Προκατήχηση. Δηλαδὴ πρόλογος στὶς Κατηχήσεις τοῦ ἱεροῦ Πατρός
(Ἡ μετάφραση πού δημοσιεύουμε σέ συνέχειες προέρχεται ἀπό τό ἔργο “Κατηχήσεις Ἁγίου Κυρίλλου Ἱεροσολύμων” τῶν ἐκδόσεων “ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ”)
Ζ’.
Δὲν ἐπιτρέπεται νὰ βαπτιστεῖς δεύτερη ἤ τρίτη φορά. Ἂν αὐτὸ μποροῦσε νὰ γίνει, τότε θὰ μποροῦσες καὶ νὰ πεῖς: «Ἀπέτυχα τὴν πρώτη φορά, θὰ τὰ καταφέρω τὴ δεύτερη». Ἂν μιὰ φορὰ ἀποτύχεις, δὲν μπορεῖς νὰ διορθώσεις τὸ πράγμα, ἐφόσον «Ἕνας εἶναι ὁ Κύριος, μία ἡ πίστη καὶ ἕνα τὸ Βάπτισμα» (Ἐφεσ. 4, 5). Μονάχα μερικοὶ αἱρετικοὶ ξαναβαπτίζονται, ἐπειδὴ τὸ πρῶτο πού εἶχαν δὲν ἦταν πραγματικὸ Βάπτισμα.
Η’.
Τίποτε ἄλλο δὲν ζητάει ἀπὸ μᾶς ὁ Θεός, παρὰ μόνο καλὴ προαίρεση. Μὴ λές· «πῶς θὰ μοῦ ἐξαλειφθοῦν οἱ ἁμαρτίες;». Ἐγώ σοῦ ἀπαντῶ: Μὲ τὴ θέληση καὶ τὴν πίστη. Τί πιὸ σύντομο ἀπ’ αὐτό; Ἀλλὰ ἂν τὸ στόμα σου λέει ὅτι τὸ θέλει καὶ ἡ καρδιά σου δὲν τὸ θέλει, ὁ Θεὸς πού θὰ σὲ κρίνει, δὲν ξεγιελιέται, γιατί εἶναι καρδιογνώστης. Ἀπομακρύνσου ἀπὸ σήμερα κιόλας ἀπὸ κάθε κακία καὶ ἁμαρτία. Νὰ μὴ βγοῦν ἀπὸ τὸ στόμα σου ἄσεμνα λόγια. Τὰ μάτια σου νὰ μὴ βλέπουν ἐφάμαρτα καὶ νὰ μὴ θαυμάζουν ἄχρηστες καὶ βλαβερὲς εἰκόνες.
Θ’.
Τὰ πόδια σου ἂς τρέχουν μὲ βιάση στὸν τόπο πού γίνονται οἱ Κατηχήσεις. Τοὺς ἐξορκισμοὺς νὰ δέχεσαι μὲ πολλὴ προσοχή. Κι ἂν σὲ φυσήξει κατὰ πρόσωπο ὁ ἱερέας κι ἂν ἐξορκίσει ἀπὸ σένα τὰ κακὰ πνεύματα, αὐτὸ θὰ εἶναι γιὰ τὴ σωτηρία σου. Ἂς ὑποθέσουμε ὅτι ἔχουμε χρυσάφι ἀκατέργαστο, ἀνακατεμένο μὲ χαλκό, κασσίτερο, σίδερο καὶ μολύβι (πρβλ.Ἰεζ. 22, 18) καὶ ἐμεῖς θέλουμε νὰ ἔχουμε χρυσάφι καθαρό. Εἶναι ποτὲ δυνατὸν νὰ καθαριστεῖ τὸ χρυσάφι ἀπὸ ὅλα τὰ ἄλλα στοιχεῖα, χωρὶς νὰ μπεῖ στὴ φωτιά; Τὸ ἴδιο συμβαίνει καὶ μὲ τὴν ψυχή. Δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ καθαριστεῖ ἀπὸ τὰ ἀκάθαρτα πνεύματα, χωρὶς τοὺς ἐξορκισμούς. Οἱ ἐξορκισμοὶ εἶναι θεῖοι καὶ ἔχουν σταχυολογηθεῖ μέσα ἀπὸ τὶς θεῖες Γραφές. Σκεπάζεται τὸ πρόσωπό σου, γιὰ νὰ σταματήσει νὰ κινεῖται στὰ πονηρὰ ἡ διάνοιά σου. Καὶ ἀκόμα γιὰ νὰ μὴν ἀναγκάζει τὸ βλέμμα σου, πού πέφτει ἐδῶ κι ἐκεῖ, νὰ ἀφαιρεῖται καὶ νὰ σκορπίζεται σὲ ἄτοπα πράγματα ἡ καρδιά σου. Ὅταν τὰ μάτια εἶναι σκεπασμένα, δὲν ἐμποδίζονται καθόλου τὰ αὐτιὰ νὰ ἀκοῦνε τὰ σωτήρια λόγια. Ὅπως οἱ ἔμπειροι χρυσοχόοι, φυσώντας τὴ φωτιὰ μὲ λεπτὰ εἰδικὰ ὄργανα, ξεχωρίζουν τὸ χρυσάφι πού βρίσκεται στὸ χωνευτῆρι ἀπὸ τὰ ἄλλα μέταλλα τοῦ μείγματος, ἔτσι κάνουν καὶ οἱ ἱερεῖς πού διαβάζουν σὲ κάποιον ὑποψήφιο γιὰ Βάπτισμα τοὺς ἐξορκισμούς. Μὲ τὴν πνοὴ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐμφυσοῦν μέσῳ τοῦ σώματος, πού μοιάζει μὲ χωνευτῆρι, τὸ φόβο τοῦ Θεοῦ στὴν ψυχή, καὶ ἔτσι τὴ φέρνουν στὴν ἀρχικὴ φύση καὶ λειτουργία της. Φεύγει ἀπ’ αὐτὴν ὁ ἐχθρός της, ὁ διάβολος, καὶ παραμένει ἡ σωτηρία καὶ ἡ ἐλπίδα τῆς αἰώνιας ζωῆς. Ἡ ψυχὴ τότε, ἀφοῦ ἔχει πιὰ καθαριστεῖ ἀπὸ τὰ ἁμαρτήματά της, ἔχει κερδίσει τὴ σωτηρία. Ἂς παραμείνουμε λοιπόν στὴν ἐλπίδα, ἀδελφοί μου, ἂς δώσουμε τοὺς ἑαυτούς μας καὶ ἂς ἐλπίσουμε. Ὥστε βλέποντας ὁ Παντοκράτορας Θεὸς τὴν προαίρεσή μας, νὰ μᾶς καθαρίσει ἀπὸ τὶς ἁμαρτίες μας, νὰ μᾶς χαρίσει δυνατὴ ἐλπίδα, ὅτι πραγματικὰ θὰ πετύχουμε αὐτὴ τὴ νέα κατάσταση, καὶ νὰ μᾶς κάνει ἄξιους γιὰ τὴ σωτήρια μετάνοια. Ὁ Θεὸς εἶναι αὐτὸς πού σὲ κάλεσε καὶ ἐσύ εἶσαι ὁ καλεσμένος.
