ΚΕΙΜΕΝΟ
“Ὅτι περιέσχον με συντριμμοὶ θανάτου, χείμαρροι ἀνομίας ἐθάμβησάν με”
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
“Διότι μέ ἔζωσαν ἀπό παντοῦ συμφορές πού μέ ἔφεραν εἰς τό χεῖλος τοῦ θανάτου, καί μέ ἀζάλισαν οἱ ὁρμητικοί χείμαρροι τῆς παρανομίας τῶν ἁμαρτωλῶν ἀνθρώπων” ( Ἀπό τήν “ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ μετά συντόμου ἑρμηνείας”, τόμος 5ος, ἔκδοση “Ο ΣΩΤΗΡ”)
ΣΧΟΛΙΟ (β´συνέχεια ἀπό τό προηγούμενο)
Σήμερα θά δοῦμε σέ τί ὀφείλεται ἡ χειμαρρώδης καὶ ἐκρηκτικὴ αὔξησι τοῦ κακοῦ στὸν κόσμο; Πῶς νομίζετε ὅτι ἐξηγεῖται τὸ φαινόμενο αὐτό;
Μία μόνο πραγματικὴ ἐξήγησι ὑπάρχει γιὰ τὴν μανιώδη αὐτὴ ἐκδήλωσι τοῦ κακοῦ στὸν κόσμο: ὅτι δηλαδὴ πρόκειται γιὰ ἐνέργεια δαιμονική. Καὶ ἀναμφιβόλως ἔτσι εἶναι. Ὁ διάβολος ἀπὸ τὴν ἀρχὴ ἀκόμη τῆς δημιουργίας πολεμεῖ μανιωδῶς τὰ ἔργα τοῦ Θεοῦ. Πολὺ περισσότερο πολέμησε μὲ πραγματικὴ λύσσα τὸ ἔργο τοῦ Χριστοῦ καὶ τὴν δραστηριότητα τῆς Ἐκκλησίας μέσα στὸν κόσμο. Οἱ μεγάλοι καὶ φοβεροὶ διωγμοί, οἱ θύελλες τῶν αἱρέσεων, ὅλη ἡ λύσσα τῶν πολέμων κατὰ τῆς Ἐκκλησίας στὴ διάρκεια τῶν αἰώνων ἀπὸ τὸν διάβολο ὑποκινήθηκε καὶ ἐκτελέστηκε ἀπὸ τὰ διάφορα ὄργανά του. Ἡ πρώτη Κυριακὴ τῆς Μ. Τεσσαρακοστῆς, ποὺ εἶναι ἀφιερωμένη στὴ νίκη τῆς Ὀρθοδοξίας μας καὶ τὴν ὁποία ἑορτάζουμε αὐτὲς τὶς μέρες, αὐτὸ ἀκριβῶς φανερώνει. Ἡ Ἐκκλησία πολεμήθηκε φοβερὰ ἀπὸ τὸν διάβολο καὶ τὰ ὄργανά του καὶ ἐθριάμβευσε. Ἐθριάμβευσε ὅμως μέσα ἀπὸ ἀγῶνες μεγάλους καὶ πολέμους σκληροὺς καὶ ποτάμια αἵματος τῶν παιδιῶν της. Ἀλλὰ βέβαια οἱ πόλεμοι αὐτοὶ δὲν σταμάτησαν. Καὶ ὄχι μόνο δὲν σταμάτησαν, ἀλλά, ὅπως ἤδη εἴπαμε, στὶς μέρες μας ἀντιμετωπίζουμε πρωτοφανῆ καὶ ἐκρηκτικὴ αὔξησι τοῦ κακοῦ, ποὺ συνωδεύτηκε ἀπὸ φρικτοὺς διωγμοὺς τὸν προηγούμενο αἰῶνα καὶ ποὺ φαίνεται ὅτι θὰ καταλήξῃ σὲ ἀκόμη φοβερώτερους στὸ μέλλον. Καὶ πραγματοποιεῖται ἔτσι κατ’ ἐξοχὴν στὶς μέρες μας ἡ φοβερὴ προφητεία τῆς Ἀποκαλύψεως, ἡ ὁποία λέγει ὅτι μετὰ τὴν συντριβή του στὸν Οὐρανό, ὁ διάβολος κατέβηκε στὴ γῆ γιὰ νὰ πολεμήσῃ τοὺς πιστούς ἔχων θυμὸν μέγαν, εἰδὼς ὅτι ὀλίγον καιρὸν ἔχει» (Ἀποκ. ιβ΄12).
