Ἁγίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου
Μακαρισμοί, πενήντα πέντε κεφάλαια (β)
"Μακάριος αὐτός πού κάθισε στό κελλί του, σάν γενναῖος στρατιώτης, φυλάγοντας τό θησαυρό τῆς βασιλείας, δηλαδή τό σῶμα του μαζί μέ τήν ψυχή του ἄμεμπτα, μέ τή βοήθεια τοῦ Κυρίου.
Μακάριος αὐτός πού κάθισε στό κελλί του, σάν οὐράνιος ἄγγελος, ἔχοντας ἁγνούς τούς λογισμούς του καί ὑμνώντας μέ τό στόμα του τόν Θεό πού ἐξουσιάζει κάθε ζωντανή ὕπαρξη.
Μακάριος αὐτός πού ἔγινε σάν Σεραφίμ καί σάν Χερουβίμ, καί ποτέ δέν ἔδειξε ὀκνηρία στήν πνευματική λατρεία, δοξολογώντας ἀδιάκοπα τόν Κύριο.
Μακάριος αὐτός πού εἶναι γεμάτος πάντοτε μέ πνευματική χαρά καί δέν ἔδειξε ἀμέλεια βαστάζοντας τόν ὠφέλιμο ζυγό τοῦ Κυρίου· διότι θά στεφανωθεῖ μέσα σέ δόξα.
Μακάριος αὐτός πού καθάρισε τόν ἑαυτό του ἀπό κάθε κηλίδα ἁμαρτιῶν, γιά νά δεχθεῖ μέ παρρησία στόν οἶκο τῆς ψυχῆς του τόν Βασιλέα τῆς δόξης, τόν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό.
Μακάριος αὐτός πού προσέρχεται στά ἄχραντα μυστήρια τοῦ Σωτήρα Χριστοῦ μέ φόβο καί τρόμο καί φρίκη, καί πού γνωρίζει καλά ὅτι δέχθηκε μέσα του ζωή αἰώνια.
Μακάριος αὐτός πού μελετᾶ κάθε μέρα τό θάνατο, καί πού νέκρωσε τά αἰσχρά πάθη πού φωλιάζουν μέσα στίς καρδιές τῶν ἀμελῶν διότι ἕνας τέτοιος ἄνθρωπος θά βρεῖ παρηγοριά τήν ὥρα τοῦ χωρισμοῦ τῆς ψυχῆς ἀπό τό σῶμα.
Μακάριος αὐτός πού ἔχει συνεχῶς στή μνήμη του τό φόβο τῆς γέεννας τοῦ πυρός καί σπεύδει μέ δάκρυα καί μέ στεναγμούς νά μετανοήσει εἰλικρινά, μέ τή βοήθεια τοῦ Κυρίου• διότι θά διασωθεῖ ἀπό τή μεγάλη θλίψη.
Μακάριος αὐτός πού συνεχῶς ταπεινώνει τόν ἑαυτό του ἑκούσια· διότι θά στεφανωθεῖ ὡς νικητής ἀπό τόν Κύριο πού ταπείνωσε τόν ἑαυτό του ἑκούσια γιά μᾶς.
Μακάριος αὐτός πού κάθισε στό κελλί του μέ ὅλη του τήν εὐλάβεια, ὅπως ἡ Μαρία κοντά στά πόδια τοῦ Κυρίου, καί ὁ ὁποῖος ἔσπευσε, ὅπως ἀκριβῶς ἡ Μάρθα, νά ὑποδεχθεῖ τόν ἴδιο τόν Κύριο καί Σωτήρα.
Μακάριος αὐτός πού πυρπολήθηκε μέ τό φόβο τοῦ Θεοῦ, ἔχοντας πάντοτε μέσα του τή θέρμη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, καί κατέκαψε τά ἀγκάθια καί τά τριβόλια τῶν πονηρῶν λογισμῶν.
Μακάριος αὐτός πού δέ μόλυνε τά χέρια του μέ ἁμαρτωλά ἔργα, ὅπως ἕνας ἀσεβής• διότι καί γι’ αὐτό θά γίνει κρίση ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, κατά τή φοβερή μέρα τῆς κρίσεως.
Μακάριος αὐτός πού καλλιεργεῖ κάθε μέρα ὡραίους καί καλούς λογισμούς, καί πού νίκησε μέ τήν ἐλπίδα τό πονηρό πάθος τῆς ἀκηδίας, μέ τό ὁποῖο πολεμοῦνται οἱ ἀσκητές τοῦ Κυρίου.
Μακάριος αὐτός πού ἀναδείχθηκε στό ἔργο τοῦ Κυρίου σάν ἕνας γενναῖος πολεμιστής, πού ξυπνᾶ τούς ράθυμους καί παρακινεῖ τούς ἀμελεῖς στό δρόμο τοῦ Κυρίου." (Τά κείμενα πού δημοσιεύουμε εἶναι παρμένα ἀπό τό ἔργο: «Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου Ἔργα, τόμος 2ος τῶν ἐκδόσεων «Τό Περιβόλι τῆς Παναγίας)
