ΚΕΙΜΕΝΟ
“Ἠγοράσθητε γὰρ τιμῆς· δοξάσατε δὴ τὸν Θεὸν ἐν τῷ σώματι ὑμῶν καὶ ἐν τῷ πνεύματι ὑμῶν, ἅτινά ἐστι τοῦ Θεοῦ”
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
“Ναι· δέν ὁρίζετε τόν ἑαυτόν σας. Διότι ἐξαγορασθήκατε μέ τίμημα βαρύ, μέ τό ἀτίμητο αἷμα τοῦ Χριστοῦ. Ἀποφεύγετε λοιπόν κάθε αἰσχράν πρᾶξιν, πού γίνεται μέ τό σῶμα· καί ἀποδιώκετε κάθε πονηράν σκέψιν καί ἐπιθυμίαν ἀπό τό πνεῦμα σας. Καί ἔτσι δοξάσατε τόν Θεόν μέ τό σῶμα σας καί μέ τό πνεῦμα σας, τά ὁποῖα ἀνήκουν εἰς τόν Θεόν.” (Ἀπό τήν “ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ μετά συντόμου ἑρμηνείας” τοῦ Π.Ν.Τρεμπέλα, ἔκδοση “Ο ΣΩΤΗΡ”).
ΣΧΟΛΙΟ
Μέσα στὶς ἱερὲς ᾿Ακολουθίες τῆς ᾿Εκκλησίας μας ἰδιαίτερη καὶ πολὺ σημαντικὴ θέσι ἔχει ἡ Δοξολογία, ἡ θαυμάσια αὐτὴ προσευχή, ποὺ ἀποτελεῖ ξεχείλισμα εὐγνωμοσύνης τοῦ ἀνθρώπου πρὸς τὸν Δημιουργό του. Γι᾿ αὐτὸ καὶ περιέχεται σὲ πολλὲς ἀπὸ αὐτές, ψάλλεται δὲ ἀπ᾿ τοὺς ἱεροψάλτες μας μὲ λαμπρότητα καὶ μεγαλοπρέπεια στὸ τέλος τῆς ἀκολουθίας τοῦ ῎Ορθρου καὶ ἀποτελεῖ ἔτσι τὴν καταλληλότερη προετοιμασία γιὰ τὴ Θεία Λειτουργία, ποὺ ἀρχίζει εὐθὺς ἀμέσως μετὰ τὴ Δοξολογία.
῞Ομως γιὰ νὰ γίνεται καὶ οὐσιαστικὴ ἡ δοξολογία αὐτὴ τοῦ Θεοῦ χρειάζεται καὶ μιὰ ἄλλη δοξολογία. Εἶναι ἐκείνη τὴν ὁποία προσφέρει ὁ ἄνθρωπος μὲ τὸν τρόπο τῆς ζωῆς του, ὅπως θὰ δοῦμε στὸ σημερινό μας ἀνάγνωσμα.
Πρωτίστως ὀφείλουμε νὰ δοξάζουμε τὸν Θεό, διότι εἶναι ὁ Δημιουργός μας.῍Αν σκεφθοῦμε λίγο βαθύτερα πάνω στὸ σημεῖο αὐτό, θὰ μείνουμε ἔκπληκτοι. ῾Η ζωὴ εἶναι ἕνα θαῦμα. Θαῦμα μέγιστο! Πῶς ξεκινήσαμε; ᾿Απὸ τὸ μηδέν, ἀπὸ τὸ τίποτε, ἀπὸ τὴν ἀνυπαρξία. Καὶ ξαφνικὰ ἤρθαμε στὴ ζωή. Αὐτὸ οἱ ἄπιστοι ἄνθρωποι μπορεῖ νὰ τὸ θεωρήσουν τυχαῖο, γιὰ τοὺς πιστοὺς ὅμως ἀποτελεῖ, ὅπως εἴπαμε, θαῦμα μέγιστο! Εἶναι δῶρο, δῶρο τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ ἡ ζωή μας. ᾿Εκεῖνος θέλησε μέσα στὴν πανσοφία καὶ τὸ ἄπειρο ἔλεός του, νὰ μᾶς χαρίσῃ αὐτὸ τὸ ἀτίμητο δῶρο, τὴ ζωή. ῾Επομένως ὅ,τι ἔχουμε καὶ ὅ,τι εἴμαστε ἀνήκει σ’ Εκεῖνον, τὸν Δημιουργό μας. Δὲν ἔχουμε δικαίωμα νὰ τὸ χησιμοποιοῦμε ὅπως ἐμεῖς θέλουμε. ᾿Ελεύθεροι βέβαια εἴμαστε νὰ κάνουμε ὁτιδήποτε. Στοιχειώδης ὑποχρέωσί μας ὅμως εἶναι, νὰ ζήσουμε τὴ ζωή μας ὅπως θέλει ὁ Θεός, ὁ Δημιουργός μας. ῍Ας τὸ δοῦμε καλύτερα αὐτὸ στὴν ἴδια τὴ ζωή μας. ῍Ας πάρουμε τὸ παράδειγμα ἑνὸς κατασκευαστῆ ἢ μιᾶς βιομηχανίας ποὺ κατασκευάζει μηχανήματα· αὐτοκίνητα, ψυγεῖα, ἢ ὁτιδήποτε ἄλλο. ῍Αν τὰ μηχανήματα δουλεύουν σωστά, ὁ κατασκευαστὴς ἢ ἡ ἑταιρεία άποκτοῦν ὄνομα μεγάλο, δοξάζονται. ῍Αν τὰ μηχανήματα εἶναι προβληματικά, αὐτοὶ δυσφημίζονται. Βέβαια οἱ ἄνθρωποι δὲν εἴμαστε μηχανήματα. Εἴμαστε ἐλεύθεροι. ῞Ομως αὐτὸ εἶναι ἕνας ἐπὶ πλέον λόγος νὰ ζοῦμε μὲ τέτοιο τρόπο, ὥστε νὰ ἀποτελεῖ δόξα γιὰ τὸν Δημιουργό μας.
β) ᾿Οφείλουμε ὅμως καὶ γιὰ ἕνα λόγο ἀκόμη νὰ δοξάζουμε τὸν Θεό. Διότι εἶναι ᾿Εκεῖνος ὄχι μόνο ὁ Δημιουργός μας ἀλλὰ καὶ ὁ Λυτρωτής μας. Τί σημαίνει ὁ Λυτρωτής μας; Τὸ λέγει τόσο ἐντυπωσιακὰ ὁ ᾿Απόστολος. «᾿Ηγοράσθητε γὰρ τιμῆς», μᾶς λέγει, «καὶ οὐκ ἐστὲ ἑαυτῶν». Δὲν ἀνήκετε δηλαδὴ στὸν ἑαυτό σας, διότι εἶστε ἀγορασμένοι. Κάποιος πλήρωσε πολὺ ἀκριβὰ γιὰ σᾶς καὶ σᾶς ἀγόρασε. Πλήρωσε μὲ τὸ αἷμα Του. ᾿Ατίμητο αἷμα. Αἷμα τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Θεοῦ. ῎Ησαστε σκλαβωμένοι στὴ χειρότερη σκλαβιά, τὴ σκλαβιὰ τῆς ἁμαρτίας. Καὶ στὸν πιὸ σκληρὸ καὶ ἀπάνθρωπο τύραννο, τὸν διάβολο. Καὶ ᾿Εκεῖνος, ὁ Λυτρωτής σας, σᾶς ἐλευθέρωσε. ῾Επομένως ἀνήκετε σ᾿ Αὐτόν, τὸν Λυρωτή σας. Καὶ ἄρα ὀφείλετε νὰ ζῆτε μὲ τέτοιο τρόπο ποὺ νὰ δοξάζεται ὁ Λυτρωτής σας. Αὐτὸ πρέπει νὰ εἶναι ξεχείλισμα εὐγνωμοσύνης τῆς ψυχῆς σας γιὰ τὴν μεγάλη εὐεργεσία ποὺ σᾶς ἔκανε.
Αὐτὰ μᾶς λέγει ὁ ᾿Απόστολος καὶ καταλαβαίνουμε ὅλοι τώρα πόσο χρεωμένοι εἴμαστε στὸν Θεό, ποὺ μᾶς ἀγάπησε τόσο πολύ, ὥστε νὰ σταυρωθῇ γιὰ χάρι μας. Εἴμαστε χρεωμένοι καὶ ἑπομένως ὑποχρεωμένοι νὰ ζοῦμε σύμφωνα μὲ τὸ θέλημά του γιὰ νὰ τὸν δοξάζουμε μὲ τὸν τρόπο τῆς ζωῆς μας.
