Ματθ. κη΄15 Δευτέρα 30 Μαῒου 2011

ΚΕΙΜΕΝΟ

«Οἱ δέ λαβόντες τά ἀργύρια ἐποίησαν καθώς ἐδιδάχθησαν καί διεφημίσθη ὁ λόγος οὗτος παρά Ἰουδαίοις μέχρι τῆς σήμερον»  

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

«Ἀφοῦ ἐπῆραν οἱ στρατιῶται τά χρήματα, ἔκαμαν σύμφωνα μέ τάς ὁδηγίας πού ἔλαβον. Καί διελαλήθη ὁ λόγος αὐτός μεταξύ τῶν Ἰουδαίων μέχρι τῆς σήμερον ἡμέρας.»

ΣΧΟΛΙΟ

«Οἱ στρατιῶται… ἐποίησαν καθώς ἐδιδάχθησαν». Καμμία ἀντίρρησις ἤ ἐκδήλωσις φόβου ἤ ἀνησυ­χίας εἰς ὅσα τούς εἶπαν οἱ ἀρχιερεῖς. Ἀρκεῖ πού ἐπῆραν τά χρήματα καί ἔλαβον τήν διαβεβαίωσιν, ὅτι δέν διατρέχουν κα­νένα κίνδυνον. Εἶναι ἀντίγραφα τῶν ἀνθρώπων πού ἔχουν ἀρχήν νά μή ἔχουν καμμίαν ἀρχήν. Τῶν ἀνθρώπων, πού κινοῦν­ται μόνον ἀπό τό συμφέρον. Αὐτοί, ὅταν ἔχουν ἐξασφαλίσει τό ἀκίνδυνον, εἶναι ἕτοιμοι νά διαπράξουν κάθε εἶδος ἀδικίας καί συκοφαντίας νά θέσουν εἰς ἐνέργειαν τά χειρότερα ψεύδη· νά πατήσουν ἐπί πτωμάτων. Εἶναι ἀπό ἐκείνους διά τούς ὁποίους γράφει ὁ θεῖος Παῦλος, ὅτι εἶναι «πλανῶντες καί πλανώμενοι» (Β’ Τιμοθ. γ’ 13). Ἄς μας φυλάξη ὁ Θεός ἀπό τέτοιο κατάν­τημα.

Τί καί ἄν διεψημίσθη;

Ἀλλά καί τό λεγόμενον ὑπό του Εὐαγγελιστοῦ, ὅτι «διεφημίσθη ὁ λόγος παρ’ Ἰουδαίοις μέχρι τῆς σήμερον ἡμέρας» ἔχει σημασίαν. Πόσον εὔκολα μεταξύ τῶν ἀνθρώπων τοῦ ψεύ­δους πιάνει μία ψευδής εἴδησις! Ὅσοι δέν ἔχουν ἐκτίμησιν πρός τήν ἀλήθειαν, αὐτοί εὔκολα ἀνοίγουν τά αὐτιά τους εἰς τό ψεῦδος καί ἐναγκαλίζονται τό ψεῦδος. Μία γενεά σχεδόν εἶχε περάσει ἀπό τότε πού εἶχε τεθῆ εἰς κυκλοψορίαν τό ψεῦ­δος αὐτό καί ὅταν ἔγραφε τό Εὐαγγέλιόν του ὁ ἱερός Ματθαῖ­ος, ἦτο ἀκόμη εἰς κυκλοφορίαν. Ἄλλο τό ζήτημα, ὅτι ὅσον καί ἄν ἐπικρατήση, θά ἔλθη καιρός πού θά ἀποκαλυφθῆ καί θά κάμη καταγελάστους ἐκείνους πού τό διαδίδουν. Δέν ἠμπορεῖ πράγματι ἐπ’ ἄπειρον νά ἐπικρατῆ ἕνα ψεῦδος. Ὁ Θεός τῆς ἀληθείας θά ἔλθη καιρός πού θά τό ἀποκαλύψη διά νά λάμψη ἡ ἀλήθεια. Μακάριος ἀληθῶς ὁ ἄνθρωπος τῆς ἀληθείας. Ζῶν μέσα εἰς τό φῶς τῆς ἀληθείας, θά ἔχη πάντοτε μαζῆ του τόν Θεόν τῆς Ἀληθείας, διά νά μετατεθῆ μίαν ἡμέραν εἰς τόν Οὐρανόν καί εὐφραίνεται αἰωνίως μετά τοῦ Θεοῦ καί τῶν ἀνθρώ­πων τῆς ἀληθείας.» (Ἀπό τό βιβλίο τοῦ Ἀρχ.Γεωργίου Δημοπούλου «Ὁ Νικητής τοῦ θανάτου», Τό ἀσύστατον τῶν ψευδῶν, σ.67, Ἔκδοση «Ο ΣΩΤΗΡ»)