Ἁγίου Κυρίλλου, Ἀρχιεπισκόπου Ἱεροσολύμων Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου 2011

Προκατήχηση. Δηλαδὴ πρόλογος στὶς Κατηχήσεις τοῦ ἱεροῦ Πατρός

 (Ἡ μετάφραση πού δημοσιεύουμε σέ συνέχειες προέρχεται ἀπό τό ἔργο “Κατηχήσεις Ἁγίου Κυρίλλου Ἱεροσολύμων” τῶν ἐκδόσεων “ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ”)

Ι’.

Νὰ παρακολουθεῖς συνέχεια τὶς Κατηχήσεις —ἂν καὶ παρατείνουμε πολὺ τὸ λόγο λέγοντας πολλὰ— γιὰ νὰ μὴν ξεστρατίσει ὁ λογισμὸς σου. Παίρνεις ἐδῶ ὅπλα γιὰ νὰ πολεμήσεις τὸν ἐχθρό σου. Ἐφοδιάζεσαι μὲ ὅπλα ἐναντίον τῶν αἱρέσεων, τῶν Ἰουδαίων, τῶν Σαμαρειτῶν, τῶν εἰδωλολατρῶν. Ἔχεις πολλοὺς ἐχθρούς. Προμηθεύσου λοιπόν πολλὰ βέλη. Ἔχεις πολλοὺς νὰ χτυπήσεις καὶ πρέπει νὰ μάθεις πῶς θὰ καταστηλιτεύσεις τὸν εἰδωλολάτρη, πῶς θὰ ἀγωνιστεῖς ἐναντίον τοῦ αἱρετικοῦ, ἐναντίον τοῦ Ἰουδαίου καὶ ἐναντίον τοῦ Σαμαρείτη. Τὰ ὅπλα εἶναι ἕτοιμα καὶ ἀκόμα πιὸ ἕτοιμο εἶναι τὸ ξίφος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος (πρβλ. Ἐφεσ. 6, 17). Πρέπει νὰ τεντώσεις τὸ δεξί σου χέρι, μὲ τὴ δύναμη τῆς καλῆς προαίρεσής σου, γιὰ νὰ πολεμήσεις στὸν πνευματικὸ πόλεμο τοῦ Κυρίου, νὰ νικήσεις τὶς ἐνάντιες δυνάμεις καὶ νὰ ἀναδειχτεῖς ἀήττητος μπροστὰ σὲ κάθε ἐνέργεια καὶ ρᾳδιουργία τῶν αἱρετικῶν.

ΙΑ’.

Σοῦ δίνω ἀκόμα καὶ αὐτὴ τὴν ἐντολή: Νὰ μάθεις καλὰ αὐτὰ πού ἀκοῦς ἐδῶ καὶ νὰ τὰ τηρήσεις σ’ὅλη σου τὴ ζωή. Μὴ νομίσεις ὅτι ὅσα λέγονται ἐδῶ μοιάζουν μὲ τὶς συνηθισμένες ὁμιλίες. Καὶ ἐκεῖνες εἶναι καλὲς καὶ ἀξιόπιστες, ἀλλὰ μπορεῖς καὶ ἀργότερα, ἂν σήμερα ἀμελήσεις, νὰ μάθεις ὅσα λέγονται σ’ αὐτές. Ἂν ἀμελήσεις ὅμως καὶ δὲν ἐντυπωθεῖς σήμερα τοῦτα τὰ διδάγματα, πού ἀκούγονται συνέχεια ἐδῶ καὶ πού ἔχουν σχέση μὲ τὸ λουτρὸ τῆς ἀναγέννησης, πότε θὰ κατορθώσεις νὰ τὸ κάνεις; Ἂς ὑποθέσουμε ὅτι εἶναι κατάλληλος καιρὸς νὰ φυτευτοῦν τὰ δέντρα. Ἂν δὲν σκάψουμε τώρα καὶ δὲν ἀνοίξουμε βαθεῖς λάκκους, πότε ἄλλοτε μπορεῖ νὰ φυτευτεῖ μὲ ἐπιτυχία ἕνα δέντρο πού τώρα θὰ κακοφυτευτεῖ; Παράβαλε τὴν Κατήχηση μὲ μιὰ οἰκοδομή. Δὲν θὰ ἔχουμε κανένα ἀπολύτως κέρδος ἀπὸ τὸν κόπο μας, ἂν δὲν σκάψουμε καὶ δὲν βάλουμε τώρα θεμέλια. Καὶ τίποτα δὲν θὰ ἔχουμε ἐπιτύχει, ἂν δὲν δέσουμε στὴ συνέχεια μὲ σενάζια ὅλη τὴν οἰκοδομή, ὥστε νὰ μὴν καταρρεύσει, σὲ περίπτωση κάποιας δυσκολίας. Πρέπει μὲ σειρὰ νὰ δένουμε λιθάρι μὲ λιθάρι καὶ γωνία μὲ γωνία. Καὶ βγάζοντας τὰ περιττὰ νὰ ἀνυψώνουμε τέλεια τὴν οἰκοδομή. Ἔτσι καὶ τώρα ἐδῶ σοῦ προσφέρουμε σὰν λιθάρια τὶς διδασκαλίες. Ἐσύ πρέπει νὰ προσέχεις καὶ νὰ παρακολουθεῖς ὅσα διδάσκονται γιὰ τὸ ζωντανὸ Θεό, γιὰ τὴν Κρίση, γιὰ τὸν Χριστό, γιὰ τὴν Ἀνάσταση καὶ γιὰ πολλὰ ἄλλα πού θὰ εἰπωθοῦν στὴ συνέχεια. Αὐτὰ πού τώρα ἀναφέρονται εὐκαιριακά, θὰ προσφερθοῦν τότε συναρμολογημένα καὶ μὲ κάποια σειρά. Ἂν ὅμως ἐσύ δὲν τὰ συνδυάσεις καὶ δὲν θυμηθεῖς καὶ τὰ πρῶτα καὶ τὰ δεύτερα, ἐκεῖνος πού διδάσκει θὰ οἰκοδομεῖ, ἐσύ ὅμως θὰ ἔχεις κακοθεμελιωμένο καὶ ἑτοιμόρροπο τὸ οἰκοδόμημα.