Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2011

ag_anastasi

ΚΕΙΜΕΝΟ 

«Σχολάσατε καὶ γνῶτε ὅτι ἐγώ εἰμι ὁ Θεός· ὑψωθήσομαι ἐν τοῖς ἔθνεσιν, ὑψωθήσομαι ἐν τῇ γῇ.» 

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

“Ἐλευθερώθητε παντός περισπασμοῦ καί μέ ἥρεμον διάνοιαν προσέξατε ὅτι ἐγώ εἶμαι ὁ θεός, πού κρατῶ εἰς χεῖρας μου καί διευθύνω τά πάντα· θά ὑψωθῶ μέγας καί κραταιός καί θαυμαστός ἐπάνω ἀπό ὅλα τά ἔθνη, θά ὑπερυψωθῶ ἀνώτερος ἀπό τήν γῆν καί ἀπό τούς κατοίκους αὐτῆς , ἰσχυρότερος πάντων καί κυριαρχῶν ἐπί πάντων” (Ἀπό τήν “ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ μετά συντόμου ἑρμηνείας”, τόμος 10ος, ἔκδοση “Ο ΣΩΤΗΡ”)

ΣΧΟΛΙΟ Β΄(συνέχεια ἀπό τό προηγούμενο)

Τελευταῖα προστέθηκε καὶ κάτι ἀκόμη, τὸ ὁποῖο ἔχει ἀφαιρέσει καὶ τὸ τελευταῖο δευτερόλεπτο ἡσυχίας ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ βρεῖ κάποιος· καὶ αὐτὸ εἶναι τὸ κινητὸ τηλέφωνο. Εἶναι ἴσως τὸ πιὸ ἐπικίνδυνο γιὰ τὴν ἡσυχία τεχνικὸ μέσο ποὺ ἔχει ἐφευρεθεῖ ποτέ, διότι πλέον δὲν εἶναι μόνο μέσο ἐπικοινωνίας ἀλλὰ καὶ ποικίλης διασκεδάσεως μὲ ραδιόφωνο, μουσική, τηλεόραση καὶ παιχνίδια. Μάλιστα ἐπειδὴ εἶναι πολὺ ἐξυπηρετικό, σχεδὸν ὅλοι τὸ ἔχουν διαρκῶς μαζί τους. Αὐτὸ πάλι ἔχει ὡς ἀποτέλεσμα νὰ μὴ βρίσκει ποτὲ ὁ ἄνθρωπος ἡσυχία. Ποτὲ καὶ πουθενά! Ἀκόμη καὶ μέσα στοὺς ναούς, τὴν ἱερότατη ὥρα τῆς θείας λατρείας, συμβαίνει νὰ χτυποῦν τὰ κινητὰ τηλέφωνα καὶ βλέπει κανεὶς κάποιον νὰ σπρώχνει τοὺς γύρω του καὶ νὰ τρέχει βιαστικὰ πρὸς τὴν ἔξοδο γιὰ νὰ ἀπαντήσει σ᾿ αὐτὸν ποὺ τὸν καλεῖ – θέαμα ἄθλιο καὶ ἀσεβέστατο! Λὲς καὶ θὰ χαθεῖ ὁ κόσμος, ἂν δὲν ἀπαντήσει κανεὶς σὲ ἕνα τηλεφώνημα! Τὸ ἴδιο βέβαια παρατηρεῖται καὶ σὲ ἄλλες περιστάσεις: σὲ ὁμιλίες, σὲ ἑορταστικὲς ἐκδηλώσεις μὲ ὄμορφο καὶ διδακτικὸ περιεχόμενο, σὲ συζητήσεις μὲ πρόσωπα σεβαστὰ καὶ ἐμπνευσμένα, ἀκόμα καὶ μέσα στὶς συγκεντρώσεις τῶν Κύκλων μας. Φαινόμενο λυπηρό, ἀξιοθρήνητο καὶ ἰδιαίτερα ἀνησυχητικό. Τί ἀποτελέσματα ὅμως ἔχει στὴ ζωή μας αὐτὴ ἡ ἀπουσία τῆς ἡσυχίας; Θά τό δοῦμε αὔριο..