«Ἁγίου Λουκᾶ Ἀρχιεπισκόπου Κριμαίας Λόγοι καί ὁμιλίες τόμος Β» Τετάρτη 3 Αὐγούστου 2011

Περὶ τῶν χρόνων καὶ τῶν ἐποχῶν (μέρος β΄)

Ἡ Δευτέρα Παρουσία τοῦ Χριστοῦ, ὅπως σᾶς τὸ ἔχω πεῖ πολλὲς φορές, θὰ εἶναι αἰφνίδια. «Ὅταν γὰρ λέγωσιν, εἰρήνη καὶ ἀσφάλεια, τότε αἰφνίδιος αὐτοῖς ἐφίσταται ὄλεθρος, ὥσπερ ἡ ὠδίν τὴ ἐν γαστρί ἐχού-σῃ, καὶ οὐ μὴ ἐκφύγωσιν» (Α’ Θε. 5, 3). Κανεὶς δὲν θὰ ἀποφύγει τὴν μέλλουσα κρίση. «Ὑμεῖς δέ, ἀδελφοί, οὐκ ἐστε ἐν σκότει, ἵνα ἡ ἡμέρα ὑμᾶς ὡς κλέπτης καταλάβη· πάντες ὑμεῖς υἱοὶ φωτὸς ἐστε καὶ υἱοὶ ἡμέ­ρας, οὐκ ἐσμεν νυκτὸς οὐδὲ σκότους. Ἄρα οὖν μὴ καθεύδωμεν ὡς καὶ οἱ λοιποί, ἀλλά γρηγορῶμεν καὶ νή-φωμεν. οἱ γὰρ καθεύδοντες νυκτὸς καθεύδουσι, καὶ οἱ μεθυσκόμενοι νυκτός μεθύουσιν» (Α’ Θε. 5, 4-7).

Ἐμεῖς βαπτιστήκαμε τὸ ἅγιο βάπτισμα, πιστέψαμε στὸν Χριστό, τὸν ἀγαπήσαμε μὲ ὅλη τὴν καρδιά μας. Τὸν ἀκολουθοῦμε καὶ προσπαθοῦμε νὰ τηροῦμε τὶς ἐ­ντολές του. Ὁ Χριστὸς εἶναι τὸ Ἀνέσπερο Φῶς ποὺ φωτίζει ὅλους ποὺ τὸν ἀγαπᾶνε. Δὲν εἴμαστε μαζὶ μ’  κείνους τοὺς δυστυχισμένους ἀνθρώπους ποὺ δὲν τὸν γνωρίζουν, ποὺ κολυμπᾶνε στὴν ἁμαρτία καὶ τὴν ἀκα­θαρσία. Νὰ μὴν κοιμόμαστε ὅπως οἱ ἄλλοι, νὰ εἴμα­στε ἄγρυπνοι. Κοιμᾶται ὕπνο βαθὺ ἕνα μεγάλο πλῆ­θος ἀνθρώπων, κοιμᾶται ἡ ψυχή τους. Δὲν τὴν σκέ­φτονται ποτὲ τὴν ψυχή τους. Κοιμοῦνται βαθιά. (Τά κείμενα τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ πού δημοσιεύονται σέ συνέχειες στήν ἱστοσελίδα μας εἶναι παρμένα ἀπό τό ὁμώνυμο βιβλίο τῶν ἐκδόσεων «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»)