Περὶ τῶν χρόνων καὶ τῶν ἐποχῶν (μέρος γ΄)
Ἐμεῖς ὅμως νὰ μὴν κοιμόμαστε. Νὰ εἴμαστε ἄγρυπνοι καὶ νηφάλιοι. Πάρα πολλοὶ δυστυχισμένοι συνάνθρωποί μας ζοῦν μέσα σ’ ἕνα ἀδιαπέραστο πνευματικὸ σκότος, τέρπονται ἀπὸ τὴν φιληδονία καὶ τὴν κενοδοξία, κολυμπᾶνε στὰ πάθη καὶ τὶς ἐπιθυμίες τους. «Ἡμεῖς δὲ ἡμέρας ὄντες νήφωμεν, ἐνδυσάμενοι θώρακα πίστεως καὶ ἀγάπης καὶ περικεφαλαίαν ἐλπίδα σωτηρίας».
Νὰ εἴμαστε νηφάλιοι, νὰ ἔχουμε τὸ πνεῦμα μας καθαρὸ καὶ ἤρεμο. Νὰ ἐνδυθοῦμε τὸν θώρακα τῆς πίστεως ὁ ὁποῖος θὰ μᾶς προφυλάξει ἀπὸ τὰ πυρακτωμένα βέλη τοῦ πονηροῦ. Ἀγάπη νὰ εἶναι ἡ περιφρούρησή μας. Τὶς καρδιές μας νὰ γεμίζει ἡ φλογερὰ πίστη στὸν Θεό, ὁ ὁποῖος μᾶς σώζει, διότι «οὐκ ἔθετο ἡμᾶς ὁ Θεὸς εἰς ὀργὴν, ἀλλ’ εἰς περιποίησιν σωτηρίας διὰ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ» (Α’ Θε. 5, 9).
Λάβαμε ἀμέτρητους καρποὺς τῆς θείας χάρης. Τὸ ὄνομα τοῦ Σωτῆρος καὶ τὸ θεῖο του Αἷμα εἶναι ὁ φύλακάς μας. Ἔχοντας τέτοιο φύλακα χωρὶς φόβο μποροῦμε νὰ παρουσιαστοῦμε στὴν Κρίση τοῦ Χριστοῦ. Ὁ ἅγιος ἀπόστολος Παῦλος στὴν πρὸς Ρωμαίους ἐπιστολὴ τοῦ λέει· «Ἡ νὺξ προέκοψεν, ἡ δὲ ἡμέρα ἤγγικεν. ἀποθώμεθα οὖν τὰ ἔργα τοῦ σκότους καὶ ἐνδυσώμεθα τὰ ὅπλα τοῦ φωτός» (Ρω. 13, 12).
Γιὰ μᾶς τοὺς χριστιανοὺς ποὺ ἀκολουθήσαμε τὸν Χριστὸ ἡ νύχτα τῆς ἁμαρτίας παρῆλθε καὶ πλησίασε ἡ ἡμέρα τῆς σωτηρίας. Νὰ θυμόμαστε ὅτι τὴν ἡμέρα αὐτὴ πρέπει νὰ τὴν προϋπαντήσουμε προετοιμασμένοι, ντυμένοι τὸν θώρακα τῆς δικαιοσύνης καὶ κρατώντας τὴν ἀσπίδα τῆς πίστεως, τῆς ἐλπίδας καὶ τῆς ἀγάπης. Νὰ θυμόμαστε πάντα τὸν λόγο τοῦ Χριστοῦ· «Ἔστωσαν ὑμῶν αἱ ὀσφύες περιεζωσμέναι καὶ οἱ λύχνοι καιόμενοι» (Λκ. 12, 35).
Νὰ εἴμαστε πάντα σὲ ἐγρήγορση. Νὰ εἴμαστε σὰν τὸν ἄνθρωπο ὁ ὁποῖος εἶναι ἕτοιμος γιὰ ἕνα μακρινὸ ταξίδι καὶ ἔχει τὴν μέση του ζωσμένη. Νὰ ἔχουμε καὶ ἐμεῖς πάντα δεμένο τὸ ζωνάρι στὴν μέση μας καὶ νὰ ζοῦμε ἔτσι ὥστε νὰ μὴν σβήνουν τὰ λυχνάρια μας, μὲ τὰ ὁποῖα θὰ βγοῦμε νὰ προϋπαντήσουμε τὸν Κύριό μας. Ἀμήν. (Τά κείμενα τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ πού δημοσιεύονται σέ συνέχειες στήν ἱστοσελίδα μας εἶναι παρμένα ἀπό τό ὁμώνυμο βιβλίο τῶν ἐκδόσεων «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»)