Ἁγίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου
Ἄλλοι μακαρισμοί, εἴκοσι κεφάλαια (ε)
"Ἔγινες γιά μένα, Χριστέ Σωτήρα, δρόμος τῆς ζωῆς πού ὁδηγεῖ στόν Πατέρα. Αὐτή μόνο εἶναι χαρά, καί ἡ κατάληξη τῆς εἶναι ἡ οὐράνια βασιλεία. Ἔγινες γιά μένα, Δέσποτα Ἰησοῦ Υἱέ τοῦ Θεοῦ, δρόμος τῆς ζωῆς καί φωτισμός, καί ἄντλησα μέ τίς δυνάμεις μου ἀπό τήν πηγή σου χαρίσματα, γεμάτος πόθο. Ἔγινε ἡ χάρη σου, μέσα στήν ψυχή τοῦ δούλου σου, φῶς καί χαρά γλυκύτερη ἀπό τό μέλι καί τήν κερήθρα, στό στόμα τοῦ ὑπηρέτη σου. Ἔγινε ἡ χάρη σου, στήν ψυχή τοῦ δούλου σου, σάν θησαυρός, ἐπλούτισε τή φτώχειά μου, ἔδιωξε τή στέρηση καί τήν ἀθλιότητα. Ἔγινε ἡ χάρη σου καταφύγιο καί δύναμη τοῦ δούλου σου• βοήθεια καί ἔπαινος καί καύχημα• τροφή ὅλης της ζωῆς. Πῶς νά σιωπήσει ὁ δοῦλος σου, Δέσποτα, ἀπό τήν πολλή γλυκύτητα τῆς ἀγάπης καί τῆς χάρης σου; Γι’ αὐτό ἄνοιξα τό στόμα μου ἀνάξια. Πῶς πάλι θά ἀντέξει ἡ γλώσσα μου ἀπό τήν ὠφέλεια τῆς χάρης σου νά ὑμνεῖ καί νά δοξάζει τόν χορηγό τῶν ἀγαθῶν; Καί πώς πάλι ἀποτολμῶ νά ἐμποδίσω τά κύματα τῆς χάριτος, πού ἀναβρύζουν μέσα σέ καρδιά ἁμαρτωλοῦ καί πού εἶναι γεμάτα γλυκύτητα ἀπό τά πολλά χαρίσματά τους; Θά ψάλω δοξολογία στόν Δεσπότη τῶν οὐρανίων, πού ἔδωσε στό δοῦλο του τά δικά του οὐράνια χαρίσματα μέ πολλές δωρεές. Θά δοξάσω τή χάρη σου, Χριστέ Σωτήρα• διότι καθώς τήν δοξάζω, δοξάζομαι ἀπό αὐτήν. Δέν παύω νά ὑμνολογῶ μέ τή γλώσσα μου τή χάρη σου, Δέσποτα• δέ θά σταματήσει ἡ κιθάρα μου νά τραγουδᾶ πνευματικά μελωδικά τραγούδια. Ὁ πόθος σου μέ ἑλκύει σ’ ἐσένα, Σωτήρα, πού εἶσαι τό καύχημα τῆς ζωῆς μου. Ἡ χάρη σου γλυκαίνει τό νοῦ μου, ὥστε νά ἑλκυστεῖ νά σέ ἀκολουθήσει. Ἄς γίνει γιά σένα ἡ καρδιά μου γόνιμη γῆ, πού δέχεται τόν καλό σπόρο, καί ἄς ρίξει σ’ αὐτήν ἡ χάρη σου τή δροσιά τῆς αἰώνιας ζωῆς. Καί ἄς θερίσει ἡ χάρη σου ἀπό τή γῆ τῆς καρδιᾶς μου καλά δεμάτια, δηλαδή κατάνυξη, προσκύνηση, ἁγιασμό, αὐτά πού εἶναι πάντοτε ἀρεστά σ’ ἐσένα. Γύρισε τήν ψυχή μου πίσω στή μάνδρα τοῦ παραδείσου τῆς τρυφῆς μαζί μέ τό χαμένο πρόβατο πού βρέθηκε. Μακάρι νά βρεθεῖ ἡ ψυχή μου μέσα στό φῶς. Ἐκεῖνο βέβαια τό πρόβατο, ὅταν βρέθηκε, τό σήκωσες καί τό ἔβαλες στούς ὤμους σου, αὐτήν ὅμως τήν ἀνάξια ψυχή μου σῦρε μέ τό χέρι σου καί πρόσφερέ την στόν ἄχραντο καί ἀθάνατο Πατέρα, γιά νά λέω μέσα στήν τρυφή τοῦ παραδείσου μαζί μέ ὅλους τούς Ἁγίους• «Δόξα στόν ἀθάνατο Πατέρα, προσκύνηση σ’ αὐτόν πού ἔδωσε οὐράνια χαρίσματα στόν τιποτένιο, γιά νά προσφέρει ὁ ἴδιος καρπό δοξολογίας στόν Βασιλέα τῶν ἁπάντων, στούς αἰῶνες. Ἀμήν»." (Τά κείμενα πού δημοσιεύουμε εἶναι παρμένα ἀπό τό ἔργο: «Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου Ἔργα, τόμος 2ος τῶν ἐκδόσεων «Τό Περιβόλι τῆς Παναγίας)
