Δευτέρα 31 Μαρτίου 2011 Ἰωάν. ιδ΄12-14

Δευτέρα 31  Μαρτίου 2011

ΚΕΙΜΕΝΟ

"Ἀμήν, ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, τὰ ἔργα ἃ ἐγὼ ποιῶ, κἀκεῖνος ποιήσει, καὶ μείζονα τούτων ποιήσει, ὅτι ἐγὼ πρὸς τὸν πατέρα μου πορεύομαι, καὶ ὅ,τι ἂν αἰτήσητε ἐν τῷ ὀνόματί μου τοῦτο ποιήσω, ἵνα δοξασθῆ ὁ πατὴρ ἐν τῷ υἱῷ. Ἐὰν τι αἰτήσητε ἐν τῷ ὀνόματί μου,   ἐγὼ ποιήσω"

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

"Δὲν ἐνεργῶ μόνον ἐγώ τὰ ἔργα αὐτὰ τὰ ὑπερφυσικά, ἀλλά καὶ εἰς ἄλλους ἠμπορῶ νὰ μεταδώσω τὴν δύναμιν αὐτήν,  μὲ τὴν ὁποίαν γίνονται ταῦτα.  Ἀληθῶς,  ἀληθῶς  σᾶς λέγω, ἐκεῖνος ποὺ πιστεύει εἰς ἐμέ, τὰ ὑπερφυσικὰ ἔργα, τὰ ὁποῖα ἐνεργῶ ἐγώ, θὰ τὰ κάμη καὶ ἐκεῖνος, ἀλλά καὶ μεγαλύτερα ἀπὸ αὐτὰ θὰ κάμη… θὰ τὰ ἐπιτυγχάνη δὲ ταῦτα οὗτος, διότι ἐγώ πηγαίνω πρὸς τὸν ἐν οὐρανοῖς Πατέρα μου διὰ νὰ συμβασιλεύσω μαζή του. Καὶ κάθε τί ποὺ θὰ ζητήσετε διὰ προσευχῆς, ἐπικαλούμενοι τὸ ὄνομά μου καὶ διατελοῦντες εἰς στενὴν κοινωνίαν καὶ ἕνωσιν μὲ ἐμέ, θὰ τὸ κάμω, διὰ νὰ δοξασθῆ ὁ Πατὴρ διὰ τοῦ Υἱοῦ. Ἐὰν ζητήσετε κάτι, ἐπικαλούμενοι μὲ πίστιν ζωντανὴν τὸ ὄνομά μου, ἐγώ, ὡς ἔχων πᾶσαν ἐξουσίαν καὶ δύναμιν πλησίον τοῦ Πατρός μου, θὰ τὸ κάμω."
 
ΣΧΟΛΙΟ (δ) 

     "Ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, τὰ ἔργα ἃ ἐγώ ποιῶ κἀκεῖνος ποιήσει, καὶ μείζονα τούτων ποιήσει". Εἶναι δυνατὸν νὰ φαντασθῆ ανείς, ὅτι οἱ Ἀπόστολοι ἠμποροῦσαν νὰ ἐπιτελέσουν ἔργα ἀνώτερα καὶ μεγαλύτερα ἀπὸ ὅσα μεγάλα καὶ θαυμαστὰ ἐτέλεσεν ὁ Κύριος; Καὶ ὅμως ὁ Κύριος σαφῶς τὸ βεβαιώνει καὶ τὸ προλέγει. Καὶ τὸ προλέγει ὄχι μόνον διὰ τοὺς Ἀποστόλους, ἀλλά καὶ διὰ κάθε πιστόν, ὁ ὁποῖος θὰ εἶναι ἐφωδιασμένος μὲ πίστιν θερμὴν εἰς τὸν Χριστόν. Δι’ ὅλους προλέγει ὁ Κύριος, ὅτι μὲ τὴν εἰς αὐτὸν πίστιν καὶ μὲ τὴν δύναμιν τὴν ἰδικήν του θὰ ποιήσουν ἔργα ὡσὰν τὰ ἰδικά του, ἀλλά καὶ μεγαλύτερα εἰς ἔκτασιν ἀπὸ τὰ ἰδικά του.
     Καὶ μήπως ἡ διαβεβαίωσίς του δὲν ἔγινε πραγματικότης; Μήπως "διὰ τῶν χειρῶν τῶν ἀποστόλων" δὲν ἐγίνοντο "σημεῖα καὶ τέρατα ἐν τῷ λαῷ πολλά"; Μήπως ἡ σκιὰ τοῦ Πέτρου καὶ μόνη δὲν ἦτο ἱκανὴ νὰ θεραπεύση τοὺς ἀσθενεῖς, τοὺς ὁποίους ἐπλησίαζον πρὸς τὸν Ἀπόστολον οἱ συγγενεῖς των; Καὶ μήπως τὰ μανδήλια καὶ τὰ περιζώματα ποὺ εἶχε χρησιμοποιήσει ὁ Παῦλος καὶ εἶχε σφογγίσει μὲ αὐτὰ τὸν ἱδρῶτα του ἤ εἶχε καλύψει τὸ σῶμα του καὶ τὰ ἔφεραν ἐπάνω εἰς τοὺς ἀρρώστους, ὅταν τοὺς ἐπλησίαζαν, δὲν ἐγίνοντο τὰ μέσα, μὲ τὰ ὁποῖα ἀπεμακρύνοντο ἀπὸ αὐτοὺς αἱ ἀσθένειαι καὶ ἐφυγαδεύοντο τὰ ἀκάθαρτα καὶ πονηρὰ πνεύματα; Ἦσαν αὐτὰ μικρὰ ἔργα; (Ἴδε Πράξ. ε 12, 15, ἰθ’ 12)." (Ἀπό τό βιβλίο τοῦ Ἀρχιμ.Γεωργίου Δημοπούλου "Πρό τῆς Θυσίας", ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ").