῷ Υἱῷ καὶ ὁ Υἱός ἐν τῷ Πατρί." (Ἀπό τό βιβλίο τοῦ Ἀρχιμ.Γεωργίου Δημοπούλου "Πρό τῆς Θυσίας", ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ").