Σάββατο 26 Μαρτίου 2011 Ἰωάν. ιδ΄5-7

Σάββατο   26  Μαρτίου 2011

ΚΕΙΜΕΝΟ

"Λέγει αὐτῷ Θωμᾶς• Κύριε, οὐκ οἴδαμεν ποῦ ὑπάγεις• Καὶ πῶς δυνάμεθα τὴν ὁδόν εἰδέναι; Λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς Ἐγώ εἰμι ἡ ὁδός καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωή• οὐδεὶς ἔρχεται πρὸς τὸν πατέρα εἰ μὴ δι’ ἐμοῦ. Εἰ ἐγνώκειτέ με, καὶ τὸν πατέρα μου ἐγνώκειτε ἄν· καὶ ἀπ’ ἄρτι   γινώσκετε   αὐτὸν   καὶ   ἑωράκατε   αὐτὸν"

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

"Λέγει εἰς αὐτὸν ὁ Θωμᾶς Κύριε, δὲν εἰξεύρομεν ποὺ πηγαίνεις τώρα καὶ πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ γνωρίσωμεν τὸν δρόμον; Λέγει εἰς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς. Ἐγώ εἶμαι ὁ μοναδικὸς δρόμος, διὰ τοῦ ὁποίου ἠμπορεῖ κανείς νὰ φθάση εἰς τὸν οὐρανόν. Διότι συγχρόνως ἐγώ εἶμαι καὶ ἡ ἀπόλυτος ἀλήθεια καὶ ἡ πραγματικὴ καὶ πηγαία ζωή. Κανεὶς δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ἔλθη πρὸς τὸν Πατέρα καὶ νὰ μετάσχη τῆς μακαρίας του ζωῆς, παρὰ μόνον δι’ ἐμοῦ, ὁ ὁποῖος διὰ τῆς διδασκαλίας μου σᾶς γνωρίζω τὸν Πατέρα μου καὶ τὴν ἀλήθειαν αὐτοῦ καὶ διὰ τῆς θυσίας μου ὡς αἰώνιος Ἀρχιερεὺς σᾶς συμφιλιώνω μὲ αὐτόν. Ἐὰν μὲ εἴχατε γνωρίσει καλά, θὰ ἐγνωρίζατε καὶ τὸν Πατέρα μου. Καὶ ἀπὸ τώρα ὁπότε θὰ δοξασθῶ καὶ θὰ σᾶς στείλω τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, αὐτὸ θὰ σᾶς φωτίση καὶ θὰ τὸν γνωρίσετε… Ἐπειδὴ δὲ αὐτὸ θὰ γίνη ἀσφαλῶς εὐθὺς μετὰ τὸ πάθημά μου καὶ τὴν ἐπί τοῦ σταυροῦ θυσίαν μου, δι’ αὐτὸ ἠμπορῶ ἀπὸ τώρα νὰ εἰπῶ, ὅτι ἐγνωρίσατε καὶ ἔχετε ἴδει τὸν Πατέρα.¨

ΣΧΟΛΙΟ (δ)

     "Δὲν εἶχαν ἀκόμη γνωρίσει τελείως τὸν Υἱόν οἱ μαθηταί. Δὲν εἶχον γνωρίσει ὅλας τὰς ἰδιότητάς του. Δὲν τὸν εἶχαν γνωρίσει ὅσον ἔπρεπε. Δι’ αὐτὸ καὶ τοὺς λέγει ὁ Κύριος. Ἐὰν ἐμέ ἐγνωρίζατε, ὅσον πρέπει καὶ ὅπως πρέπει, τότε θὰ ἐγνωρίζατε καὶ τὸν Πατέρα μου. Θὰ ἐγνωρίζατε τὰς θείας ἰδιότητάς του καὶ θὰ ἐβεβαιώνεσθε, ὅτι ἐξ ἀγάπης μὲ ἔστειλεν εἰς τὸν κόσμον. Θὰ μὲ γνωρίσετε ὅμως καλύτερον τώρα, κατὰ τὰς ὥρας τοῦ Πάθους, ποὺ πλησιάζει, θὰ γνωρίσετε καὶ ἐμέ, ἀλλά θὰ γνωρίσετε καὶ τὴν φύσιν τῆς βασιλείας μου. Θὰ ἀντιληφθῆτε, ὅτι "ἡ βασιλεία ἡ ἐμή οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ κόσμου τούτου" (Ἰωάν. ιη 36) Καὶ ἡ δύναμίς μου δὲν ἔγκειται εἰς τὸ νὰ ἐξαφανίσω τοὺς ἐχθρούς μου, ἀλλ’ εἰς τὸ νὰ ὑπομείνω πᾶσαν ἐκ μέρους των κακίαν καὶ μοχθηρίαν διὰ τὴν σωτηρίαν τῶν ἀνθρώπων, καὶ νὰ συγχωρήσω τοὺς ἐχθρούς μου. Ἔτσι θὰ δειχθῆ ποῖος εἶναι ὁ Πατήρ μου.
      Τὸν ἐγνωρίσαμεν ἆραγε ἡμεῖς τὸν Κύριον Ἰησοῦν; Τὸν ἐγνωρίσαμεν ὅσον Ἐκεῖνος θὰ ἤθελε νὰ τὸν γνωρίσωμεν; Βεβαίως ἡ θεότης εἶναι, ὅπως σημειώνει ὁ Ἱερὸς Δαμασκηνός, "ἄπειρος καὶ ἀκατάληπτος"; Ἀλλὰ δὲν ζητεῖ ὁ Κύριος νὰ εἰσδύσωμεν εἰς τὸ βάθος τῆς θείας οὐσίας. Ζητεῖ ὅμως νὰ τὸν γνωρίσωμεν ὡς πρὸς τὰς ἐνεργείας του πρὸς ἡμᾶς τοὺς ἀνθρώπους. Νὰ γνωρίσωμεν τὴν ἀγάπην του, τὴν συγκατάβασίν του, τὴν ταπείνωσίν του, τὴν τελείαν ὑποταγήν του εἰς τὸ θέλημα τοῦ οὐρανίου του Πατρός, τὴν τελείαν ἀναμαρτησίαν του καὶ ἁγιότητά του. Νὰ γνωρίσωμεν, ὅπως σημειώνει ὁ θεῖος ἀπόστολος Παῦλος, τὸ πὼς "ἐφανερώθη ἐν σαρκί, ἐδικαιώθη ἐν Πνεύματι, ὤφθη ἀγγέλοις, ἐκηρύχθη ἐν ἔθνεσιν, ἐπιστεύθη ἐν κόσμῳ, ἀνελήφθη ἐν δόξῃ" (Α΄ Τιμόθ. γ΄ 16), διὰ νὰ συμπληρώση τὸν κύκλον τῶν ἐνεργειῶν τῆς θείας του οἰκονομίας, διὰ τῶν ὁποίων "τὸ ἡμέτερον γένος ἐκ τοῦ θανάτου ἀνακληθὲν πρὸς αἰωνίαν ζωὴν μεταδέβηκεν". Αὐτὴν τὴν γνῶσιν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ  Χριστοῦ  καλούμεθα νὰ ἀποκτήσωμεν.   Εἶναι  γνῶσις,  ἡ ὁποία ὁδηγεῖ εἰς τὴν πραγματικὴν ζωήν, εἰς τὴν αἰώνιον ζωήν. Εἶναι γνῶσις ἀνωτέρα ἀπὸ κάθε ἄλλην γνῶσιν καὶ μάθησιν. Αἱ γνώσεις ποὺ προσφέρουν οἱ ἄνθρωποι καὶ μεταδίδουν τὰ σχολεῖα καὶ τὰ πανεπιστήμια εἶναι γνώσεις ποὺ ἀναφέρονται εἰς πράγματα πεπερασμένα. Ἡ γνῶσις ὅμως τῶν ἐνεργειῶν τοῦ Θεοῦ περὶ τὸν ἄνθρωπον, γενικώτερον ἡ θεία γνῶσις δίδει εἰς τὸν ἄνθρωπον τὴν δυνατότητα νὰ συνδεθῆ μὲ τὸν Θεόν. Νὰ ἐλευθερωθῆ ἀπό τούς ποικίλους δεσμοὺς ποὺ τὸν κρατοῦν αἰχμάλωτον εἰς πράγματα χωρὶς ἀξίαν, πολὺ περισσότερον εἰς πράγματα ἔνοχα καὶ ἁμαρτωλά, καὶ νὰ ζῆ εἰς τὴν ἀτμόσφαιραν τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ. Μία τοιαύτη γνῶσις θὰ τοῦ δίδη μὲν τὰς ἀπαραιτήτους δυνάμεις νὰ κατανικᾶ τὰς δυσκολίας τῆς παρούσης ζωῆς, θὰ τὸν ἀξιώνη δὲ νὰ ζῆ μὲ τὴν μακαρίαν ἐλπίδα, ὅτι δὲν θὰ βραδύνη νὰ ἔλθη ὁ καιρός, κατὰ τὸν ὁποῖον εὐτυχὴς καὶ τρισένδοξος θὰ εὑρίσκεται μαζὴ μὲ τὸν Θεόν εἰς τὴν ἐπουράνιον βασιλείαν του. Δὲν ἀξίζει μίαν τοιαύτην γνῶσιν νὰ τὴν ἀποκτήσωμεν, διαθέτοντες διὰ τὴν ἀπόκτησίν της ὅσας ἔχομεν δυνάμεις;" (Ἀπό τό βιβλίο τοῦ Ἀρχιμ.Γεωργίου Δημοπούλου "Πρό τῆς Θυσίας", ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ").