ΚΕΙΜΕΝΟ
“Μηδὲν κατὰ ἐριθείαν ἢ κενοδοξίαν, ἀλλὰ τῇ ταπεινοφροσύνῃ ἀλλήλους ἡγούμενοι ὑπερέχοντας ἑαυτῶν. μὴ τὰ ἑαυτῶν ἕκαστος σκοπεῖτε, ἀλλὰ καὶ τὰ ἑτέρων ἕκαστος”
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
“Χωρίς τίποτε νά πράττετε ἤ νά φρονῆτε ἐκ φατριασμοῦ καί ἀντιζηλίας ἤ ἐκ κενοδοξίας. Ἀλλά διά τῆς ταπεινοφροσύνης νά θεωρῇ ὁ καθένας σας τούς ἄλλους ὅλους ὑπερτέρους καί ἀνωτέρους ἀπό τόν ἑαυτόν του καί ὡς τοιούτους νά τούς σέβεται καί νά τούς τιμᾶ. Μή ἐπιδιώκετε ἕκαστος τά συμφέροντά του ἤ ἐκεῖνα, πού ἀρέσουν εἰς τόν ἑαυτόν του, ἀλλ’ ἄς ἐπιζητῇ ἕκαστος καί τά συμφέροντα τῶν ἄλλων” (Ἀπό τήν “ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ μετά συντόμου ἑρμηνείας” τοῦ Π.Ν.Τρεμπέλα, ἔκδοση “Ο ΣΩΤΗΡ”).
ΣΧΟΛΙΟ Β΄(συνέχεια ἀπό τό προηγούμενο)
Ὑπέροχο παράδειγμα τέτοιας ὑποχωρητικότητας ἔδωσε γιὰ πάντα στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος. Ἦταν ἡ ἐποχὴ ποὺ ὅλη ἡ Κωνσταντινούπολη εἶχε παρασυρθεῖ στὸν Ἀρειανισμὸ καὶ οἱ Ὀρθόδοξοι δὲν εἶχαν οὔτε ἕναν ναό. Οἱ λίγοι Ὀρθόδοξοι παρακάλεσαν θερμὰ τὸν ἅγιο νὰ σπεύσει νὰ τοὺς βοηθήσει. Μετὰ ἀπὸ δύο χρόνια ἡρωικῶν ἀγώνων ὁ Ἅγιος πέτυχε νὰ μεταστρέψει τὴν Κωνσταντινούπολη στὴν Ὀρθοδοξία. Στὴ Β΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο ἡ διδασκαλία του ἐπικυρώθηκε καὶ ὁ ἴδιος ἀναγνωρίστηκε Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως. Ὅταν ὅμως κάποιοι ἐπίσκοποι, ποὺ ἔφθασαν καθυστερημένοι στὴ Σύνοδο, ἄρχισαν νὰ ψιθυρίζουν ἐναντίον του θέλοντας νὰ ἐκλεγεῖ Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως κάποιος ἀπὸ τὶς ἐπαρχίες τῆς Δύσεως, ὁ Ἅγιος ἔκανε τὴν ἡρωικότερη κίνηση στὴν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας: Παραιτήθηκε ἀπὸ τὸν θρόνο, προκειμένου νὰ εἰρηνεύσει ἡ Ἐκκλησία. Ἐξεφώνησε τότε τὸν περίφημο «συντακτήριον» (ἀποχαιρετιστήριο) λόγο του ἐνώπιον τῶν πατέρων τῆς Συνόδου καὶ ἔφυγε!
Ὁ Ἅγιος γνώριζε νὰ ἀγωνίζεται. «Ἡττηθῶμεν, ἵνα νικήσωμεν», ἔλεγε (P.G. 35, 1149). Καὶ παρομοίαζε τὴν ὑποχωρητικότητα αὐτὴ μὲ τὴν τεχνικὴ τῶν παλαιστῶν ποὺ πέφτουν κάτω ἀλλὰ καταφέρνουν ἔτσι νὰ νικήσουν τὸν ἀντίπαλό μας.
Ἡ ὑποχωρητικότητα συνεπῶς εἶναι δύναμη, ὄχι ἀδυναμία!
