Παρασκευή 22 Ἰουλίου 2011 Ἑβρ. ι´ 24

ΚΕΙΜΕΝΟ

“…κατανοῶμεν ἀλλήλους εἰς παροξυσμὸν ἀγάπης καὶ καλῶν ἔργων” 

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

“… ἄς παρακολουθῶμεν καί ἄς παρατηρῶμεν προσεκτικά ὁ ἕνας τόν ἄλλον, διά νά παρακινούμεθα καί διεγειρώμεθα μεταξύ μας εἰς ἀγάπην καί καλά ἔργα” (Ἀπό τήν “ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ μετά συντόμου ἑρμηνείας” τοῦ Π.Ν.Τρεμπέλα, ἔκδοση “Ο ΣΩΤΗΡ”).

ΣΧΟΛΙΟ

Καμμιὰ ἄλλη ἐποχὴ δὲν ἔδινε τόσες δυνατότητες ἐπικοινωνίας μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων, ὅσο ἡ δική μας ἐποχή. ᾿Αλλὰ καὶ σὲ καμμιὰ ἄλλη ἐποχὴ ἡ δυσκολία ἐπικοινωνίας δὲν ἦταν τόσο μεγάλη, ὅσο στὴ δική μας. Τὸ ἀποτέλεσμα εἶναι αὐτὸ ποὺ γνωρίζουμε ὅλοι μας· μιὰ γενικὴ ἀσυνεννοησία. ῾Η ἔκφρασι «δὲν μὲ καταλαβαίνει» εἶναι τόσο συνηθισμένη πλέον. Οἱ γονεῖς δὲν καταλαβαίνουν τὰ παιδιά. Τὰ παιδιὰ τοὺς γονεῖς. Οἱ σύζυγοι δὲν μποροῦν νὰ συνεννοηθοῦν μεταξύ τους. ῞Ολη ἡ κοινωνικὴ ζωὴ πάσχει ἀπ᾿ αὐτὸ τὸ πρόβλημα.

Τί φταίει γι᾿ αὐτὴ τὴν κατάστασι; Πῶς μπορεῖ νὰ διορθωθῇ; Στά σημαντικώτατα αὐτά ἐρωτήματα θά μᾶς ἀπαντήσει τό σημερινό καί αὐριανό μας ἀνάγνωσμα.  

Ἕνας σημαντικὸς λόγος πού δημιουργεῖται ἀσυνεννοησία μεταξύ τῶν ἀνθρώπων εἶναι ἡ προκατάληψι. ῍Αὐτὸ εἶναι λάθος ξεκίνημα. ῞Οταν κανεὶς εἶναι προκαταλειμμένος γιὰ τὶς διαθέσεις καὶ τὶς σκέψεις τοῦ ἄλλου, εἶναι ἀδύνατον νὰ συνεννοηθῇ μαζί του. Θεωρεῖ ὅτι ὁ ἄλλος δὲν τὸν καταλαβαίνει ἤ, ἀκόμη χειρότερο, ὅτι δὲν θέλει νὰ τὸν καταλάβῃ. ῾Η προκατάληψι συντελεῖ στὸ νὰ ἀποδίδουμε στὸν ἄλλο σκέψεις, αἰσθήματα καὶ διαθέσεις, ποὺ ἐκεῖνος πιθανὸν οὔτε τὰ εἶχε σκεφθῆ ποτέ.

Τέτοια προκατάληψι εἶχαν π.χ. οἱ ῾Εβραῖοι τῆς ἐποχῆς τοῦ Κυρίου, γι᾿ αὐτὸ καὶ τὸν ἀπέρριψαν. Αὐτοί, διαστρέφοντας τὴν ῾Αγία Γραφή, περίμεναν τὸν Μεσσία ὡς κοσμικὸ ἀρχηγὸ ποὺ θὰ τοὺς ἐλευθέρωνε ἀπὸ τὴ σκλαβιὰ τῶν Ρωμαίων. Γι᾿ αὐτό, ἐνῶ ἔβλεπαν τόσα θαυμαστὰ καὶ πρωτοφανῆ γεγονότα, δὲν πίστευαν. Καὶ φυσικὰ τὰ παραδείγματα εἶναι ἀμέτρητα. Μήπως δὲν ἦσαν προκατειλημμένοι οἱ εἰδωλολάτρες ποὺ ἐδίωκαν τοὺς Χριστιανοὺς κατηγορῶντας τους ὅτι στὶς τελετές τους θυσιάζουν μικρὰ παιδιὰ καὶ λατρεύουν ἕναν ἐσταυρωμένο μὲ κεφαλὴ ὄνου; Φοβερὸ πρᾶγμα!

Αὐτὴ δὲ ἡ προκατάληψι ἐκφράζεται συνήθως μὲ τὶς διατυπώσεις· «῎Ε, καλά, τώρα. Δὲν σὲ ξέρω ἐγὼ ἐσένα;». Μὲ τὸν τρόπο ὅμως αὐτὸ σταματάει κάθε δυνατότητα συνεννοήσεως. Καὶ ὡς ἀποτέλεσμα ἐπέρχεται ὁ χωρισμός, ἡ διάλυσι τῶν σχέσεων. ᾿Ιδίως μάλιστα μεταξὺ τῶν συζύγων.

῾Ο δεύτερος, σημαντικώτερος ἀκόμη, λόγος τῆς ἀσυνεννοησίας μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων εἶναι, ὅπως ἐπισημαίνει καὶ τὸ ἄρθρο, ὁ ἐγωισμός.῾Ο δεύτερος, σημαντικώτερος ἀκόμη, λόγος τῆς ἀσυνεννοησίας μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων εἶναι, ὅπως ἐπισημαίνει καὶ τὸ ἄρθρο, ὁ ἐγωισμός. Πραγματικὰ ἐδῶ βρίσκεται ἡ οὐσία τοῦ προβλήματος. ῞Οταν ὁ ἄνθρωπος ἔχει τὴν ἐντύπωσι ὅτι αὐτὸς ἔχει δίκαιο καὶ ὅτι ἡ ἀλήθεια εἶναι αὐτὸ ποὺ ὁ ἴδιος θεωρεῖ σωστό, τότε, πῶς νὰ ὑπάρξῃ κατανόησι; Καὶ ὅταν ξεκινήσουν καὶ οἱ δύο πλευρὲς μὲ αὐτὴ τὴ νοοτροπία, πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ συνεννοηθοῦν; Σύγχυσι ἐπέρχεται, καὶ ἔτσι ἐπαναλαμβάνεται καὶ ἐδῶ τὸ φαινόμενο τῆς Βαβέλ. Διότι καὶ στὴ Βαβὲλ αἰτία τῆς συγχύσεως ἦταν ἡ ὑπερηφάνεια. Καὶ τὸ άποτέλεσμα φοβερό. Πλήρης ἀσυνεννοησία καὶ διασκορπισμὸς τῶν ἀνθρώπων. Αὐτὴ ἡ πλήρης ἀσυνεννοησία ἐπικρατεῖ καὶ ἐκεῖ ὅπου κυριαρχεῖ ὁ ἐγωισμός. Καὶ πάλι ἡ κατάληξι εἶναι ὁ διασκορπισμός. Χωρίζουν οἱ σύζυγοι, φεύγουν τὰ παιδιὰ ἀπὸ τὴν οἰκογένεια, διαλύονται ἑταιρεῖες, γκρεμίζονται ἐπιχειρήσεις, καταστρέφονται φιλίες ἐτῶν.

Γιατί ὁ ἐγωισμὸς φέρνει ἀσυνεννοησία καὶ διάσπασι; Φέρνει αὐτὰ τὰ ἀποτελέσματα, διότι, πρῶτον, εἶναι δαιμονικῆς προελεύσεως. ῾Ο δὲ διάβολος πάντοτε ἐπιφέρει σύγχυσι καὶ καταστροφή. Καὶ δεύτερον, διότι ὁ ἐγωιστὴς δὲν ἔχει ἀγάπη. ῾Ο ἐγωιστὴς ἀγαπάει μόνο τὸν ἑαυτό του, σκέφτεται μόνο τὸν ἑαυτό του, ὑπερασπίζεται μόνο τὸν ἑαυτό του καὶ θέλει ὅλα νὰ περιστρέφωνται γύρω ἀπὸ τὸν ἑαυτό του, ὅλοι νὰ ἀσχολοῦνται μὲ αὐτὸν καὶ νὰ τὸν ἀναγνωρίζουν ὡς σπουδαῖο καὶ σημαντικὸ πρόσωπο.