Ματθ. κη΄5-6 Τρίτη 3 Μαῒου 2011

ΚΕΙΜΕΝΟ

"Ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ἄγγελος εἶπε ταῖς γυναιξί· μὴ φοβεῖσθε ὑμεῖς· οἶδα γὰρ ὅτι  Ἰησοῦν τὸν ἐσταυρωμένον ζητεῖτε·  οὐκ ἔστιν ὧδε· ἠγέρθη γὰρ καθὼς εἶπε. δεῦτε ἴδετε τὸν τόπον ὅπου ἔκειτο ὁ Κύριος."

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

"Ἀποκριθείς δέ ὁ ἄγγελος εἶπεν εἰς τάς γυναῖκας· Μή φοβεῖσθε σεῖς· διότι γνωρίζω, ὅτι ζητεῖτε μέ πόθον καί εὐλάβειαν τόν Ἰησοῦν τόν Ἐσταυρωμένον. Δέν εἶναι ἐδῶ. Διότι ἀνέστη, ὅπως εἶπεν· Ἐλᾶτε καί ἴδετε τόν τόπον, ὅπου ἔκειτο ὁ Κύριος" ( Ἀπό τήν "ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ μετά συντόμου ἑρμηνείας" τοῦ Π.Ν.Τρεμπέλα, ῎εκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ")
 
ΣΧΟΛΙΟ (β)

     " Ἀλλ’ ἄς ἐπιμείνωμεν ὀλίγον εἰς τά λόγια τοῦ ἀγγέλου: «ἠγέρθη, καθώς εἶπε. Οὐκ ἔστιν ὧδε. «ἴδετε τόν τόπον, ὅπου ἔκειτο ὁ Κύριος». Δύο σημεῖα εἶναι ἄξια πολλῆς προσοχῆς: Τό πρῶτον• ἡ Ἀνάστασις ἔγινε συμφώνως πρός ρητάς διαβεβαιώσεις καί ὑποσχέσεις τοῦ Κυρίου πρός τούς μαθητάς του ἰδιαιτέρως, Ἀλλά καί πρός τά πλήθη τῶν Ἰουδαίων. Δεύτερον• ὁ Χριστός ἀνεστήθη αὐτεξουσίως, μέ τήν δύναμιν τῆς θεότητος, ἀπό τήν ὁποίαν ποτέ ὁ Ἰησοῦς δέν ἐχωρίσθη.
     Πότε προεῖπεν ὁ Κύριος τήν Ἀνάστασίν του; Πολλάκις. Ἄς ἀνοίξη ὁ ἀναγνώστης τήν Καινήν Διαθήκην εἰς τά χωρία Μάτθ. ιστ’ 21, ιζ’ 23, κ΄ 19, κστ’ 61, κζ’ 40. Μάρκ. ιε’ 29. Λουκ. θ’ 22, καί θά ἰδῆ τάς περιστάσεις, κατά τάς ὁποίας ὁ Κύριος προανήγγειλε τήν μεγάλην πρός τούς μαθητάς ἀλήθειαν. Πάντοτε, ὁσάκις ὡμίλει ὁ Κύριος περί τοῦ θανάτου του, ἐβεβαίωνεν, ὅτι «μετά τρεῖς ἡμέρας» θά ἀναστηθῆ. Καί ὅτι, ὅπως ὁ Ἰωνᾶς ἔμεινεν εἰς τήν κοιλίαν τοῦ κήτους τρεῖς ἡμέρας καί τρεῖς νύκτας, ἔτσι καί ὁ Υἱός τοῦ ἀνθρώπου θά μείνη εἰς τήν καρδίαν τῆς γῆς τρεῖς ἡμέρας καί τρεῖς νύκτας (Ματθ. ιβ’ 40). Καί ὅπως ἀκριβῶς τό προεῖπεν, ἔτσι καί ἔγινεν. Διότι καί τόν θάνατον κατεδέχθη νά ὑποστῆ διά τήν σωτηρίαν μας, καί εἰς μνημεῖον νεκρός ἀπετέθη, ἀλλά καί πανένδοξος ἀνέστη ἀπό τῶν νεκρῶν τριήμερος. Ἄς μή δυσπιστῶμεν, λοιπόν, εἰς τά λόγια τοῦ Λυτρωτοῦ, εἶναι διαβεβαιώσεις καί ὑποσχέσεις τοῦ Ἀληθινοῦ καί θά εὕρουν πλήρη ἐπαλήθευσιν εἰς τόν καιρόν των. Πολλάς δέ ἐπαγγελίας καί ὑποσχέσεις δίδει ὁ ἀγαθός Κύριος εἰς τούς ἰδικούς του, εἰς ὅσους τόν πιστεύουν καί τόν ἀκολουθοῦν. Ἄς μή ἀθυμοῦν, λοιπόν, καί ἄς μή κλονίζονται εἰς τήν πίστιν των. Καί ἄν ἐνίοτε ἀναβάλλη τήν πλήρωσιν τῶν ὑποσχέσεών του διά λόγους, πού γνωρίζει ἡ πανσοφία του, θά ἔλθη ὅμως ἡ ἡμέρα πού θά γίνη ἡ ὑπόσχεσίς του γλυκεῖα πραγματικότης.
" (Ἀπό τό βιβλίο τοῦ Ἀρχ.Γεωργίου Δημοπούλου «Ὁ Νικητής τοῦ θανάτου» Κεφ. Τό ἀνεκτίμητου ἀξίας μήνυμα, σ. 23, Ἔκδοση «Ο ΣΩΤΗΡ»).

     " Ἀλλ’ ἄς ἐπιμείνωμεν ὀλίγον εἰς τά λόγια τοῦ ἀγγέλου: «ἠγέρθη, καθώς εἶπε. Οὐκ ἔστιν ὧδε. «ἴδετε τόν τόπον, ὅπου ἔκειτο ὁ Κύριος». Δύο σημεῖα εἶναι ἄξια πολλῆς προσοχῆς: Τό πρῶτον• ἡ Ἀνάστασις ἔγινε συμφώνως πρός ρητάς διαβεβαιώσεις καί ὑποσχέσεις τοῦ Κυρίου πρός τούς μαθητάς του ἰδιαιτέρως, Ἀλλά καί πρός τά πλήθη τῶν Ἰουδαίων. Δεύτερον• ὁ Χριστός ἀνεστήθη αὐτεξουσίως, μέ τήν δύναμιν τῆς θεότητος, ἀπό τήν ὁποίαν ποτέ ὁ Ἰησοῦς δέν ἐχωρίσθη.
     Πότε προεῖπεν ὁ Κύριος τήν Ἀνάστασίν του; Πολλάκις. Ἄς ἀνοίξη ὁ ἀναγνώστης τήν Καινήν Διαθήκην εἰς τά χωρία Μάτθ. ιστ’ 21, ιζ’ 23, κ΄ 19, κστ’ 61, κζ’ 40. Μάρκ. ιε’ 29. Λουκ. θ’ 22, καί θά ἰδῆ τάς περιστάσεις, κατά τάς ὁποίας ὁ Κύριος προανήγγειλε τήν μεγάλην πρός τούς μαθητάς ἀλήθειαν. Πάντοτε, ὁσάκις ὡμίλει ὁ Κύριος περί τοῦ θανάτου του, ἐβεβαίωνεν, ὅτι «μετά τρεῖς ἡμέρας» θά ἀναστηθῆ. Καί ὅτι, ὅπως ὁ Ἰωνᾶς ἔμεινεν εἰς τήν κοιλίαν τοῦ κήτους τρεῖς ἡμέρας καί τρεῖς νύκτας, ἔτσι καί ὁ Υἱός τοῦ ἀνθρώπου θά μείνη εἰς τήν καρδίαν τῆς γῆς τρεῖς ἡμέρας καί τρεῖς νύκτας (Ματθ. ιβ’ 40). Καί ὅπως ἀκριβῶς τό προεῖπεν, ἔτσι καί ἔγινεν. Διότι καί τόν θάνατον κατεδέχθη νά ὑποστῆ διά τήν σωτηρίαν μας, καί εἰς μνημεῖον νεκρός ἀπετέθη, ἀλλά καί πανένδοξος ἀνέστη ἀπό τῶν νεκρῶν τριήμερος. Ἄς μή δυσπιστῶμεν, λοιπόν, εἰς τά λόγια τοῦ Λυτρωτοῦ, εἶναι διαβεβαιώσεις καί ὑποσχέσεις τοῦ Ἀληθινοῦ καί θά εὕρουν πλήρη ἐπαλήθευσιν εἰς τόν καιρόν των. Πολλάς δέ ἐπαγγελίας καί ὑποσχέσεις δίδει ὁ ἀγαθός Κύριος εἰς τούς ἰδικούς του, εἰς ὅσους τόν πιστεύουν καί τόν ἀκολουθοῦν. Ἄς μή ἀθυμοῦν, λοιπόν, καί ἄς μή κλονίζονται εἰς τήν πίστιν των. Καί ἄν ἐνίοτε ἀναβάλλη τήν πλήρωσιν τῶν ὑποσχέσεών του διά λόγους, πού γνωρίζει ἡ πανσοφία του, θά ἔλθη ὅμως ἡ ἡμέρα πού θά γίνη ἡ ὑπόσχεσίς του γλυκεῖα πραγματικότης.
" (Ἀπό τό βιβλίο τοῦ Ἀρχ.Γεωργίου Δημοπούλου «Ὁ Νικητής τοῦ θανάτου» Κεφ. Τό ἀνεκτίμητου ἀξίας μήνυμα, σ. 23, Ἔκδοση «Ο ΣΩΤΗΡ»).