ΚΕΙΜΕΝΟ
“Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς”
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
“Ἔτσι σἄν ἄλλος λύχνος καλά τοποθετημένος ἄς λάμψῃ τό φῶς τῆς ἀρετῆς σας ἐμπρός εἰς τούς ἀνθρώπους, διά νά ἴδουν τά καλά σας ἔργα καί δοξάσουν διά τά ἐνάρετα καί ἄγια παιδιά του τόν Πατέρα σας, πού εἶναι μέν πανταχοῦ παρών, ἀλλά ἐξαιρετικά φανερώνει τήν παρουσίαν του εἰς τούς οὐρανούς” (Ἀπό τήν “ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ μετά συντόμου ἑρμηνείας” τοῦ Π.Ν.Τρεμπέλα, ἔκδοση “Ο ΣΩΤΗΡ”).
ΣΧΟΛΙΟ Γ΄ (συνέχεια ἀπό τό προηγούμενο)
Τὸ ἀποτέλεσμα ἀπὸ τὸ καλὸ παράδειγμα τοῦ πιστοῦ Χριστιανοῦ εἶναι ὁ ἐπηρεασμὸς καὶ τῶν ἄλλων στὸ καλό. Ἄλλο πρᾶγμα εἶναι νὰ μιλήσῃ ὁ πατέρας ἢ ἡ μητέρα στὸ παιδὶ γιὰ τὴν προσευχὴ καὶ ἄλλο νὰ τοὺς βλέπῃ τὸ παιδὶ νὰ προσεύχωνται. Ἄλλο εἶναι νὰ τοῦ μιλοῦν γιὰ ἀγάπη καὶ ἄλλο νὰ τοὺς βλέπῃ ἀγαπημένους καὶ πρόθυμους νὰ δείξουν αὐτὴ τὴν ἀγάπη ἔμπρακτα καὶ σὲ ἐχθρούς τους ἀκόμη. Τὸ παράδειγμα, ἔχει ἀπίστευτη δύναμι. Ὁ Κύριος, ὅπως εἴδαμε στὴν ἀρχή, τὸ παράδειγμα τὸ παρωμοίασε μὲ φῶς. Καὶ μᾶς προέτρεψε νὰ λάμπῃ ἡ ζωή μας σὰν φῶς μπροστὰ στὰ μάτια τῶν ἀνθρώπων. Τότε καὶ μέσα στὴν οἰκογένεια καὶ σὲ κάθε χῶρο τῆς κοινωνικῆς ζωῆς θὰ παραδειγματίζωνται οἱ ἄλλοι πρὸς τὸ σωστό. Καὶ τὸ παράδειγμα αὐτὸ θὰ εἶναι φῶς δυνατὸ μέσα στὸ σκοτάδι ποὺ ἐπικρατεῖ στὸν κόσμο.
Ἔκανε πολλὴ ἐντύπωσι μιὰ εἴδησι ποὺ δημοσιεύθηκε τὸν περασμένο μῆνα. Ὁ ἀρχηγὸς τῆς ἀστυνομίας σὲ μιὰ πόλι τῶν ΗΠΑ τιμώρησε αὐστηρὰ τὸν ἑαυτό του ὅταν κατάλαβε ὅτι… παρανομεῖ. Ὁ ἀστυνομικὸς καταδίωκε ἕνα αὐτοκίνητο ποὺ εἶχε προσπεράσει ἀντικανονικά. Κατὰ τὴ διάρκεια τῆς καταδίωξης ὅμως προσπέρασε καὶ ὁ ἴδιος ἕνα σχολικὸ λεωφορεῖο ποὺ βρισκόταν σταματημένο μπροστὰ ἀπὸ ἕνα φορτηγό, μὲ τὰ προειδοποιητικὰ φῶτα ὅτι ἀνεβοκατεβάζει παιδιὰ νὰ βρίσκωνται σὲ λειτουργία (στὶς ΗΠΑ αὐτὸ σημαίνει ὅτι ἀπαγορεύεται ἡ προσπέρασι). Μόλις λοιπὸν κατάλαβε πὼς εἶχε παραβῆ τὸ νόμο, καὶ ἀπόντος ἄλλου συναδέλφου (βρισκόταν μόνος του στὸ περιπολικό), ἔκοψε κλῆσι στὸν ἑαυτό του ὕψους 245 δολαρίων καὶ πρόσθεσε καὶ τέσσερις πόντους στὸ δίπλωμά του. Τὸ ἀξιοσημείωτο ἀκόμη εἶναι ὅτι τὸ περιστατικὸ ἔγινε τὸν περασμένο Σεπτέμβριο καὶ δὲν θὰ εἶχε φανερωθῆ, ἂν μιὰ τοπικὴ ἐφημερίδα δὲν ἔψαχνε τὰ ἀρχεῖα τοῦ Δικαστηρίου τῆς πόλεως γιὰ κάποιον ἄλλο, φυσικά, λόγο.
Ἀξιοζήλευτη πραγματικὰ συνέπεια καὶ σπάνια εὐσυνειδησία. Καὶ πολὺ διδακτικὴ γιὰ ὅλους μας. Ἔλεγε ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος στοὺς πιστοὺς τῆς ἐποχῆς του, ὅτι δὲν θὰ ὑπῆρχε οὔτε ἕνας εἰδωλολάτρης, «εἰ ἡμεῖς ἦμεν Χριστιανοὶ ὡς δεῖ», ἂν ἐμεῖς εἴμεθα πραγματικοὶ Χριστιανοί. Διότι ἀπὸ αὐτὰ ποὺ ἐφαρμόζουμε καὶ ὄχι ἀπὸ αὐτὰ ποὺ λέμε ζητοῦν ἀπόδειξι γιὰ τὴν ἀλήθεια τῆς πίστεώς μας (P.G. 62,551 καὶ 57,207).
Καὶ οἱ γονεῖς γιὰ τὰ παιδιά τους, ἀλλὰ καὶ ὅλοι γιὰ τοὺς γύρω μας ἔχουμε εὐθύνη νὰ διδάσκουμε κυρίως μὲ τὸ παράδειγμά μας. Εἶναι αὐτὸ ποὺ κυρίως λείπει ἀπὸ τὸν σημερινὸ κόσμο. Γι’ αὐτὸ καὶ πολλοὶ παρασύρονται ἀπὸ ποικίλες πλάνες καὶ αἱρέσεις. Μὲ λόγια ἐντυπωσιακὰ καὶ δυνατὰ δὲν ἀλλάζει ὁ ἄνθρωπος. Χρειάζεται παράδειγμα ποὺ θὰ τὸν ἐμπνεύσῃ, θὰ τὸν ξεκολλήσῃ ἀπὸ τὴ λάσπη τῆς γῆς καὶ θὰ τὸν στρέψῃ πρὸς τὸν οὐρανό. Αὐτὸ τὸ παράδειγμα εἶναι κοινὴ εὐθύνη ὅλων μας.
