ΚΕΙΜΕΝΟ
«Ἐγώ εἰμι ἡ ἄμπελος ἡ ἀληθινή, καί ὁ πατήρ μου ὁ γεωργός ἐστι»
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
«Ἐγώ εἶμαι ἡ κληματαριά ἡ πραγματική καί ἄφθαρτος καί πνευματική καί διά τῆς Ἐκκλησίας, τῆς ὁποίας θά εἶμαι ἡ κεφαλή, θά ἀντικαταστήσω καί θά ξανακαινουργώσω τήν παλαιάν ἄμπελον τῆς συναγωγῆς• καί ὁ Πατήρ μου εἶναι ὀ ἀμπελουργός» ( Ἀπό τήν «ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ μετά συντόμου ἑρμηνείας τοῦ Π.Ν.Τρεμπέλα, ἔκδοση «Ο ΣΩΤΗΡ»)
ΣΧΟΛΙΟ (β)
«Καί ὁ πατήρ μου ὁ γεωργός ἐστι». Δέν περιωρίσθη ἁπλῶς ὁ Πατήρ νά φυτεύση τήν ἄμπελον ἐπί τῆς γῆς, νά ἀποστείλη τόν Υἱόν του τόν μονογενῆ εἰς τόν κόσμον διά νά ἱδρύση τήν Ἐκκλησίαν Του καί καταστήση μέλη της τάς ἐπιδεκτικάς σωτηρίας ψυχάς. Ἀλλά συνεχίζει ἐργαζόμενος ἐπάνω εἰς κάθε ἕνα πιστόν, διά νά τόν ἑνώση στενώτατα μετά τῆς ἀμπέλου, διά νά ἀποδώση ὅσον τό δυνατόν περισσοτέρους καρπούς. «Ὁ πατήρ μου ἕως ἄρτι ἐργάζεται, κἀγώ ἐργάζομαι», ἐβέβαιωσεν ὁ Κύριος (Ἰωάν. ε’ 17). Ἐργάζεται μέ τρόπους θαυμαστούς καί μυστηριώδεις διά νά κινήση τόν ἄνθρωπον εἰς μετάνοιαν καί νά τόν ἑνώση μέ τήν «ἄμπελον». Ἐργάζεται χωρίς ἡμεῖς νά λαμβάνωμεν κἄν γνῶσιν τῶν σωτηρίων Του ἐνεργειῶν. Ἐργάζεται ἀκαταπαύστως καί χρησιμοποιεῖ ποικίλα μέσα, τά ὁποῖα ἡ ἄπειρος σοφία Του ἐφευρίσκει διά νά δονήση τάς λεπτοτέρας χορδάς τῆς καρδίας τῶν ἀνθρώπων. Ἀναλόγως τῆς ἡλικίας, τοῦ χαρακτῆρος, τῶν συνθηκῶν τῆς ζωῆς ἑκάστου χρησιμοποιεῖ καί τό κατάλληλον μέσον ὁ αἰώνιος τῶν ψυχῶν μας γεωργος. Καί ὅπως ἀκριβῶς μέγα χημικόν ἐργοστάσιον ὑπάρχει κάτω ἀπό τήν ρίζαν ἑκάστου δένδρου, πού ἐργάζεται νυχθημερόν διά νά παρασκευάση τήν κατάλληλον διά τήν ἀνάπτυξιν καί καρποφορίαν του τροφήν, ἔτσι καί ὁ Θεός ἐργάζεται κατά τρόπον θαυμαστόν διά τήν καλλιέργειαν τῶν πι¬στῶν ἐν τῂ Ἐκκλησίᾳ. Καί εἶναι τοιαῦται αἱ μέθοδοι, τάς ὁποίας χρησιμοποιεῖ, ὥστε μένουν ἔκθαμβοι καί αὐτοί ἀκόμη οἱ ἐν οὐρανοῖς ἄγγελοι, οἱ ὁποῖοι εἰς ἕνα τοιοῦτον ἔργον «ἐπιθυμοῦν παρακῦψαι» (Α’ Πετρ. α’ 12). Θέλουν νά σκύψουν μέ θαυμασμόν καί νά πληροφορηθοῦν τά μέσα, διά τῶν ὁποίων ἐργάζεται ὁ Θεός. Αὐτός «ἔδωκεν ἐν τή Ἐκκλησία ποιμένας καί διδασκάλους πρός τόν καταρτισμόν τῶν ἁγίων» (Ἐφεσ. δ’ 11-12). Καί ἐργάζονται λοιπόν καί συνεργάζονται μέ τόν Θεόν διά τήν πνευματικήν καρποφορίαν τῶν πιστῶν. «Συνεργοῦντες παρακαλοῦμεν», λέγει ὁ θεῖος Παῦλος, «μή εἰς κενόν τήν χάριν τοῦ Θεοῦ δέξασθαι ὑμῦς» (Β’ Κορινθ. στ’ 1). Συνεργαζόμεθα μέ τόν Θεόν ἡμεῖς οἱ Ἀπόστολοι διά τήν σωτηρίαν σας. Ἀλλά δι’ αὐτό σᾶς παρακαλοῦμεν νά δείξετε μέ τά ἔργα σας, ὅτι δέν ἐδέχθητε ματαίως καί ἀνωφελῶς τήν χάριν τοῦ Θεοῦ.
Ἰδού λοιπόν πῶς ὁ Πατήρ εἶναι ὁ γεωργός, ὁ ὁποῖος γεωργεῖ καί καλλιεργεῖ τάς ψυχάς μας διά νά ἀποδώσωμεν καρπούς ἀξίους τοῦ καλέσαντος ἡμᾶς. Εἶναι δυνατόν νά μείνη ψυχή ἀσυγκίνητος, ὅταν ἐννοήση ποίαν φροντίδα λαμβάνει ὁ Θεός διά τήν καρποφορίαν μας; Ἤ τήν τιμήν εἰς τήν ὁποίαν μᾶς ἀνυψώνει ὁ Θεός, καθιστῶν ἡμᾶς ἀξίους της ἰδικῆς Του φροντίδος καί μερίμνης εἰς τό ἔργον τῆς σωτηρίας μας;
Εἶναι ὅμως τόσον φυσικόν ἔπειτα ἀπό μίαν τοιαύτην καλλιέργειαν ὁ Θεός νά περιμένη τήν ἀνάλογον καρποφορίαν. Δι’ αὐτό καί προσθέτει ὁ Κύριος.» (Ἀπό τό βιβλίο τοῦ Ἀρχ.Γεωργίου Δημοπούλου «Πρό τῆς Θυσίας» Κεφ. Ἡ ἀληθινή ἄμπελος. σελ. 84,, Ἔκδοση «Ο ΣΩΤΗΡ»).
