Παρασκευή 19 Αὐγούστου 2011 Ἰακ. ε΄ 16

ΚΕΙΜΕΝΟ

“Ἐξομολογεῖσθε ἀλλήλοις τὰ παραπτώματα, καὶ εὔχεσθε ὑπὲρ ἀλλήλων, ὅπως ἰαθῆτε· πολὺ ἰσχύει δέησις δικαίου ἐνεργουμένη“

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

“Γενικῶς δέ σᾶς προτρέπω νά ἐξομολογῆσθε μεταξύ σας τάς ἁμαρτίας σας καί νά εὔχεθσε ὁ ἕνας ὑπέρ τοῦ ἄλλου, διά νά ἰατρευθῆτε ὄχι μόνον ἀπό τάς σωματικάς, ἀλλά καί ἀπό τάς ψυχικάς ἀσθενείας σας. Ἔχει μεγάλην δύναμιν ἡ δέησις τοῦ δικαίου καί ἐνεργεῖ ἰσχυρῶς καί ἀποτελεσματικῶς, φέρουσα μεγάλας ὠφελείας” (Ἀπό τήν “ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ μετά συντόμου ἑρμηνείας” τοῦ Π.Ν.Τρεμπέλα, ἔκδοση “Ο ΣΩΤΗΡ“).

ΣΧΟΛΙΟ Δ΄(τελευταῖο)

β) Ὀφείλουμε ὅμως καὶ κάτι πολὺ σημαντικότερο: Νὰ συμπαρατασσόμαστε μαζί τους μὲ τὴν προσευχή μας. Ἐξηγήσαμε παραπάνω ὅτι ἡ ἀρρώστια εἶναι ὄχι μόνο σταυρὸς ἀλλὰ καὶ ἀγώνας. Καὶ διευκρινίσαμε ὅτι ὁ ἀγώνας γίνεται ἐναντίον φοβεροῦ ἐχθροῦ, τοῦ διαβόλου. Λοιπὸν σ’ αὐτὸν τὸν ἀγώνα ἔχουμε χρέος νὰ συμπαραταχθοῦμε μὲ τὸν ἀσθενὴ ἀδελφό μας. Νὰ σταθοῦμε μαζί του μπροστά, στὴν πρώτη γραμμὴ τοῦ πυρός. Αὐτὸ εἶναι πολὺ βασικὸ σημεῖο στὸ θέμα μας. Ἡ προσευχὴ γιὰ τοὺς ἀσθενεῖς μας ποὺ ὑποφέρουν δὲν εἶναι κάτι μικρὸ καὶ ἀσήμαντο. Οἱ ἀσθενεῖς, ὅπως ἤδη ἐξηγήσαμε, βρίσκονται σὲ κατάσταση πολέμου πρὸς τὸν μανιώδη ἐχθρό μας, τὸν διάβολο. Ἔχουν λοιπὸν ἀνάγκη ἐνισχύσεως. Οἱ προσευχὲς ἑπομένως γι᾿ αὐτοὺς ἔχουν ὡς ἀποτέλεσμα τὴν ἐνίσχυσή τους στὸν πόλεμο. Ὅταν μάλιστα προσευχηθοῦν πολλοὶ καὶ μὲ θερμότητα, δίδεται δυνατότητα στὸν Θεὸ νὰ παρέμβει στὸν χῶρο τῆς ἐλευθερίας τοῦ ἀνθρώπου καὶ νὰ προσφέρει ἔτσι περισσότερη βοήθεια, ἀκόμη καὶ νὰ χαρίσει τὴ θεραπεία στὸν ἄρρωστο. Μὴν ἀμφιβάλλουμε γι᾿ αὐτό. Ὁ ἅγιος Ἰάκωβος τὸ λέγει καθαρά: «εὔχεσθε ὑπὲρ ἀλλήλων, ὅπως ἰαθῆτε». Ἀλλὰ κι ἂν δὲν δώσει θεραπεία ὁ Θεός, ἐνισχύει τὸν ἀσθενῆ μὲ περίσσια χάρη, τὸν ἐνδυναμώνει καὶ ἀναγκάζεται ἔτσι ὁ ἐχθρὸς σὲ ὑποχώρηση.

Ἑπομένως τὸ χρέος τῆς προσευχῆς γιὰ τοὺς ἀσθενεῖς ἀποδεικνύεται πολὺ σημαντικό. Ἀκόμη κι ἂν οἱ συνθῆκες τῆς ζωῆς μας ἢ ἡ ὑγεία μας δὲν μᾶς ἐπιτρέπουν νὰ συμπαρασταθοῦμε μὲ ἄλλο τρόπο στοὺς ἀσθενεῖς, μὲ τὴν προσευχὴ μποροῦμε νὰ σταθοῦμε δίπλα τους καὶ νὰ τοὺς προσφέρουμε περισσότερα ἀπ’ ὅ τι μὲ μιὰ ἁπλὴ ἐπίσκεψη ἢ ἄλλου εἴδους βοήθεια.

Κοιλάδα κλαυθμῶνος εἴπαμε ὅτι εἶναι αὐτὴ ἐδῶ ἡ ζωή μας. Μὲ πόνο, μὲ ἀσθένειες, μὲ δάκρυα. Καὶ εἶναι πλῆθος τὰ δακρυσμένα μάτια δίπλα μας. Μάτια πονεμένα ἀδελφῶν μας ποὺ δίνουν τὸν ἀγώνα τους γιὰ νὰ μὴν βαρυγγωμήσουν ἀλλὰ νὰ ὑπομείνουν καρτερικὰ καὶ μὲ πίστη τὴ δοκιμασία τους. Σ’ αὐτὸν τὸν ἀγώνα, τὸν πόλεμο καλούμαστε νὰ βοηθήσουμε καὶ ἐμεῖς χρησιμοποιώντας τὸ παντοδύναμο ὅπλο τῆς προσευχῆς. Εἶναι χρέος ἀγάπης αὐτὸ καὶ προσφέρει μεγάλη βοήθεια στοὺς δοκιμαζόμενους ἀδελφούς μας.