ΚΕΙΜΕΝΟ
«Ἐξῆλθεν οὖν ὁ Πέτρος καί ὁ ἄλλος μαθητής καί ἤρχοντο εἰς τό μνημεῖον»
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
“Κατόπιν λοιπόν ἀπό τήν ἀνέλπιστον αὐτήν εἴδησιν, ἐβγῆκεν ἀπό τό σπίτι, πού ἔμενεν, ὀ Πέτρος, μαζί δέ μέ αὐτόν ἐβγῆκε καί ὀ ἄλλος μαθητής καί ἤρχοντο εἰς τό μνημεῖον» ( Ἀπό τήν «ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ μετά συντόμου ἑρμηνείας τοῦ Π.Ν.Τρεμπέλα, ἔκδοση «Ο ΣΩΤΗΡ»)
ΣΧΟΛΙΟ
Δέν γνωρίζομεν πώς ἔγινεν ἡ μεταξύ των συνεννόησις, ὥστε ἀμέσως μαζῆ νά φύγουν διά τό μνημεῖον. Ἴσως ἡ Μαρία διαδοχικῶς εἰδοποιήσασα καί τούς δύο, ἐχρησιμοποιήθη καί διά τήν συνάντησίν των εἰς τό αὐτό μέρος τῆς ἐκκινήσεως. Ὁπωσδήποτε καί ἄν ἔχη τό πρᾶγμα, τοῦτο εἶναι βέβαιον· ὅτι δηλαδή αἱ εἰδήσεις τῆς Μαγδαληνῆς ὄχι μόνον δέν ἀφῆκαν τούς δύο Ἀποστόλους ἀδιαφόρους, ἀλλ’ ἀπ’ ἐναντίας τούς ἐδημιούργησαν, μέγιστον ἐνδιαφέρον νά ἴδουν οἱ ἴδιοι καί νά διαπιστώσουν τά ὅσα ἡ Μαρία τούς μετεβίβασεν. Διά τούς Ἀποστόλους τό θέμα περί τοῦ Ἰησοῦ ἦτο τό πλέον φλογερόν, τό πλέον ἐνδιαφέρον, τό πλέον ζωντανόν θέμα. Ἐμπρός εἰς αὐτό κάθε ἄλλο θέμα ἦτο ἐντελῶς δευτερεῦον καί μικράς μόνον σημασίας. Δι’ αὐτό καί δέν ἀναβάλλουν καθόλου. Δέν λέγουν, ἄς ἀφήσωμεν νά ξημερώση καλά ἡ ἡμέρα, νά τά εἴπωμεν καί μέ τούς ἄλλους μαθητάς, νά σκεφθῶμεν καλύτερον τί πρέπει νά γίνη. Τίποτε ἀπό αὐτά. Ἀλλά «ἐξῆλθον», ἐβγῆκαν ἀμέσως, χωρίς καμμίαν χρονοτριβήν καί ἤρχοντο εἰς τό μνημεῖον. Κάθε ἄλλην σκέψιν τήν διέγραψαν ἀπό τήν διάνοιάν των καί ἡ μόνη κυριαρχοῦσα σκέψις ἦτο ἐάν τά ὅσα ἤκουσαν ἀπό τήν μαθήτριαν ἦσαν ἀληθῆ.
Πόσον θά ἤμεθα πράγματι ἄξιοι τοῦ ὀνόματος τοῦ Χριστιανοῦ, ἐάν αἱ σκέψεις μας καί αἱ ἐπίθυμιαι τῶν καρδιῶν μας ἐστρέφοντο διαρκῶς γύρω ἀπό τόν τάφον τοῦ Ἰησοῦ! Ἐάν ὁ σταυρωθείς καί ταφείς καί ἀναστάς Κύριος προσείλκυεν ὡσάν ἕνας ἰσχυρός μαγνήτης ὄχι μόνον τό ἐνδιαφέρον τῆς καρδίας μας, ἀλλά καί τά βήματά μας. Ὅποιος ἀπό τόν τάφον τοῦ Κυρίου ἕλκεται καί ἀπό τόν ἀναστάντα ἐμπνέεται εἰς τό ἔργον του, ἔχει πλήρη τήν βεβαιότητα, ὅτι ἡ ἐπιτυχία θά στέψη τάς προσπαθείας του.
(Ἀπό τό βιβλίο τοῦ Ἀρχ.Γεωργίου Δημοπούλου «Ὁ Νικητής τοῦ θανάτου» Κεφ. Ὁ Πέτρος καί ὁ Ἰωάννης εἰς τό μνημεῖον, σελ. 46, Ἔκδοση «Ο ΣΩΤΗΡ»).
